Τι απαντά η Εκκλησία για την εξαίρεση από τα capital controls: Θέλουμε τα χρήματα για συσσίτια

Τη δική της εκδοχή για την εξαίρεση της εκκλησίας από τα capital controls δίνει, με ανακοίνωσή της, η Ιερά Σύνοδος.

Σε αυτήν υποστηρίζει ότι η εξαίρεση έγινε για να μην παραλύσει το κοινωνικό έργο της εκκλησίας και κάνει λόγο για ψευδή, ανεύθυνα και σκανδαλοθηρικά δημοσιεύματα.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου:

"Σε σχέση με ανεύθυνα δημοσιεύματα, κατά τα οποία δήθεν «η Εκκλησία» (συλλήβδην) «εξαιρέθηκε» προνομιακά από τους περιορισμούς αναλήψεως μετρητών και κίνησης κεφαλαίων (capital controls), σε αντίθεση με τους Έλληνες πολίτες, διευκρινίζεται προς αποκατάσταση της αλήθειας:

α. η Υπουργική Απόφαση (Οικονομικών) της 25.9.2015 (ΦΕΚ Β΄ 2100) δεν κατήργησε τους κεφαλαιακούς ελέγχους για τους φορείς της Εκκλησίας, αλλά αύξησε το μηνιαίο όριο αναλήψεως μετρητών ειδικά για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις υπόλοιπες Ιερές Μητροπόλεις της χώρας και υπό τον όρο ότι πρόκειται για ανάληψη από ένα πιστωτικό ίδρυμα και από ένα τραπεζικό λογαριασμό κάθε μήνα.

β. η αύξηση ορίου αναλήψεως αφορά μόνο στις Ι. Μητροπόλεις και δεν αφορά σε φυσικά πρόσωπα (εφημέριους, μοναχούς, Μητροπολίτες κ.λπ.) ούτε στα υπόλοιπα νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας (στον κεντρικό φορέα της «Εκκλησίας της Ελλάδος» ως νομικό πρόσωπο, στις Ι. Μονές κ.λπ.).

γ. οι λόγοι της αύξησης του μηνιαίου ορίου αναλήψεως μετρητών ήταν η ώς σήμερα δυσχέρεια καταβολής τακτικών και εκτάκτων επιδομάτων βοήθειας σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς απόρους και οικογένειες από τα Φιλόπτωχα Ταμεία των Μητροπόλεων, καθώς η υλική βοήθεια προς αυτούς δεν διεκπεραιωνόταν ώς σήμερα διατραπεζικά, όπως επίσης και η διευκόλυνση πληρωμής εξόδων για τα συσσίτια, εξόφλησης τρεχουσών υποχρεώσεων λειτουργίας των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων (γηροκομεία, άσυλα ανιάτων κ.λπ.) των Μητροπόλεων.

Επομένως η αύξηση του ορίου αναλήψεως μετρητών ήρθε να αποτρέψει την παράλυση του προνοιακού έργου των προαναφερθέντων εκκλησιαστικών φορέων δημοσίου δικαίου και όχι να θεσπίσει κάποιο προνόμιο υπέρ προσώπων, όπως ερμηνεύθηκε από ορισμένα δημοσιεύματα με σκανδαλοθηρική πρόθεση.

Eκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου"

 Ματθαίος:10

• 39 ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσας την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
  
•  ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
  

• 35 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου σωσει αυτην
  

• 24 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην
  
•  ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου περιποιησασθαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση ζωογονησει αυτην
  

• 25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
  
• Υπάρχει , βέβαια, και η άλλη όψη του νομίσματος . Το ιερό δικαίωμα της προσωπικής άποψης (και υπεράνω του Ευαγγελίου αν χρειαστεί...) που παρέχει κατά κόσμιαν χάριν η εξουσία:  «Η περιουσία είναι δική μας, δεν ανήκει στο Κράτος, δεν πωλείται, δεν υποθηκεύεται. Η ίδια η Εκκλησία θα την διαχειριστεί...», δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μιλώντας στην έναρξη των εργασιών της 1ης Πανθεσσαλικής Ιερατικής Σύναξης.

Κατασκευή «αγίων» και «θαυμάτων» με φόντο τον αντιδραστικό ρόλο των θρησκειών

Το έχουμε γράψει επανειλημμένα: Η Χριστεμπορία είναι το καλύτερο επάγγελμα. Και κάθε επάγγελμα έχει τα «εργαλεία» του.
Ένα απ' τα καλύτερα τους είναι η κατασκευή «αγίων». Ας μην αναφερθούμε πώς στήνεται η όλη φτιάξη.
Θα σταθούμε μόνο σε μια απορία που έχουμε: Πώς γίνετε και όλα τα λαμόγια, απατεώνες και εγκληματίες όταν πεθάνουν οι παπάδες να τους «βαφτίζουν» «αγίους», «οσίους» «μεγαλομάρτυρες» και δεν συμμαζεύεται;

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο «άγιος» Κωνσταντίνος, που γιορτάζει σήμερα. Αλλά πριν σταθούμε σ' αυτόν θα μιλήσουμε λίγο για την φάμπρικα που έχουν στήσει οι αρχιρασοφόροι για να θησαυρίζουν οι ίδιοι και να «προικίζουν» «ανίψια», «ανιψιές» ...

Αυτό, λοιπόν το «εργοστάσιο» παράγει δυο βασικά «εμπορεύματα». Το πρώτο είναι τα «Θαύματα».

Πιθανόν να θυμάστε πριν μερικά χρόνια τον καλόγερο Εφραίμ -αλήθεια τι κάνει αυτή η ψυχή- που με την «θαυματουργή ζώνη της Παναγίας»θεράπευε την στειρότητα, τον καρκίνο όπως και επέστρεφε παιδιά από τον... άλλο κόσμο, ή «θαύματα» του «γέροντα Παϊσιου» που κυκλοφορούσαν σε CD από τις φυλλάδες

• Επικαλούμενοι τότε αποσπάσματα από το καταπληκτικό βιβλίο «Αντιγνώση - τα δεκανίκια του καπιταλισμού», της Λιλής Ζωγράφου είχαμε κάνει μια ανάρτηση για την διαχρονική αυτή απάτη του παπαδαριού που «πουλάει» εδώ και κάτι αιώνες, φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ή καλύτερα κουτόχορτο στο «ποίμνιο» του.
• Και εδώ να το ξεκαθαρίσουμε. Είναι πραγματικά θλιβερό να παρακολουθείς την εξαθλίωση και την αμάθεια
  • -εκεί βρίσκεται η βαθιά πηγή των θρησκευτικών προλήψεων, έλεγε ο Λένιν- να οδηγούν τεράστια κοπάδια απ' το θρησκόληπτο ποίμνιο για να προσκυνήσουν είτε τα κόκαλα της «αγίας» Βαρβάρας, είτε το «άγιο φως» ή την «αγία ζώνη της παναγίας» και να προσφέρουν τον «οβολό» τους στα παγκάρια του παπαδαριού με την ελπίδα της αναζήτησης του «ιερού θαύματος».

  Όχι, δεν μας εκφράζει αυτό το παραμύθι ότι πρέπει να σεβόμαστε το θρησκευτικό συναίσθημα του κόσμου και τα σχετικά.

  Οι κομμουνιστές πρέπει να έχουν ανοιχτό μέτωπο με όλες τις μεταφυσικές δοξασίες και τους εκφραστές τους γιατί η προπαγάνδα και η πολεμική απέναντι τους είναι βασικό στοιχείο για να υποσκαφτεί η επιρροή του αντιδραστικού κλήρου, που υποστηρίζει τις εκμεταλλεύτριες τάξεις και κηρύττει την υποταγή των λαϊκών μαζών στην πλουτοκρατία.

  Και δεν στεκόμαστε μόνο στις ξεκάθαρες απόψεις του Λένιν για τον αντιδραστικό ρόλο των θρησκειών. Οπως είχε δηλώσει ο άθεος πολυβραβευμένος κορυφαίος φυσικός, Στίβεν Χόκινγκ οι θεωρίες για τον παράδεισο και την μετά θάνατον ζωή είναι «παραμυθάκια για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι» για να συμπληρώσει ο αποκαλούμενος και «ροτβάιλερ του Δαρβίνου» εξελικτικός βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς «Η πίστη στον Ιησού ή στον Μωάμεθ είναι εξίσου παράλογη με την πίστη στους θεούς του Ολύμπου»
  Αλλωστε όποιος διαβάσει το καταπληκτικό βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου «Μυθοπλασία όλες οι θρησκείες της Οικουμένης» στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει.

  Αλλά να επανέλθουμε στο παπαδίστικό «εργοστάσιο» και στα «εμπορεύματα» που κατασκευάζει. Το δεύτερο «προϊόν» που παράγει η «βιομηχανία» που λέγαμε είναι οι «άγιοι/ες» ή για να χρησιμοποιήσουμε την παπαδίστικη ορολογία η «αγιοκατάταξη». Και δυστυχώς σε «δίσεκτες» εποχές όπως οι σημερινές νεκρανασταίνεται το σκοτεινό παρελθόν της αμάθειας, της δεισιδαιμονίας των προλήψεων, της καταφυγής σε μεταφυσικές δοξασίες. Αυγατίζει το θρησκευτικό ποίμνιο και μαζί μ' αυτό και τα «τάματα» καθώς και τα «όβολα» που προσφέρει στο παπαδαριό στην προσδοκία «θαύματος».

  Ξέρετε τώρα που παν τα μπακίρια που καταλήγουν στα χέρια των ρασοφόρων. Το έχουμε δει εδώ και εκατοντάδες χρόνια με πρώτο «διδάξαντα» τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Oταν τον είχαν σύρει με το ζόρι για να «ευλογήσει» την επανάσταση του '21 αυτός ζήτησε και πήρε ότι υπάρχοντα είχαν οι επαναστατημένοι Tριπολιτσιώτες, δήθεν για να τα διαθέσει στον αγώνα, και αυτός τα φυγάδεψε στους συγγενείς του στην Zάκυνθο. Σήμερα φυσικά οι αρχιρασοφόροι έχουν «εκσυγχρονιστεί». Διαθέτουν επιχειρήσεις, μετοχές και δεν συμμαζεύεται.

  Ας μην κάνουμε τώρα ιδιαίτερη αναφορά στις παπαδίστικες μπίζνες μιας και έχουμε αρκετές σχετικές αναφορές στο μπλοκ μας. Να σταθούμε σε έναν άλλο ψαλμό που ακούμε συνέχεια από τα χείλη των «αγίων» δεσποτάδων. Για το «έργο» που επιτελεί ο χριστιανισμός.

  Τί και σε ποιόν είχε προσφορά ρε μπαγλαμάδες το χριστιανικό δόγμα; Tί καλό μπορεί να περιμένει η εργατική τάξη από αυτούς που οι θεωρητικοί τους προστάζουν: «Yποταχθήτε λοιπόν, σε κάθε ανθρωπίνην εξουσίαν χάριν του Kυρίου, είτε πρόκειται διά τον βασιλέα, ως ανώτατον άρχοντα, είτε διά διοικητάς διότι αυτό είναι θέλημα του Θεού, τιμήσατε όλους, την αδελφότητα αγαπάτε, τον Θεόν φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε. Oι υπηρέτες να υποτάσσεσθε εις τους κυρίους σας, με τον οφειλόμενο σεβασμόν και όχι μόνον εις τους καλούς και επιεικείς, αλλά και εις τους διεστραμμένους. Διότι αυτό έχει χάριν». (Aπόστολος Πέτρος).

  Αν κάποιος έχει τον καιρό και την διάθεση να πάρει μια γεύση πόσο σκοταδιστική και αντιδραστική είναι η διδασκαλία των θεωρητικών του Χριστιανισμού και πως την εκμεταλλεύτηκε σαν όπλο στα χέρια της η άρχουσα τάξη κάθε εποχής, δεν έχει παρά να διαβάσει το καταπληκτικό βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου «Αντιγνώση».

  Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανένας με τον σκοταδισμό που κουβαλούν οι τράγοι. O Mεθόδιος Aνθρακίτης (1720) αφορίστηκε και του έκαψαν τα βιβλία γιατί δίδασκε μαθηματικά, την ίδια εποχή κατηγόρησαν σαν ειδωλολάτρη και σκότωσαν με λιθοβολισμό τον Eυγένιο Bούλγαρη γιατί δίδασκε Φυσικές Eπιστήμες, στην συνέχεια αφόρισαν τους συγγραφείς Eμμανουήλ Pοΐδη και Aνδρέα Λασκαράτο όπως και τον δάσκαλο της Mυτιλήνης Γιάννη Kόντο (1860).

  Aργότερα κατηγόρησαν τους παιδαγωγούς Γληνό και Δελμούζο σαν άθεους και σατανάδες. Oυτε ο Aγγελος Σικελιανός και ο Nίκος Kαζαντζακης
  • γλίτωσαν τις «άγιες» κατηγορίες. Kαι για να τελειώνουμε με το παραμύθι της προσφοράς της εκκλησίας στο έθνος που μας σερβίρουν, να δούμε τον χαβά που βάρεσαν κάποιοι εκπρόσωποι της στις τελευταίες σελίδες της ιστορίας μας. Kαι συγκεκριμένα στην επανάσταση του '21. Δεν μας παίρνει ο χώρος να μιλήσουμε και για τον ελεεινό τους ρόλο -πέρα από κάποιες εξαιρέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα- στην Γερμανική κατοχή, την Eθνική αντίσταση, στην χούντα των συνταγματαρχών.

  Oταν ξέσπασε η επανάσταση του '21 πατριάρχης έλαχε να είναι ο Γρηγόριος ο E", το άγαλμα του οποίου έχουμε και καμαρώνουμε στα Προπύλαια. Aυτός, λοιπόν, έστειλε ένα φιρμάνι σε όλους τους ραγιάδες όπου οι επαναστάτες χαρακτηρίζονται: «αγνώμονες, φυγάδες, κακόβουλοι, τέρατα εμψύχου αχαριστίας, αλαζόνες, δοξομανείς, ανόητους», και προτρέπει τους σκλαβωμένους: «εκείνους τους ασεβείς προταιτίους ολεθρίους αποστάτας να τους μισήσετε καθότι και η εκκλησία τους έχει μισήσει ως μέλη σεσηπότα (σάπια) αφορισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και μετά θάνατον άλυτοι και τυμπανιαίοι και τω αιώνιο αναθέματι και αυτοί και όσοι ακολουθήσωσι του λοιπού να γίνουν τα τέκνα αυτών ορφανά, άγγελος Kυρίου καταδιώξαι αυτούς εν πυρίνη ρομφαία».

  Aυτά, που λέτε έλεγε ο αρχιτράγος της εποχής και οι δεσποτάδες του τα υλοποίησαν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα του Πορφύριου στην Aρτα που αφόρισε τους Σουλιώτες και στρατολόγησε μισθοφόρους για να πολεμήσει στο πλευρό των Tούρκων. Aυτά έβλεπε ο Oδυσσέας Aνδρούτσος και με γράμμα του στον Kολοκοτρώνη ζητούσε να κλαδέψουν τα κεφάλια των ρασοφόρων.

  O Kορδάτος τα γράφει πολύ παραστατικά: «γύρω από τον πατριαρχικό θρόνο μαζεύτηκε μια συμμορία καλοθρεμένων ρασοφόρων που μετέβαλε το πατριαρχείο σε χρηματιστήριο αξιωμάτων και διέθεταν τους καλύτερους επιβήτορες που και τα σουλτανικά χαρέμια ζήλευαν».

  Ομως πέρα απ" όλα αυτά να πούμε και μερικά πράγματα για το ρόλο όλων των θρησκειών. Στην αρχαία Eλλάδα ένας πολιτικός και σοφιστής ο Kριτίας έδινε την δική του εξήγηση για την ύπαρξη θρησκειών. O κόσμος, έλεγε, δεν θα καθόταν με δεμένα χέρια σ" όλα αυτά που περνάει. Oτι απαγορευόταν από τους νόμους δεν θα το πράττουν φανερά, θα το κάνουν όμως στα κρυφά. Eνας πανέξυπνος όμως πολιτικός επινόησε το φόβο του θεού ώστε να υπάρχει κάποια δύναμη εκφοβιστική, αποτρεπτική για τους κακούς από πράξεις αντίθετες προς τους νόμους του.

  Kάπως απλοϊκή η εξήγηση του, αλλά από τότε κάποιοι φιλόσοφοι έδιναν το στίγμα ποια συμφέροντα εξυπηρετούν οι δοξασίες.

  Γνωστά είναι τα φιρμάνια όλων των θρησκειών σε κάθε τι που μπορεί να αποτελέσει ηδονή στον άνθρωπο. Aπ" την απαγόρευση των προγαμιαίων σχέσεων στο χριστιανισμό, μέχρι την κάθετη απαγόρευση του αλκόολ στο μωαμεθανισμό. Παρ" όλα αυτά, οι θρησκείες, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να υποσχεθούν τα πάντα στους στην «άλλη ζωή» στους πιστούς τους. Aρκεί να τα υπομένουν όλα στην επίγεια ζωή, χωρίς να παίρνουν τη τύχη στα χέρια τους.Tο Kοράνι το ιερό βιβλίο των Mωαμαθανών, δίνει ρέστα σ" αυτό. Διαβάστε τι γράφει: «H εικόνα του παραδείσου που θα έχουν οι ενάρετοι, δείχνει ότι έχει ποτάμια από νερό αδιάφθορο και ποτάμια από γάλα που η γεύση τους ποτέ δεν αλλάζει, και ποτάμια από γλυκό κρασί, μια αγαλλίαση γι" αυτούς που το πίνουν. Kαι ποτάμια από μέλι αγνό και λαμπυραρισμένο. Eκεί μέσα υπάρχουν γι" αυτούς φρούτα από κάθε είδος και η συγχώρεση από τον Kύριο τους. Oι μακάριοι στον παράδεισο θα έχουν κοντά τους γυναίκες αγνές, με μεγάλα και όμορφα μάτια και συγκρατημένα βλέμματα. Θα περιφέρονται πάνω τους και θα τους υπηρετούν, αφοσιωμένοι σ" αυτούς, όμορφοι έφηβοι, σαν μαργαριτάρια καλά φυλαγμένα από την καταστροφή. Eίναι ποτέ δυνατόν μια τέτοια μακαριότητα να συγκριθεί με τη θέση εκείνου που κατοικεί μόνιμα στη Φωτιά και που του δίνουν για ποτά βραστό νερό, που του κατακομματιάζει τα σπλάχνα του;». Πολύ κουβαρντάς στα λόγια ο Mωάμεθ. Aν είμαστε πιστοί σίγουρα θα τον διαλέγαμε. Προσφέρει τα πιο πολλά. Eξάλου έχει και την απειλή τι μας περιμένει στην Kόλαση, οπότε θα κάναμε τουμπεκί.

  Tώρα, πέρα απ" την εγκληματική φιλοσοφία τους, που ρίχνει το λαό σε μεταθανάτιες προσδοκίες, δοξάζει και κανονικούς εγκληματίες.

  Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο δικός μας «άγιος» Κωνσταντίνος. Πάρτε μια γεύση της βιογραφίας του από το βιβλίο «Iστορία του «Eλληνικού Eθνους»: «Θανάτωσε τον ανιψιό του Λικινιανό και αργότερα και τον αδελφό του Λικιανού, που τον είχε κάνει δούλο στην Kαρχηδόνα, εκτέλεσε το γιο του Kρίσπο, έπνιξε τη γυναίκα του Φαύστα στο λουτρό της, φόνευσε τον πεθερό του Mαξιμιανό και τον αυλικό του νεοπλατωνικό φιλόσοφο Σώπατρο.

  Nομοθεσία του Aγίου Kωνσταντίνου: Διατήρησε το θεσμό της δουλείας, θανάτωνε τις ελεύθερες γυναίκες που είχαν δεσμό με δούλο, επανέφερε για τους φονείς συγγενών (προφανώς εξαιρούσε τον εαυτό του) την καταργημένη από τους ειδωλολάτρες αυτοκράτορες ποινή που όριζε να κλείνεται ο καταδικασμένος σε σάκο με φίδια και να πετιέται στη θάλασσα.

  Mετάνοια του Aγίου Kωνσταντίνου: Λίγες μέρες πριν πεθάνει βαπτίστηκε χριστιανός από τον Aρειανό επίσκοπο Nικομηδείας Eυσέβιο. H μεταστροφή του στο χριστιανισμό δεν συνοδεύτηκε από δημόσια συγγνώμη, για τα φοβερά του εγκλήματα και την τυρανική του διακυβέρνηση. Kανέναν νόμο δεν άλλαξε ούτε μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς, ελάχιστα που θα περίμενες κανείς για έναν ετοιμοθάνατο μετανοημένο φονιά».

  Να σταθούμε και σε έναν άλλο «μέγα» τον Θεοδόσιο. Αυτή η λουμπίνα βασάνιζε τον κόσμο για να τον προσηλυτίσει στον Χριστιανισμό και όποιος δεν του "κανε τα κέφια βρισκόταν στα θυμαράκια. Οι ιστορικοί λένε ότι μόνο σε μια μέρα έσφαξε στον Ιππόδρομο 15.000 άτομα.

  Κάποιοι άλλοι όμως στο όνομα της δοξασίας τους έβγαλαν τα πιο σαδιστικά τους ένστικα στην επιφάνεια. Οπως ο Βασίλειος ο Βουλγαρικτόνος, που τύφλωσε (!) για παραδειγματισμό 14.000 Βουλγάρους, ώστε να αναγκαστούν οι άλλοι να γίνουν Χριστιανοί. Αυτόν όμως ξέχασαν να τον κάνουν «άγιο» όπως έκαναν «αγία» την αυτοκρατόρισα Ειρήνη, που πέρα από τα εγκλήματα που έκανε στο λαό, τύφλωσε με τα ίδια της τα χέρια τον γιό της.

• • για να καταλήγουμε. Πιστεύουμε ότι η θρησκεία σαν φαινόμενο, προσπαθεί να δεσμεύσει συνειδησιακά τον άνθρωπο στον αγώνα του προς την κοινωνική του απελευθέρωση. Tα "χει πει εξάλλου εδώ και εκατοντάδες χρόνια ο μπάρμπα-Mαρξ: «H θρησκευτική αθλιότητα είναι ταυτόχρονα η έκφραση της πραγματικής αθλιότητας και η διαμαρτυρία για την πραγματική αθλιότητα. H θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του καταπιεσμένου πλάσματος, η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου, όπως είναι το πνεύμα μιας δίχως πνευματικότητας κατάστασης. H θρησκεία είναι το όπιο του λαού. H κατάργηση της θρησκείας ως απατηλής ευτυχίας του λαού σημαίνει απαίτηση της πραγματικής ευτυχίας».

Ετεροχρονισμένη αποκάλυψη ¨"ιερών" λαμογιών

• Την παραπομπή τεσσάρων κατηγορουμένων για τις ήμερες και τα έργα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης "Αλληλεγγύη" ζητά ο εισαγγελέας Εφετών, Παν. Παναγιωτόπουλος"..."ο εισαγγελέας προτείνει να παραπεμφθούν σε δίκη ο άλλοτε στενός συνεργάτης του μακαριστού Χριστόδουλου και διαχειριστής της ΜΚΟ Δημήτρης Φουρλεμάδης, η Γεωργία Λυμπέρη πρώην επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, και οι πρώην Εκκλησιαστικοί Οικονομικοί Επιθεωρητές της Εκκλησίας της Ελλάδος Ιωάννης Πέτσος και Θεολόγος Μακρής, κατά περίσταση για τα αδικήματα της υπεξαίρεσης, με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/50), της συνέργειας σε αυτή, της απιστίας και της ψευδούς βεβαίωσης"."H αποστολή έκτακτης επισιτιστικής βοήθειας στο Ιράκ και συγκεκριμένα κατεψυγμένων κοτόπουλων με σκοπό τη διανομή αυτών στους δοκιμαζόμενους και υποσιτιζόμενους πληθυσμούς" ήταν χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα."Η ποσότητα ορίστηκε στα 2.650.000 κιλά κατεψυγμένα πουλερικά, η διάρκεια υλοποίησης του έργου συμφωνήθηκε σε έξι μήνες (από 27-9-2006 έως 26-3-2007) και η χρηματοδότηση που θα ελάμβανε συμφωνήθηκε στο ποσό των 7 εκ. Ευρώ, από το οποίο η ΜΚΟ έλαβε ως προκαταβολή 5,6 εκατ. ευρώ. Τελικώς αγοράστηκαν μόνο 371.093 κιλά κατεψυγμένων πουλερικών, τα οποία αποθηκεύτηκαν σε ψυγεία στο Ρέντη αλλά κατόπιν ελέγχου από την Κτηνιατρική Υπηρεσία του Πειραιά, ολόκληρη η ποσότητα των πουλερικών κρίθηκε «ακατάλληλη για κατανάλωση και βρώση». Όταν η σύμβαση καταγγέλθηκε και ζητήθηκε η επιστροφή των χρημάτων, τελικά δόθηκαν από τη ΜΚΟ μόνο 500.000 ευρώ".Πάρα πολλά θα μπορούσαμε να πούμε. Μπίζνες Καλά Οργανωμένες (ΜΚΟ), "χριστιανοί και φιλάνθρωποι" με τα λεφτά του κράτους, αξιότιμοι βεβαίως - βεβαίως... Νταξ μην αρχίσουμε τώρα για τον Χριστόδουλο και τους φίλους του... Μάλλον ήταν που ακρίβυναν τα κοτόπουλα, που χάλασε το ψυγείο... την υπερασπιστική γραμμή φαντάζομαι.Λοιπόν 500.000 επέστρεψαν (πάλι καλά που δεν τους ζήτησαν κι από πάνω), τα κρέατα, αν ήταν από πριν σάπια, δεν στοίχισαν τίποτα, καμιά ασφυξιογόνα μάσκα ίσως μην τους πάρει η μπόχα, να πούμε ξόδεψαν και λίγα χιλιάρικα για "έξοδα παραστάσεων" κλπ... Τουλάχιστο ένα μύριο μπάζα ο καθείς έκανε από αυτή τη δουλειά, ή κάνω λάθος κύριε εισαγγελέα; Κάτσε εσύ με το βασικό και πλήρωνε... κοτόπουλο ξεπουπουλιασμένο. "Τα καλά και συμφέροντα" που λένε κι παπάδες.Άντε να δούμε τι θα τους πει η δικαιοσύνη, η γκαβή. Αν είναι να τους πει "κακά παιδάκια, να μην ξανακάνετε αταξία, αλλιώς δεν έχει σοκολάτα" μην μπαίνει καν στον κόπο...

• Εκατομμύρια ευρώ, που επί χρόνια έρρεαν αφειδώς από τον δημόσιο κορβανά στα ταμεία της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης της Αρχιεπισκοπής Αθήνας «Αλληλεγγύη», προκειμένου να υλοποιήσει συγκεκριμένα ανθρωπιστικά προγράμματα, κατασπαταλήθηκαν σε πολυτελείς αγορές, ταξίδια και άλλους «ανοίκειους σκοπούς», αφήνοντας μια τεράστια «μαύρη τρύπα» (9,5 εκατομμύρια ευρώ) στα ταμεία της ΜΚΟ, ανάλογη του χρέους της προς το ελληνικό Δημόσιο.Το μέγεθος του σκανδάλου ξεπερνά κατά πολύ το φιάσκο με τους τόνους των σάπιων πουλερικών που ποτέ δεν έφτασαν στις πληγείσες από το τσουνάμι περιοχές (το 2006). Οπως προκύπτει από τα πορίσματα των διαχειριστικών ελέγχων που διενεργήθηκαν και αποκαλύπτει σήμερα η «Ε», το «μενού» των ατασθαλιών είχε πολλά... εδέσματα ελέω των χορηγιών της πολιτείας.Η υπόθεση έχει φτάσει στην ποινική αλλά και στην αστική Δικαιοσύνη και σύμφωνα με το συγκλονιστικό περιεχόμενο αγωγής που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθήνας από τη «ΜΚΟ Αγάπη» (όπως εξαγνιστικά μετονομάστηκε η μη... κερδοσκοπική «Αλληλεγγύη», περνώντας πλέον επί ημερών αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος), οι επί τέσσερα χρόνια «διαχειριστές» των λεόντειων κονδυλίων που διέθετε το υπουργείο Εξωτερικών για ανθρωπιστικό έργο δεν εκτέλεσαν ποτέ τα σχετικά προγράμματα.Αντίθετα, φέρεται να κατασπατάλησαν εκατομμύρια για άσχετες προς το καταστατικό της Οργάνωσης πράξεις, όπως δωρεές ηλεκτρονικών υπολογιστών σε Μητροπόλεις αλλά και για ναύλωση αεροσκάφους για ταξίδι του αειμνήστου αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στο Κόσοβο, ο οποίος με απόφασή του είχε εκχωρήσει υπερεξουσίες στον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της ΜΚΟ (η οποία τότε ανήκε αποκλειστικά στην Αρχιεπισκοπή Αθήνας), Δημήτρη Φουρλεμάδη.Στο μεγάλο αμαρτωλό φαγοπότι στην «Αλληλεγγύη», για το οποίο τώρα εγκαλείται από την «Αγάπη» ο Δημήτρης Φουρλεμάδης, φέρεται να θυσιάστηκαν ακόμη και χρήματα -εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ- που είχαν συγκεντρωθεί από εράνους υπέρ σεισμόπληκτων, επιδοτήσεις για την κατασκευή σχολείων και ορφανοτροφείων στη Σουμάτρα της Ινδονησίας, αλλά και χρήματα της Ιεράς Συνόδου για τα θύματα του Λιβάνου.Σύμφωνα με τα πορίσματα των διαχειριστικών ελέγχων (της εκκαθάρισης προεδρεύει ο Μητροπολίτης Ηλείας, Γερμανός), η συνολική ζημιά για τη ΜΚΟ της Εκκλησίας ανέρχεται στα 9.505.200 ευρώ! Από αυτό το τεράστιο ποσόν το ΥΠΕΞ ζητεί σήμερα με τις καταλογιστικές του πράξεις την έντοκη επιστροφή των προκαταβολών που εκταμίευε για τις φιλανθρωπίες που δεν γίνονταν, συνολικού ύψους με τις προσαυξήσεις 7.490.456,99 ευρώ.Παρά όμως το ηθικό, οικονομικό και προφανώς ποινικό μέγεθος του πολύκροτου σκανδάλου της Αλληλεγγύης, μια παρωνυχίδα του οποίου ήταν τα... σάπια κοτόπουλα, η σχετική αγωγή σε βάρος των φερομένων ως υπευθύνων που κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο τον Αύγουστο του 2010 προσδιορίστηκε να συζητηθεί στις 10 Ιανουαρίου του... 2013!Η δικογραφία που έχει σχηματιστεί από τον Σεπτέμβριο του 2009 μετά την αποστολή -σε Εισαγγελία και υπουργείο Εξωτερικών- των τελικών πορισματικών ελέγχων και όλων των σχετικών αποδεικτικών εγγράφων βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης.Σε ό,τι αφορά το ΥΠΕΞ, οι υπεύθυνοι της ΜΚΟ κατέθεσαν και τον περασμένο Ιούνιο συμπληρωματικά στοιχεία, πλην όμως από πλευράς του υπουργείου δεν έχει κινηθεί καμιά διαδικασία καταλογισμού σε βάρος του φερόμενου ως πραγματικού υπεύθυνου της υπόθεσης.Πρόσφατα μάλιστα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναγκάστηκε να απευθυνθεί με επιστολή του στην Εισαγγελία της Αθήνας, παρακαλώντας για επιτάχυνση των διαδικασιών ώστε να αποδοθούν ευθύνες στους πραγματικούς υπαίτιους. Καθώς, πέραν όλων των άλλων, το σκάνδαλο της «Αλληλεγγύης» έχει μπλοκάρει και το φιλανθρωπικό έργο της «Αγάπης», αφού το Δημόσιο δεν δίνει πλέον χρήματα για το πρόγραμμα «Ψυχαργώς» (πρόγραμμα περίθαλψης ασθενών και ηλικιωμένων), συμψηφίζοντας το ποσό από τα κονδύλια που εξανεμίστηκαν.Η απόδοση ευθυνώνΗ αγωγή με την οποία διεκδικούνται τα απολεσθέντα εκατομμύρια στρέφεται σε βάρος των:* Δημήτρη Φουρλεμάδη, διευθύνοντος συμβούλου της «Αλληλεγγύης» από της ιδρύσεώς της το 2002 μέχρι τις 13/5/2008, στον οποίο είχαν περιέλθει όλες οι εξουσίες του Διοικητικού Συμβουλίου ύστερα από εντολή του μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστόδουλου.* Γεωργίας Λυμπέρη, πρώην επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία αμισθί εργάστηκε στην «Αλληλεγγύη» από 13/9/2005 έως τον Ιούνιο του 2008 και της είχε ανατεθεί ο εσωτερικός έλεγχος των οικονομικών της ΜΚΟ και η παρακολούθηση της εκτέλεσης των διαφόρων προγραμμάτων των υπουργείων και μάλιστα του υπουργείου Εξωτερικών. Συνεπέγραφε τις επιταγές εξόδων της «Αλληλεγγύης» και γενικά ήταν το νούμερο 2 στην Ιεραρχία της.* Βασίλη Μαχαίρα, λογιστή και οικονομικού διευθυντή της «Αλληλεγγύης», ο οποίος ήλεγχε και συνυπέγραφε τις πληρωμές της «Αλληλεγγύης».Οπως αναφέρεται στην αγωγή, ο πρώτος εναγόμενος «ενήργησε με την άμεση και αναγκαία σύμπραξη των άλλων δύο».Ασύλληπτες ατασθαλίεςΜετά τους διαχειριστικούς ελέγχους που διενεργήθηκαν κι αφού ήδη το υπουργείο Εξωτερικών είχε ζητήσει λεπτομερή απολογισμό διαχείρισης, συγκροτήθηκε επιτροπή (στην οποια συμμετείχαν και οι Μητροπολίτες Ηλείας, Γερμανός και Σιδηροκάστρου, Μακάριος) ακροάσεως διατελεσάντων μελών του Δ.Σ. «Αλληλεγγύης» και λοιπών εμπλεκόμενων προσώπων. Στην επιτροπή δεν παρουσιάστηκαν οι Φουρλεμάδης (απέστειλε επιστολή), Λυμπέρη (απέστειλε εξώδικη δήλωση) και Μαχαίρας.Σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμένων της επιτροπής και το σχετικό της πόρισμα, που επισυνάπτονται στην αγωγή, καταλογίστηκαν ευθύνες στον:* Δημήτρη Φουρλεμάδη για:- Τον καταλογισμό από το ΥΠΕΞ των περίπου 6.700.000 ευρώ σε βάρος της «Αλληλεγγύης» από το πρόγραμμα των κοτόπουλων στο Ιράκ, καθώς το ποσόν των 5.600.000 ευρώ που έλαβε η «Αλληλεγγύη» ως πρώτη δόση από το ΥΠΕΞ και το οποίο ανέλαβε ολόκληρο δεν φαίνεται πού δαπανήθηκε.Λέγεται μάλιστα ότι δόθηκε ολόκληρο σε εφοπλιστή από τον οποίο λίγες ημέρες νωρίτερα είχε λάβει ισόποσο δάνειο προκειμένου η «Αλληλεγγύη» να επιστρέψει το ποσό στο ΥΠΕΞ, το οποίο είχε λάβει νωρίτερα ως προκαταβολή για παρόμοιο πρόγραμμα το οποίο επίσης δεν πραγματοποιήθηκε.Ευθύνεται λοιπόν και για τη δεύτερη προκαταβολή που έλαβε για δαπάνες εκτός προγράμματος «διά ανοίκειες δαπάνες», με συνέπεια η ΜΚΟ να μην έχει το ποσόν για να εκτελέσει το πρόγραμμα ή να επιστρέψει την προκαταβολή. Δεν ενημέρωσε μάλιστα τη νέα διοίκηση της «Αλληλεγγύης» για τον καταλογισμό του ΥΠΕΞ ώστε να πράξει τα δέοντα.- Ευθύνεται γιατί ενώ παρέλαβε κι άλλες προκαταβολές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από το ΥΠΕΞ για διάφορα άλλα προγράμματα δεν εκτελέστηκαν τα έργα, τα χρήματα δεν επιστράφηκαν στο ΥΠΕΞ ούτε βρέθηκαν στους λογαριασμούς της «Αλληλεγγύης».Ο κ. Φουρλεμάδης:- Προέβη -κατά τους ενάγοντες- σε αγορές υλικών ή εξοφλήσεις τιμολογίων δαπανών ξένων προς το έργο και τους καταστατικούς σκοπούς της «Αλληλεγγύης», όπως αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών και δωρεά τους στη Μητρόπολη Νέας Σμύρνης και την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ή εξοφλήσεις τιμολογίων του Διορθόδοξου Κέντρου. Δαπανήθηκαν ακόμη μεγάλα ποσά άνω των 100.000 ευρώ για ναύλωση αεροσκάφους για ταξίδι του μακαριστού Χριστόδουλου στο Κόσοβο, αγορά αρχιερατικών εγκολπίων, σταυρών και ποιμαντικών ράβδων, κεριού εκκλησιών, ημερολογίων, έντυπων βιβλίων κ.λπ.- Αγόρασε 371.093 κιλά πουλερικά, αξίας 742.186 ευρώ, τα οποία βρέθηκαν στα ψυγεία χαλασμένα και δαπανήθηκαν κι άλλες 100.000 για την καταστροφή τους.- Το ίδιο συνέβη και με την αποστολή 70 τόνων ζυμαρικών στη Συρία απ' όπου επιστράφηκαν ως ακατάλληλα.- Ελαβε από την Ιερά Σύνοδο 345.000 ευρώ για τα θύματα του Λιβάνου που τα χρησιμοποίησε για άλλους σκοπούς αλλοιώνοντας τα παραστατικά είσπραξης των επιταγών.- Μίσθωσε ακίνητα χωρίς να υπάρχει ανάγκη και τα ποσά κατέβαλλε η «Αλληλεγγύη».- Αγόρασε τέσσερα πολυώροφα ακίνητα δαπανώντας και τεράστια ποσά για τη διαρρύθμισή τους.- Ενώ ο έρανος για τα θύματα του τσουνάμι απέφερε 1.663.900,63 ευρώ, η «Αλληλεγγύη» παρέδωσε στο ΥΠΕΞ μόνο 1.355.000 ευρώ και δεν φαίνεται τι έγινε το υπόλοιπο των 308.000 ευρώ.- Στα έργα και τις ημέρες της «Αλληλεγγύης» επί ημερών Φουρλεμάδη προστίθενται -σύμφωνα με την αγωγή- προκαταβολές για προγράμματα όπως κατασκευή σχολής επαγγελματικής κατάρτισης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Β. Σουμάτρα Ινδονησίας, που δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς και η είσπραξη προκαταβολής για κατασκευή σχολείου-ορφανοτροφείου στην ίδια περιοχή, έργο που επίσης δεν εκτελέστηκε ποτέ.

Η μεγαλύτερη αμαρτία.

Φυσικά υπάρχει η διγλωσσία περί αγάπης, φιλανθρωπίας... για να θολώσουν τα νερά, αλλά η ουσία παραμένει: Όσοι αμφισβητούν το νόμο τιμωρούνται. Νόμοι που ολοφάνερα έγιναν από ανθρώπους και μάλιστα όχι αγαθούς. Οι άθεοι πάντως χαίρουν άκρας υγείας, ενώ το χέρι του Φίλη εξακολουθεί να υπογράφει Μνημόνια. Αλλά για αυτή την αδικία το παπαδαριό κάνει την "πάπια". Μάλιστα προσεύχεται για το Ευρώ. Τα Ευρώ που έχουν στις γεμάτες τσέπες τους. Για τους φτωχούς υπάρχει η νηστεία και η προσευχή.Φυσικά, αν ο Αμβρόσιος ήταν στο ISIS, οι άθεοι θα αποκεφαλίζονταν από κάποιους ηλίθιους, ώστε να εισακουστεί η προσευχή. Βέβαια κάποτε τους παίρνουν χαμπάρι, αλλά οι υπόλοιποι υποκριτές λένε ότι είναι απλά "μεμονωμένες περιπτώσεις". Μερικά εκατομμύρια "μεμονωμένων περιπτώσεων" άλλωστε έκαναν τις Σταυροφορίες, τους Ιερούς πολέμους, την Ιερά Εξέταση κοκ.Όσο προχωρά η επιστήμη, η λογική κερδίζει έδαφος, έτσι υποχωρεί η δεισιδαιμονία κι ο φόβος που είναι η πηγή της. Η τελική νίκη πάνω στην πλάνη είναι σίγουρη, έστω κι αν αργήσει πολύ. Ως τότε όμως, δυστυχώς, θα θρηνήσουμε πολλά αθώα θύματα των δήθεν "αγίων" φανατικών. .

Αδικείται στην χώρα μας ο πρώην χωροφύλακας, γνωστό φερέφωνο των γερμανοτσολιάδων στην κατοχή, δεσπότης Αμβρόσιος

• , -το άγαλμα του οποίου έχουμε και καμαρώνουμε στα Προπύλαια- ο οποίος όταν ξέσπασε η επανάσταση του 1821 έριχνε τα «θεία» βέλη του στους επαναστάτες τους οποίους «

• -έχει έφεση να επιθυμεί «σαπίσματα» ο «άγιος». Πριν καιρό «παρακαλούσε τον Θεό να σαπίσει το στόμα», του Νίκου Δήμου-. Ούτε επικεντρώθηκα στις εκκλήσεις του να επέμβει ο «μεγαλοδύναμος» ώστε αυτοί που χτες θα έτρωγαν κρέατα

• Το τροπάρι αυτό του αρχιρασοφόρου, σηκώνει κάποια συζήτηση.Ψάξαμε, λοιπόν, τις δικές μας «γραφές» -το μπλοκ μας δηλαδή- για να επιβεβαιώσουμε τα λεγόμενα του Αμβρόσιου και να μην τον κατηγορήσουμε άδικα, «αμαρτάνοντας» μέρες που είναι.

• και περιέγραφε τον θαυμασμό που είχε ο Αμβρόσιος στους βασανιστές του ΕΑΤ-ΕΣΑ κατά την περίοδο της Απριλιανής δικτατορίας.Επίσης να τονίσουμε ότι την αγάπη του για τον «θεάνθρωπο» την δείχνει με κάθε τρόπο, ακολουθώντας κατά γράμμα τις «εντολές του». Το διαπιστώνουμε στα κηρύγματα του, όταν μας λέει ότι «Οι μουσουλμάνοι εξ ορισμού είναι εγκληματίες και σε καιρό ειρήνης» και το επιβεβαιώνουμε με το παρακάτω απόσπασμα κηρύγματος του χριστιανού "ποιμενάρχη" από τον άμβωνα του ιστότοπου του:Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! ...Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοφηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πιά με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν πια κεφάλι!...Σας συμβουλεύω: Μη τους πλησιάζετε! Μη τους ακούτε! Μη τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας! .. Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελλοκομεία! Μή διστάζετε, λοιπόν! Όταν καί όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι!Να μην παραλείψουμε επίσης να αναφέρουμε ότι εκτός από τον Χριστό στον οποίο πρόσφερε "

• Κάποιοι -οι συμμορίτες- κινούμενοι από εξωτερικούς παράγοντες, ήθελαν να προσδέσουν την Ελλάδα στο άρμα της Μόσχας, στο ανατολικό μπλοκ! Είχαν συστήσει την «Κυβέρνηση των Βουνών»! Και σήκωσαν τα όπλα κατά της Πατρίδας.. Σύνθημά τους και τραγούδι τους ήταν το «αδερφός τον αδερφό να σκοτώνει»!....".Μετά απ' αυτά άντε να μην θυμηθείς το αναρχικό σύνθημα που λέει:

"Οταν ο τελευταίος μπάτσος κρεμαστεί από τα έντερα του τελευταίου παπά, τότε ο λαός θα ευτυχήσει"

Η δική μας ανάσταση

• Ο Ιησούς πεθαίνει λίγο - λίγο, η ζωή τον εγκαταλείπει, όταν ξαφνικά ανοίγει ο ουρανός πάνω από το κεφάλι του, απ' άκρη σε άκρη, κι εμφανίζεται ο Θεός, με το ντύσιμο που είχε στο καΐκι, και η φωνή του αντηχεί σε όλη τη γη καθώς λέει,Εσύ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, σε σένα έδωσα όλη μου την εύνοια.Τότε ο Ιησούς κατάλαβε πως σύρθηκε στην πλάνη, όπως σέρνεται ο αμνός στη σφαγή, ότι η ζωή του χαράχτηκε για να πεθάνει έτσι από την αρχή της αρχής, και, όπως θυμήθηκε τον ποταμό αίματος και τον πόνο που θα γεννηθεί απ' αυτόν και θα πλημμυρίσει τη γη, κραύγασε προς τον ανοιχτό ουρανό, όπου ο Θεός χαμογελούσε,Άνθρωποι, συγχωρήστε τον, γιατί δεν ξέρει τι κάνει»...(Ζοζέ Σαραμάγκου -
• Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον», εκδόσεις «Καστανιώτη»)Απ' τα πιο συναρπαστικά μυθιστορήματα που έχουν γραφτεί είναι το παραπάνω του νομπελίστα κομμουνιστή και άθεου -κατά δήλωση του- Ζοζέ Σαραμάγκου. Κι αν ο Πορτογάλος διανοούμενος κατορθώνει να γράψει ένα καταπληκτικό, αντιδογματικό μυθιστόρημα, που ξεσήκωσε την μήνη του εγχώριου παπαδαριού του, και τον ανάγκασε να αυτοεξοριστεί περνώντας τα τελευταία χρόνια της ζωής του στα Κανάρια Νησιά, «δικός» μας

• τεκμηριώνει εκτός των άλλων ότι τα περί ανάστασης του Χριστού αποτελούν μυθική παράδοση και όχι ιστορικό γεγονός.Όπως και να είναι πάντως και ανεξάρτητα από τι γνώμη έχει ο καθένας για τις μεταφυσικές δοξασίες, δεν μπορεί να μην σχολιάσει το παραλήρημα μίσους που ακούσαμε από τον «εκπρόσωπο του θεού», «άγιο» -έτσι αποκαλούνται αναμεταξύ τους οι δεσποτάδες- Καλαβρύτων,

• Για να επιτευχθεί η δική μας Ανάσταση, ως συλλογική ανατροπή - απελευθέρωση του ίδιου του λαού εν ζωή, είναι αναγκαίο

να υπερβούμε τη δύναμη της συνήθειας και τη συνεπαγόμενη εθελοδουλία σε θεούς αλλά και σε άλλους ανθρώπους.Θυμίζω ενδεικτικά ότι αυτές οι βαθύτατα συντηρητικές δυνάμεις έχουν αναδειχθεί με τον πιο γλαφυρό τρόπο, από την εποχή του Πλάτωνα μέχρι σήμερα, από σημαντικούς στοχαστές.Ο Πλάτωνας, στην παραβολή του σπηλαίου των δεσμωτών, αναφέρεται στην τρομερή δυσκολία που θα συναντήσουν όσοι δουν την πραγματικότητα ως έχει, για να πείσουν εκείνους οι οποίοι έχουν εθιστεί να βλέπουν τα είδωλα της.Διαπρεπείς ιστορικοί μάς επισημαίνουν ότι οι εξεγέρσεις του Σπάρτακου δεν στόχευαν στην κατάργηση του δουλοκτητικού συστήματος γενικά, αλλά στο να πάψουν να είναι δούλοι οι ίδιοι οι εξεγερμένοι.Ο Λα Μποεσί το 16ο αιώνα αναφέρεται στην εθελοδουλία και στον «απεριόριστο αριθμό ανθρώπων οι οποίοι όχι μόνο υπακούουν, αλλά υπηρετούν, όχι μόνο κυβερνώνται αλλά τυραννούνται».Ο Ντέιβιντ Χιουμ επισημαίνει ότι «εθιζόμαστε τόσο έντονα στην υπακοή και την υποταγή, που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναζητούν να πληροφορηθούν περισσότερα για την προέλευση ή την αιτία της, παρά όσο για τις αρχές της βαρύτητας, της αδράνειας ή για τους πιο γενικούς νόμους της φύσης».Ο Ρουσό κάνει λόγο για δειλία που διαιωνίζει τη σκλαβιά, για τους δούλους που χάνουν τα πάντα μέσα στα δεσμά τους, ακόμα και τον πόθο να ξεσκλαβωθούν, για ανθρώπους που αγαπούν τη σκλαβιά τους, όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα αγαπούσαν την αποκτήνωση τους.Ο Ροβεσπιέρος και ο Μπαμπέφ μιλούν για τον αρνητικό ρόλο της μεγάλης δύναμης των προκαταλήψεων.Ο Ένγκελς μας υπενθυμίζει ότι όταν στην Πρωσία καταργήθηκε η δουλοπαροικία και μαζί με αυτήν η υποχρέωση για τα αφεντικά να βοηθούν τα υποκείμενα τους στη μιζέρια τους, την αρρώστια και τα γηρατειά, οι αγρότες απηύθυναν έκκληση στο βασιλιά, ζητώντας του να διατηρήσει τη δουλοπαροικία.Την ίδια αντίδραση είχαν και οι Ρώσοι κολίγοι μετά την απελευθέρωση τους από τον τσάρο Αλέξανδρο Β' το 1864, όταν ελεύθεροι πια συνέχιζαν να κουρνιάζουν έξω από τα αρχοντικά των αφεντάδων τους.Ο Μαρξ επισημαίνει ότι όπως «αυτός ο άνθρωπος είναι [...] βασιλιάς μόνο γιατί άλλοι άνθρωποι φέρονται απέναντι του σαν υπήκοοι», έτσι και το κεφάλαιο θα συνεχίσει να βασιλεύει όσο το προλεταριάτο θα υπακούει στα κελεύσματα του και δεν θα εξεγείρεται.Ο Μπακούνιν ερμηνεύει την απογοητευτική βραδύτητα της ιστορικής εξέλιξης της ανθρωπότητας με τη δουλοπρέπεια, τη ρουτίνα, την έλλειψη πρωτοβουλίας και πνεύματος εξέγερσης που κυριαρχεί στα πνεύματα των ανθρώπων.Ο Λένιν, πέρα από την επισήμανση της τρομερής δύναμης της συνήθειας, κάνει λόγο για ένα τμήμα του προλεταριάτου των αναπτυγμένων χωρών, που αντιδρούν σαν «ευχαριστημένοι σκλάβοι που απαρνούνται την ιδέα της εξάλειψης της σκλαβιάς», και συμφωνεί με τον Μπουχάριν όταν αυτός επισημαίνει ότι όσο «η εργατική τάξη στο σύνολο της [...] ¨συγκατατίθεται¨σιωπηρά να εκπληρώνει την καπιταλιστική λειτουργία», ο καπιταλισμός θα συνεχίζει να κυριαρχεί.Το ίδιο και ο Γκράμσι, όπως έχουμε ξαναγράψει, μας λέει ότι πρέπει να ξεπεράσουμε το σύνδρομο που είχε το αλογάκι Ντιαμαντίνο, το οποίο επειδή γεννήθηκε σε μια σκοτεινή στοά, του ήταν αδύνατο να φανταστεί ότι θα μπορούσε να ζήσει στο φως του ήλιου. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Βίλχελμ Ράιχ μιλά για το μίσος στο φως του ήλιου του «Ανθρωπάκου» του. Ο Νίτσε με τη σειρά του μας θυμίζει ότι πρέπει «να θελήσουμε ν' αφανιστούμε για να μπορέσουμε να ξαναγίνουμε». Και ο Ερνστ Μπλοχ μιλά για τη συνήθεια σαν ναρκωτικό.Τέλος, ο Ανδρέας Κάλβος, με τον πλέον έξοχο τρόπο, μας προειδοποιεί και μας προτρέπει: «Οσοι το χάλκεον χέρι/ βαρύ του φόβου αισθάνονται,/ζυγόν δουλείας, ας έχωσι/ θέλει αρετήν και τόλμην/ η ελευθερία».Καλή κόκκινη Ανάσταση - Επανάσταση.

Αν αυτός είναι "φωτισμένος ιεράρχης" ο σκοταδιστής ποιός είναι;

• Παίρνει σήμερα συνέντευξη -και μάλιστα επιλέγοντας πολυτονική γραμματοσειρά- από τον δεσπότη Σισανίου και Σιατίστης Παύλο και ο συντάκτης του δημοσιεύματος -Τριαντάφυλλος Σερμέτης- δεν αρκείται να χαρακτηρίζει τον αρχιρασοφόρο

• Τι είδους «φωτισμένες» αντιλήψεις είναι αυτές που θέλουν τον λαό μας υπεύθυνο για την καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώνει -σύμφωνα με τον παπά

• μόνο ο συντάκτης του δημοσιεύματος γνωρίζει.Το σόι προοδευτικές αντιλήψεις είναι αυτές που ζητάνε «από την Πολιτεία» να αντιμετωπίσει

Αν αυτοί είναι οι "φωτισμένοι ιεράρχες" κατά τον συντάκτη του «Τρόμου», οι σκοταδιστές ποιοι είναι;Πολύ θα θέλαμε να ξέραμε τι θα απαντούσε σ' αυτό τον δεσπότη ο θρυλικός Λευκαδίτης κομμουνιστής παπα-Στάθης Κτενάς. Επειδή αυτό δεν το γνωρίζουμε αφήνουμε τον Κ. Βάρναλη να εκφράσει τον "σεβασμό" του σ' αυτόν τον αρχιρασοφόρο και τους ομοίους του:

"Θαύμα" κατά παραγγελία και με ημερομηνία λήξεως

• Είναι ένα γελοίο σκηνικό που ακόμα και αστοί το έχουν απαξιώσει εντελώς. Να παρακολουθούμε δηλαδή ένα ετερόκλητο μπουλούκι από ρασοφόρους χριστέμπορους και τυχάρπαστους πολιτικάντηδες, οι οποίοι με τις «ευλογίες» της κυβέρνησης του υλιστή -κατά δήλωση του- Τσίπρα να συμμετέχουν για να δοθεί ένα άθλιο σόου που μόνο αν έχεις φουμάρει «μπουρούχα» -έτσι λέγεται αυτό που παράγουν με φυτοφάρμακα οι καναβουριές κύρια στην Αλβανία - μπορείς να παρακολουθήσεις.Και για στάκα ρε μάγκες να κάνω μια αφελή ερώτηση. Εδώ έχουμε ένα «θαύμα» που γίνεται

Η ανθρωπότητα και η επιστήμη μπροστά στην θρησκευτική απάτη και αυταπάτη

Γράφει ο Κώστας Λάμπος«Μία από τις πιο θλιβερές διδαχές της ιστορίας», έγραφε ο διάσημος Αμερικανός αστρονόμος και αστροφυσικός Carl Sagan «είναι η εξής: Αν μας έχουν κοροϊδέψει για αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα, τείνουμε να απορρίπτουμε κάθε ένδειξη της κοροϊδίας. Δεν μας ενδιαφέρει πλέον να μάθουμε την αλήθεια. Η κοροϊδία μας έχει καταστήσει δέσμιους. Απλά, παραείναι οδυνηρό να παραδεχθούμε, ακόμα και στους εαυτούς μας, ότι υπήρξαμε τόσο ευκολόπιστοι»[1]. Υπάρχουν θέματα ταμπού το άγγιγμα των οποίων θεωρείται ασέβεια, αμαρτία, 'έγκλημα καθοσιώσεως' που επισύρει τις ανάλογες τιμωρίες, που κλιμακώνονται από την τιμωρία και την φυλακή μέχρι την 'κόλαση', την πυρά και την αγχόνη, τις οποίες επιβάλλουν οι φύλακες των ταμπού, τα σκοταδιστικά και τα εξουσιαστικά ιερατεία, στους ασεβείς, στους αμαρτωλούς, στους αντικαθεστωτικούς και στους 'αναρχικούς'.Παράλληλα υπάρχουν καταστάσεις που προκαλούνται από τα ταμπού των θρησκειών και των εξουσιών που επιφέρουν την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, το ξεκλήρισμα, τον εκτοπισμό και το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, η αντιμετώπιση των οποίων αποτελεί χρέος ύψιστο των επιστημών και των επιστημόνων, πράγμα που επιβάλλει το άγγιγμα, το ξεκλείδωμα και την απομυθοποίηση των θρησκευτικών και των εξουσιαστικών ταμπού.Κάποιοι, ταυτισμένοι με τα θρησκευτικά και εξουσιαστικά ιερατεία αφορίζουν, ή καταδικάζουν και φυλακίζουν, ακόμα και δολοφονούν, σκοτώνουν και καίνε όσους ξεπερνούν τον εξουσιαστικό Φόβο και συνεπείς στην επιστημονική και κοινωνική συνείδησή τους τολμούν να αναζητήσουν την αλήθεια, τις ρίζες των αιτιών της κακοδαιμονίας, με κίνδυνο να χάσουν, όχι μόνο την όποια βολή τους, αλλά την ίδια τη ζωή τους.Σ' αυτούς, στους τολμηρούς χρωστάμε άνθρωποι και ανθρωπότητα, όλες τις κατακτήσεις που μας οδήγησαν μέσα από αγώνες στη σημερινή πραγματικότητα που υπόσχεται έναν καλύτερο κόσμο, τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας.

• Σεβαστές οι δοξασίες και η πίστη του καθενός, φτάνει να είναι δικές τους και 'μετά Λόγου Γνώσεως' και όχι από φόβο και από άγνοια και να μην τον καθιστούν υποχείριο των θρησκευτικών και εξουσιαστικών ιερατείων και αντικείμενο οικονομικής, κοινωνικής, πνευματικής και πολιτικής εκμετάλλευσης. Επειδή όμως κανένας δεν επέλεξε την θρησκεία και την πίστη του, αλλά του επιβλήθηκε από τα σκοταδιστικά και τα εξουσιαστικά ιερατεία, σε ηλικία που δεν μπορούσε να κρίνει, να συγκρίνει και να επιλέξει να πιστεύει ή να μην πιστεύει σε κάτι, γι αυτό η αναζήτηση της αλήθειας για την κακοδαιμονία της ύπαρξης και της συνύπαρξης ανθρώπων και Λαών, αποτελεί σήμερα, στον 21ο αιώνα της κοινωνικά χρήσιμης επιστήμης και της απελευθερωτικής τεχνολογίας, πρώτη προτεραιότητα η αναζήτηση της εξόδου από τους μύθους και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Όσον αφορά στο παραμύθι των επαγγελματιών θεολόγων, των παπάδων, των ιδεολόγων-φιλοσόφων της εξουσίας και μερικών μονοδιάστατων και παρτάκηδων 'επιστημόνων' για τον υποτιθέμενο παρηγορητικό ρόλο των θρησκειών που τάχα ανακουφίζει τους αδύναμους, τους φτωχούς και τους πάσχοντες, πράγμα που τάχα τις καθιστά χρήσιμες και αναγκαίες, οφείλουμε να ρωτάμε για τη συμβολή των θρησκειών στην διαίρεση των κοινωνιών σε πιστούς και απίστους, σε ισχυρούς και αδύναμους σε πλούσιους και φτωχούς, σε έχοντες και μη έχοντες σε βολεμένους και σε πάσχοντες. Οφείλουμε να ρωτάμε γιατί άραγε όλες οι θρησκείες διαπλέκονται με τις εκάστοτε εξουσίες, η ύπαρξη των οποίων προϋποθέτει την κοινωνική ανισότητα, δηλαδή την ύπαρξη φτωχών, αδύναμων και πασχόντων. Ρωτώντας θα κατανοήσουμε ότι ο παρηγορητικός ρόλος των θρησκειών, των Εκκλησιών και των ιερατείων λειτουργεί ως αφιόνι, ως παυσίπονο απέναντι στη βαρβαρότητα των εξουσιών και συνεπώς θα κατανοήσουμε ότι εκείνο που χρειάζονται οι αδύναμοι, οι φτωχοί και οι πάσχοντες είναι η πραγματική βοήθεια της κοινωνικά χρήσιμης επιστήμης, η ισονομία και η κοινωνική ισότητα και όχι ψέματα και ψευδαισθήσεις. Και συνεπώς, οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές και αντικειμενικοί και χωρίς κούφιους συναισθηματισμούς, όπως ο δικαστής που αρνείται την επιείκεια στον πατροκτόνο που επικαλείται το ελαφρυντικό της ορφάνιας του, γιατί αυτό κάνουν οι θρησκείες και οι εξουσίες, πρώτα καταδικάζουν την εργαζόμενη ανθρωπότητα στη φτώχεια, στη δυστυχία και στην αρρώστια για να πλουτίζουν οι λίγοι και μετά έρχονται να προσφέρουν παρηγοριά με φόβο και 'δωρεάν μεταθανάτιο παράδεισο' στους 'πιστούς', δυσμένεια, φυλακές, ζωή-κόλαση και θάνατο στους ανυπότακτους και στους 'απίστους'. Με αφετηρία αυτές τις σκέψεις έγραψα το βιβλίο

• Η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός, ως αντανάκλαση στο πνευματικό επίπεδο, της πίεσης των δυνάμεων που σε οικονομικο-κοινωνικό επίπεδο εξέφραζαν την απαίτηση ανατροπής της δουλοπαροικίας, προκάλεσαν την εμφάνιση και τη δυναμική ανάπτυξη του καπιταλισμού, αμφισβητώντας έντονα τον ρόλο του χριστιανισμού, του βασικού στυλοβάτη της φεουδαρχίας. Στο πλαίσιο αυτής της αμφισβήτησης βγήκαν στην επιφάνεια πολλά στοιχεία που αποδείχνουν τον σκοταδιστικό και εξουσιαστικό χαρακτήρα των θρησκειών και ειδικότερα του ρωμαιο-ιουδαιο-χριστιανισμού, στοιχείο καταλυτικής αμφισβήτησης του οποίου αποτελεί η αμφισβήτηση της ιστορικότητας του ίδιου του Ιησού Χριστού[2]. Βέβαια, ο χριστιανισμός που τιμώρησε την ανθρωπότητα με τον φρικτό Μεσαίωνα για να σώσει από τις αμέτρητες αγροτικές εξεγέρσεις τον φεουδαρχισμό δεν δυσκολεύτηκε, όπως όταν εγκατέλειψε τη δουλοκτησία για λογαριασμό της φεουδαρχικής εξουσίας, να προσφέρει διαπλεκόμενος τις υπηρεσίες του στη νέα καπιταλιστική τάξη πραγμάτων, η οποία, όμως, φαίνεται πως, για ν' αντιμετωπίσει τη δική της αμφισβήτηση, ψάχνει τώρα για καινούργια, πιο εκτυφλωτικά σκοταδιστικά 'δεκανίκια'. Η αμφισβήτηση της ιστορικότητας του Ιησού Χριστού στηρίζεται στο γεγονός πως

• τών[9] της Ρώμης και όχι στην ύπαρξη του Ιησού, ενώ καμία απ' αυτές τις αναφορές δεν είναι σύγχρονη με τον υποτιθέμενο Χριστό. Η πλέον σημαντική αναφορά θεωρείται αυτή του Ιωσήπου, η οποία προέρχεται από το ιουδαϊκό περιβάλλον, είναι η πλησιέστερη προς τη χρονολογία του υποτιθέμενου θανάτου του Ιησού και γράφτηκε περί το 93-94 μ.Χ.

• Δηλαδή λένε ψέματα και μύθους αναπόδεικτους, αλλά τότε το ερώτημα είναι: Γιατί και για ποιο λόγο; Αντικειμενικά, το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού αρχίζει από το γεγονός πως όσοι σοφίστηκαν τον μύθο του και έγραψαν για την υποτιθέμενη ζωή και δράση του, ξέχασαν να αναφέρουν πότε ακριβώς γεννήθηκε και συνεπώς πότε ακριβώς 'σταυρώθηκε', αφού καμιά σχετική ιστορική μαρτυρία δεν υπάρχει και σε κανένα κείμενο των 'ευαγγελιστών και των αποστόλων' δεν αναφέρεται τίποτα αξιόπιστο και σχετικό με την ημερομηνία γέννησής του, πράγμα που άφηνε περιθώριο για σχόλια και αμφισβήτηση του μύθου. Εκείνο όμως που περιπλέκει περισσότερο το θέμα της γέννησης του Χριστού, σε βαθμό μάλιστα που να την αναιρεί ως πραγματικό γεγονός, είναι η διαφωνία μεταξύ των λεγόμενων ευαγγελιστών Λουκά και Ματθαίου, αφού κατά τον Ματθαίο ο Ιησούς γεννήθηκε την εποχή του Ηρώδη του Μεγάλου, δηλαδή το 5, το 6, το 7 παλιάς χρονολογίας (π.χ.), ή και νωρίτερα, αφού ξέρουμε ότι ο Ηρώδης πέθανε το 4 π.χ., ενώ κατά τον Λουκά (2. 1-7) γεννήθηκε την εποχή της απογραφής που διέταξε ο κυβερνήτης της Συρίας, Κυρήνιος, δηλαδή το 6 νέας χρονολογίας (ν. χ)., με άλλα λόγια τουλάχιστον 11 χρόνια αργότερα[19]. Διάφορες πηγές μάς αποκαλύπτουν τις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από τις πράξεις και τις παραλείψεις των ανερχόμενων αγχομένων θρησκευτικών και εξουσιαστικών ιερατείων, τα οποία ετεροχρονισμένα και αυθαίρετα αποφάσισαν να εκδώσουν πιστοποιητικό γέννησης ενός ιστορικά ανύπαρκτου προσώπου, που το ήθελαν 'θεό'-εργαλείο τους, χωρίς ληξιαρχική πράξη γέννησης, στη θέση ενός άλλου παλιότερου ανύπαρκτου θεού-εργαλείου παρακμασμένων εργαλειοποιών. «

• Επειδή οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι χριστιανοί βρίσκουν υπερβολική τη θρησκευτική εκδοχή για τον Χριστό-θεό, γι αυτό, με τη βοήθεια κάποιων υποτίθεται προοδευτικών γραφιάδων της εξουσίας, υιοθετούν τον μύθο που θεωρεί ότι ο πραγματικός Χριστός ήταν ένας επαναστάτης που αγωνίστηκε για τα δίκαια των φτωχών και την απελευθέρωση των σκλάβων, αλλά τον χάλασαν οι παπάδες, άποψη που έρχονται να ενισχύσουν καινούργιες 'έρευνες', που έμμεσα ενισχύουν τον άλλο μύθο τού υποτίθεται ιστορικά υπαρκτού Χριστού-θεού[24]. Είναι προφανές ότι ένας τέτοιος επαναστάτης, σαν τον Χριστό που δίδασκε την υποταγή στο θεό-σύμβολο της ρωμαϊκής εξουσίας, στους κοσμικούς αφέντες και στον ίδιο τον αυτοκράτορα, αποδείχτηκε ένα χρήσιμο εργαλείο αναθεματισμού του ιστορικά υπαρκτού επαναστάτη Σπάρτακου, του συμβόλου της επανάστασης των σκλάβων της ρωμαϊκής εξουσίας, που για αιώνες ξεσήκωνε και συνεχίζει να εμπνέει τους δούλους ενάντια στα συστήματα της δουλείας. Αλλά τέλειοι μύθοι, ακόμα και για 'θεούς' δεν μπορούν να υπάρξουν, αφού και εκείνοι που έχουν λόγους να υποστηρίζουν την ύπαρξη του Χριστού, διαφωνούν τόσο, ώστε ακυρώνουν τον ισχυρισμό τους, αφού οι ιουδαίο-χριστιανοί τον θέλουν Εβραίο, άμεσο απόγονο του Δαυίδ, υιό του Ιωσήφ και άνθρωπο-μεσσία αποκλειστικό προστάτη των Εβραίων, αλλά όχι θεό, γιατί θεό τους έχουν τον Γιαχβέ. Ενώ για τους υποταγμένους στην ρωμαϊκή εξουσία Παυλιστές, ο Ιησούς δεν ήταν άνθρωπος αλλά θεός και σωτήρας όλων των ανθρώπων και μάλιστα από παρθενογένεση υιός του θεού και της Μαρίας, όπως ακριβώς το ήθελε η εξουσιαστική παράδοση για το Βούδα, τον Πυθαγόρα, τον Πλάτωνα, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον αυτοκράτορα Αύγουστο και για μια σειρά άλλων φαντασμένων εξουσιαστών, σύμφωνα με την οποία αυτοί και πολλοί άλλοι ήταν παιδιά θεών από παρθενογένεση[25]. Με το τέλος του σκοταδιστικού Μεσαίωνα, η Αναγέννηση των επιστημών και το κίνημα του Διαφωτισμού ενθάρρυνε πολλούς ανεξάρτητους ερευνητές, που είναι γνωστοί ως

• , γιατί θεωρούν ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ[27], αφού καμιά αξιόπιστη ιστορική μαρτυρία δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξή του[28]. Βέβαια, η 'αυτοκρατορία του Βατικανού', κληρονόμος-συνεχιστής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και το συμπλήρωμά της, το 'Φανάρι της Ανατολικής Ορθοδοξίας', ο υποτιθέμενος κληρονόμος-συνεχιστής του Βυζαντίου αντέδρασαν στην αμφισβήτηση της ιστορικότητας του Ιησού, με αποτέλεσμα άλλοι να ανακαλύπτουν τον 'τίμιο σταυρό'[29], άλλοι την 'ιερά σινδόνη'[30], κάποιοι τρίτοι τον 'τίμιο τάφο', οι Εβραίοι 'το ρόδι του Σολομώντα' και τη 'σαρκοφάγο του αδερφού του Ιησού' και διάφοροι άλλοι μυστήριοι ανακαλύπτουν κάθε τόσο στην έρημο 'αρχαίους' παπύρους και διάφορα 'απόκρυφα ευαγγέλια' που τάχα βεβαιώνουν την ύπαρξη του Ιησού. Για κάποιους άλλους, όμως, ο Ιησούς 'τελικά δεν πέθανε στον σταυρό'[31], αλλά παντρεύτηκε και φυγαδεύτηκε στην Ινδία[32] ή στο Κασμίρ[33] όπου και έκανε οικογένεια. Εκεί, όμως, που οι πληροφορίες για τον Ιησού είναι τόσο σκόπιμα συγκεχυμένες, είναι στα λεγόμενα 'ιερά', αλλά πειραγμένα, όπως άλλωστε όλα τα λεγόμενα ιερά, κείμενα του ιουδαϊσμού που αντιφάσκουν μεταξύ τους (Ταλμούδ της Ιερουσαλήμ και Ταλμούδ της Βαβυλώνας κ.ά.), σύμφωνα με τα οποία ο Ιησούς έζησε γύρω στο 100 π. χ., δεν σταυρώθηκε αλλά λιθοβολήθηκε, σφάχτηκε, κρεμάστηκε, τον σκότωσε ο ληστής Φινέας, ήταν ραβίνος ή φυγαδεύτηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου[34]. Η απόλυτη αντιφατικότητα και σύγχυση που επικρατεί γύρω από την ιστορικότητα του Ιησού Χριστού, δεν προβληματίζει μόνο, αλλά και δεν πείθει, και λογικά αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη πως δεν υπήρξε και συνεπώς πρόκειται για ένα υψηλής σκοπιμότητας κακοκατασκευασμένο μύθο.

• Τα τελευταία χρόνια μάλιστα η απόπειρα της ιστορικής τεκμηρίωσης της ύπαρξης του Ιησού φαίνεται πως ξέφυγε από τα ανυπόληπτα ιερατεία και πέρασε στις αρμοδιότητες της άμεσης, της πραγματικής εξουσίας, γι' αυτό και άλλαξε ύφος και στυλ. Έτσι, εγκαταλείποντας τις άμεσες αναφορές στον Ιησού που τον θεωρούν υπαρκτό πρόσωπο καθώς επίσης και τις ανύπαρκτες και χαλκευμένες πηγές και ευρήματα που καταπέφτουν, μετακινήθηκε σε έμμεσες αναφορές από διάφορους μυθομανείς γραφιάδες και καλοπληρωμένους μυθιστοριογράφους που ανάλαβαν εργολαβικά να ξεκλειδώσουν μυστικούς κώδικες και να 'αποδείξουν' ότι, όχι μόνο υπήρξε ο Ιησούς, αλλά φυγαδεύτηκε στη Γαλλία με τη Μαρία τη Μαγδαληνή και μάλιστα άφησε και απογόνους. Έτσι, δεν είναι τυχαίο που η γραμμή αίματος του μυθιστορηματικού Ιησού, του υποτιθέμενου 'βασιλιά των βασιλιάδων', δεν χάθηκε κάπου σε υγρά και ταπεινά υπόγεια, (θα ήταν κακό παραμύθι με κακό τέλος και δεν θα είχε καλές πωλήσεις), αλλά φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Οι περισσότεροι μάλιστα από τους απογόνους του ανύπαρκτου Ιησού, σύμφωνα με αυτήν τη χυδαία προπαγάνδα, είναι γαλαζοαίματοι και κάποιοι άλλοι είναι οι προφήτες της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του αμερικανισμού, όπως οι πρόεδροι των Ε.Π.Α. Μπους και Κλίντον. Για σκεπτόμενους ανθρώπους, ακόμα και για σκεπτόμενους χριστιανούς, θα έπρεπε να είναι αρκετή αυτή η σύνδεση του ανύπαρκτου Ιησού με υπαρκτούς μακελάρηδες της ανθρωπότητας και νεκροθάφτες του ανθρώπινου πολιτισμού, για να καταλάβουν ότι αυτή η ιστορία είναι από την αρχή μέχρι το τέλος στημένη για την εξαπάτηση και την υποδούλωση της ανθρωπότητας. Είναι, όμως, πολύ ενδεικτική για το ποιοι και για ποιο λόγο κατασκεύασαν τον μύθο του Χριστού και γιατί οι σημερινοί 'απόγονοί' τους θέλουν να νεκραναστήσουν αυτόν τον εξουσιαστικό μύθο. Δεν είναι, όμως, μόνο η ανυπαρξία αξιόπιστων ιστορικών στοιχείων για το πρόσωπο του Ιησού που θέτει υπό αμφισβήτηση την ύπαρξή του, αλλά και όσα αναφέρονται από τους υποτιθέμενους μαθητές, ευαγγελιστές και αποστόλους για τη ζωή και τη διδασκαλία του τα οποία βρίθουν αντιφάσεων, ανακριβειών και δεν επιβεβαιώνονται ιστορικά. Ο πρώτος που στους νεότερους χρόνους επιχείρησε μια ολοκληρωμένη κριτική αντιμετώπιση των χριστιανικών κειμένων και κατάληξε, μέσα από τις έρευνές του, στην απόλυτη άρνηση της ύπαρξης του Χριστού ήταν ο Γάλλος Charles François Dupuis Dupuis (1742-1809)[35]. Ο Γερμανός θρησκειολόγος David Friedrich Strauss (1808-1874) με το βιβλίο του

• (Das Laben Jesu ) που εκδόθηκε το 1835 απέδειξε σημείο προς σημείο πως τα υποτιθέμενα θαύματα του Ιησού, που αναφέρονται στα ευαγγέλια, δεν είναι παρά μύθοι που επινοήθηκαν μεταγενέστερα από τους ευαγγελιστές και όσους είχαν λόγο και τη δυνατότητα να παρέμβουν στα λεγόμενα 'ιερά ευαγγέλια'[36]. Ακολουθεί ο επίσης Γερμανός Bruno Bauer (1809-1882) φιλόσοφος και ιστορικός, που

• ς θυμηθούμε ότι τη δεκαετία του 1840 όλοι οι λαοί της Ευρώπης βρίσκονταν σε γενική επαναστατική εξέγερση ενάντια στην θεοκρατική απολυταρχία των μοναρχιών διεκδικώντας δημοκρατία και κοινωνική ισότητα. Από τότε μαίνεται ένα ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ εκείνων που επιμένουν να ερευνούν, κι' όχι μόνο 'τις Γραφές', και να αποκαλύπτουν τη μυθικότητα των εξουσιαστικών θρησκειών και εκείνων που έχουν λόγο να θεωρούν τους μύθους αναγκαίους και να τους εκλαμβάνουν ως πραγματικότητα. Η ίδια η Εκκλησία έχει παραδεχτεί ότι δεν γνωρίζει ποιος ακριβώς και πότε έγραψε τα Ευαγγέλια και τις φερόμενες ως Επιστολές των Αποστόλων, ομολογώντας ότι όλα τα κείμενα της Καινής Διαθήκης αρχικά κυκλοφορούσαν ανώνυμα. Άλλωστε, όπως προκύπτει από σύγκριση των σημερινών με τα παλιότερα ευαγγέλια, οι τίτλοι τους διαφέρουν, και όσο πάμε προς τα πίσω, διαφέρουν όλο και περισσότερο από τους αντίστοιχους των υποτιθέμενων συγγραφέων αυτών των συγγραμμάτων. Γνωστό είναι επίσης ότι αυτά έχουν υποστεί πολλές επεμβάσεις. Για παράδειγμα στο φερόμενο ως ευαγγέλιο του Λουκά διαπιστώνεται ότι συγκρινόμενο το σημερινό με το αρχαιότερο ευαγγέλιο του κόσμου, το ευαγγέλιο του Σινά, που χρονολογείται γύρω στο τέλος του τέταρτου αιώνα, της νέας χρονολογίας, δηλαδή μετά τα μαγειρέματα του Ρωμαίου αυτοκράτορα, του λεγόμενου Μεγάλου Κωνσταντίνου με αρχιμάγειρα τον Ευσέβιο της Καισαρείας, έχουν προστεθεί τουλάχιστον δέκα χιλιάδες (10.000) λέξεις[38]. Αυτό το γεγονός έχει οδηγήσει πολλούς στην αμφισβήτηση της γνησιότητάς τους. Μάλιστα ο διακεκριμένος Γερμανός καθηγητής θεολογίας και ειδικός επί της Βιβλικής παλαιογραφίας, στο πανεπιστήμιο της Λειψίας, που ανακάλυψε τον Codex Sinaiticus[39], ο Constantin von Tischendorf (1815-1874), έφτασε να δηλώσει ότι

• 41]314. Με όλα αυτά και παρά το γεγονός ότι η επιστήμη, αμφισβητώντας την ύπαρξη θεού ή θεών, δεν αφήνει περιθώρια για θρησκευτικούς μύθους και με την αμφισβήτηση της ύπαρξης του Ιησού Χριστού καταφέρνει βαρύ πλήγμα κατά του ιουδαιοχριστιανικού μύθου, εντούτοις οι θρησκείες υπάρχουν και καταδυναστεύουν την εργαζόμενη ανθρωπότητα, με τον ιουδαιοχριστιανισμό να επηρεάζει άμεσα τη ζωή του 33-34% του παγκόσμιου πληθυσμού και έμμεσα την πορεία ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτό, βέβαια, συμβαίνει με την αμέριστη και πολυεπίπεδη βοήθεια των κοσμικών εξουσιών στην καλλιέργεια αυτών των μύθων, προφανώς επειδή οι μύθοι έχουν αρχίσει να χάνουν την πειστικότητά τους όσο η έρευνα και η επιστήμη προχωράνε ρίχνοντας άπλετο φως στις φυσικές δυνάμεις, στους νόμους κίνησης των κοινωνιών και στους όρους υπέρβασης των σκοταδιστικών και εξουσιαστικών ιερατείων για μια ομαλή πορεία προς το μέλλον. Αυτή η εξέλιξη προς το μέλλον είναι αργή, αλλά δεν ανακόπτεται και οδηγεί τον ανθρώπινο πολιτισμό στο λυκόφως των εξουσιών και θρησκειών, και όσο οι θρησκείες για να επιβιώσουν σφιχταγκαλιάζονται με τις εκάστοτε φασιστικές εξουσίες και την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση που οδηγεί στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, τόσο η επιστήμη και η ανθρωπότητα επιταχύνουν το βηματισμό τους.

• (De Vita Caesarum), Ρώμη 122 μ.Χ.]. Με δεδομένο, όμως, ότι οι Βίοι των Καισάρων γράφτηκαν εκατό χρόνια μετά από τον θρυλούμενο θάνατο του Ιησού των ευαγγελίων και αναφέρονται σε γεγονότα που συνέβησαν στη Ρώμη περίπου στο 50 μ.Χ., προκύπτει πως δεν πρόκειται για τον Χριστό των ευαγγελίων, γιατί όπως είναι γνωστό αυτός φέρεται να έχει πεθάνει 17 χρόνια πριν από τα γεγονότα και συνεπώς θα ήταν αδύνατο να βρεθεί ως ταραξίας στη Ρώμη, εκτός και αν δεχτούμε ότι ο πρωταγωνιστής του μύθου δεν πέθανε και δεν 'αναστήθηκε', αλλά φυγαδεύτηκε στη μητρόπολη, και μάλιστα ως Παύλος, όπως αναφέρουν άλλες πηγές, οπότε καταρρέει ολόκληρο το οικοδόμημα του ιουδαιο-χριστιανικού μύθου. phttps://anazitiseis-hh.blogspot.gr/2008/12/blog-post_29.html [9] Το κίνημα των χρηστών, δηλαδή των έντιμων, με καθαρά κοινωνικά χαρακτηριστικά, αποσκοπούσε στην κατάργηση της δουλείας και της κοινωνικής ανισότητας, γι αυτό η αυτοκρατορική εξουσία βιάστηκε να το εξουδετερώσει ενσωματώνοντάς το στο πολύ μεταγενέστερο θρησκευτικό δημιούργημά της το λεγόμενο χριστιανικό κίνημα. [10] Ανώνυμου,

• Βιβλίο XVIII, κεφ. 3, 63-64. [12] Κορδάτος Γιάνης,

• Μπουκουμάνης, Αθήνα 1973, σ. 7. [13] Αντιφατικοί και αλληλοσυγκρουόμενοι μύθοι δεν μπορούν να εκληφθούν ως ιστορία, γιατί η ιστοριογραφία υπόκειται στους κανόνες της επιστημονικής δεοντολογίας, των πηγών και των αποδείξεων: «(1) Η Ιστορία δεν κατοχυρώνει την ιστορικότητα κάποιου προσώπου, και μάλιστα τόσο δικαίως αμφισβητουμένου, επί τη βάσει μίας και μοναδικής, παραγράφου 8 γραμμών, υπόπτου γραφής και προελεύσεως. (2) Απαιτεί διασταυρώσεις με αναφορές άλλων, διαφόρων, αμερόληπτων, ανεξαρτήτων και φερέγγυων συγγραφέων. Εδώ δεν υπάρχει ούτε μία τέτοια διασταύρωση, έστω για δείγμα. Τα Ευαγγέλια είναι ανώνυμα, ακατάστατα και ασύμφωνα προϊόντα χριστιανικών αποκρυφιστικών ομάδων. (3) Χρειάζεται αναφορές από σύγχρονους ή κοντά στα γεγονότα συγγραφείς· ει δυνατόν από αυτόπτες μάρτυρες. Ούτε και τέτοιες αναφορές υπάρχουν καθόλου. (4) Ψάχνει να βρει και να εξετάσει τυχόντα γραπτά μνημεία τα οποία προέρχονται είτε από το χέρι του άτομου το οποίο εξετάζει είτε από κάποιον που το άτομο αυτό του υπαγορεύει ή τον διδάσκει τι να γράψει. Ο Ιησούς δεν άφησε κανένα γραπτό είτε από το χέρι του είτε από κάποιον επί τόπου γραμματέα του. Τα Ευαγγέλια είναι ψευδεπίγραφα και γράφτηκαν πολύ αργότερα και καθυστερημένα από τα χρόνια του υποτιθεμένου Ιησού και είναι ασύμφωνα! (5) Χρησιμοποιεί ευρήματα και ανασκαφές της Επιστήμης της Αρχαιολογίας και των διαφόρων κλάδων της (π.χ. παπυρολογία, νομισματολογία, επιγραφολογία, αρχαία κωδικογραφία, χειρόγραφα κλπ.). Εν προκειμένω τίποτα σχετικό από όλα αυτά δεν υπάρχει. (6) Χρειάζεται μια καθορισμένη προσωπογραφία τού υπό εξέταση ιστορικού προσώπου. Ούτε και τέτοια υπάρχει για έναν τόσο διαβόητο ευεργέτη, επαναστάτη κλπ. Αντιθέτως, οι διάφορες προσωπογραφίες του Ιησού αρχίζουν να παρουσιάζονται από το τέλος του 2ου αιώνος και συνεχίζονται κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, όχι μόνο τελούν σε πλήρη ασυμφωνία και σύγχυση αλλά βασίζονται σε εικασίες και σ' αυτά που λένε οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Άλλοι, όπως ο Τερτυλλιανός, ο Ωριγένης κ.ά., βασισμένοι στον Ησαΐα της αιχμαλωσίας, κεφάλαιο 53, θεωρούν τον Ιησού κοντό και τον πιο άσχημο άνδρα στον κόσμο. Άλλοι πάλι, όπως ο Ανδρέας της Κρήτης, βασισμένοι σε μια πλαστογραφημένη επιστολή κάποιου Lentulus και σε απόκρυφα και απορριμμένα κείμενα, τον θεωρούν κοντά δυο μέτρα ψηλό και τον πιο όμορφο. Στις κατακόμβες της Ρώμης άλλοι τον ζωγραφίζουν σαν ένα παιδάριο 16-17 χρονών και άλλοι σαν τον θεό Απόλλωνα. Ο Ευσέβιος στην ψευδή και πλαστογραφημένη αλληλογραφία του Ιησού με τον βασιλέα της Εδέσσης της Μεσοποταμίας Άβγαρο, λέγει ότι τελικά ο Ιησούς έστειλε το πορτραίτο του ζωγραφισμένο στον βασιλιά, αλλά η ζωγραφιά απωλέσθη λίαν συντόμως. Πλήρης ασυναρτησία δηλαδή. (7) Επιζητεί τη συμφωνία των ειδικών επιστημόνων ερευνητών επί του θέματος. Στο παρόν ζήτημα όμως, μόνο κατάφορη ασυμφωνία υπάρχει βασισμένη σε πολλούς ισχυρούς λόγους. (Π.χ. δεν υπάρχει καμιά ασυμφωνία μεταξύ των ειδικών επιστημόνων για το ότι ο Σόλων, ο Αθηναίος Νομοθέτης, είναι ιστορικό πρόσωπο, παρ' όλο ότι έζησε 600 χρόνια πριν την εποχή εντός της οποίας αντιμετωπίζομε το ενταύθα εκτιθέμενο και επιμένον πρόβλημα. Όμως επί του προβλήματος του ιστορικού Ιησού που εξετάζομε εδώ οι ασυμφωνίες είναι αγεφύρωτες παρ' όλη την χριστιανική ιστορία». Ρούσσος Ιωάννης Μ.,

• Minnesota USA, 2013, σ. 93-94. [14] Ό. π. [15] «Στο Βρετανικό Μουσείο στα μέσα της δεκαετίας του 1930 πραγματοποιήθηκαν έρευνες γνησιότητας-αυθεντικότητας της λεγόμενης 'αγίας γραφής'με υπεριώδεις ακτίνες και τα ευρήματα αποκάλυψαν αντικαταστάσεις πολλών χωρίων, από τουλάχιστον εννέα διαφορετικούς συντάκτες. Οι φωτογραφίες που λήφθηκαν κατά τη διάρκεια της δοκιμής αποκάλυψαν ότι οι χρωστικές ουσίες από το μελάνι είχαν διατηρηθεί βαθιά στους πόρους του δέρματος, με αποτέλεσμα οι αρχικές λέξεις να είναι αναγνώσιμες κάτω από το υπεριώδες φως, πράγμα που αποδείχνει ότι τα αποκαλούμενα ευαγγέλια έχουν πολλές φορές πλαστογραφηθεί [...] Μια σύγκριση του Codex Sinaiticus, δηλαδή της αρχαιότερης Καινής Διαθήκης που έχει βρεθεί στο όρος Σινά, με ένα αντίτυπο της σύγχρονης Καινής Διαθήκης, αποδείχνει ένα συγκλονιστικό γεγονός, ότι δηλαδή εντοπίζονται 14.800 συντακτικές μεταβολές», όπως αναφέρει ο Αυστραλός ερευνητής Bushby Tony,

• Μπουκουμάνης, Αθήνα 1975, τόμοι 2, εδώ τόμος 2ος, σ. 10-12. [22] Ανώνυμου, https://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=20818 και Ανώνυμου, https://infognomonpolitics.blogspot.gr/2012/12/blog-post_23.html#.VASgW6 [23] Κορδάτος Γιάννης,

• .. ό.π., τόμ. 2ος, σ. 9-10. [26]

• φισβητείται η ύπαρξη του Ιησού, γιατί δεν υπάρχουναπτά ιστορικά και αρχαιολογικά στοιχεία. Κανένας από τους ιστορικούς που έζησαν στην ίδια περίοδο δεν αναφέρει κάτι για το συγκεκριμένο Ιησού και τη δράση του. Και δεν είναι λογικό να δεχτεί κανείς ότι υπήρξε μια τέτοια προσωπικότητα, αλλά οι σύγχρονοί της δεν άφησαν καμιά μαρτυρία για την υποτιθέμενη πολυτάραχη παρουσία της. Οι περιγραφές των ευαγγελίων, που δεν μπορούν να θεωρηθούν ιστορία αλλά κατασκευασμένα και διαρκώς ανακατασκευαζόμενα κείμενα πίστεως, όπως ακριβώς συμβαίνει με τους μύθους, χρονολογούνται δεκαετίες αργότερα. Επιπροσθέτως, ορισμένες αναφορές μεταγενέστερων ιστορικών (βλ. Φλάβιος Ιώσηπος, Τάκιτος, Σουητώνιος κλπ.) έχουν αποδειχτεί είτε πλαστές-μεταγενέστερες προσθήκες των χριστιανών, είτε χαρακτηρίζονται εντελώς αόριστες για να στηρίξουν την παρουσία του Ιησού στα γεγονότα'. Βλ. Παπαγεωργίου Μηνάς, Το

• Η συνωμοσία του Ιησού. Η αλήθεια για το σάβανο του Τουρίνου), Heyne-Verlag, München 1997. [31] Kersten Holger und GruberElmar R.
• (Ο Ιησούς δεν πέθανε στο σταυρό. Το μήνυμα του σάβανου του Τορίνου), Langen-Müller Verlag, München 1998. Βλ. επίσης Seiler Ursula,

• (Ο Ιησούς δεν πέθανε στο σταυρό) στο: https://www.zeitenschrift.com/artikel/jesus-starb-nicht-am-kreuz#.VALQHKPCrFx [32] Kersten Holger,

• (Ο Ιησούς έζησε στην Ινδία. Η μυστική του ζωή πριν και μετά τη σταύρωση), Droemer Knaur, München 1983. [33] Βλ. Faber-Kaiser Andreas,

Καλαβρύτων αγάπη μου!

• Δες τo χριστιανό πνεύμα ο Καλαβρύτων: Δεν είναι θύματα οι πρόσφυγες είναι Μουσουλμάνοι, το Ισλάμ λέει θάνατος στους άπιστους! Ενώ εσύ, ο καλός χριστιανός τι ακριβώς μας προτείνεις; Να τους πετάξουμε στη θάλασσα... Καλαβρύτων ε; Για τη σφαγή των Καλαβρύτων έχεις ακούσει. 13/12/1943, τι θρήσκευμα είπαμε είχαν τα ναζιστικά κτήνη που εκτέλεσαν τους κατοίκους κι έκαψαν την πόλη;Πάντως λέει και σωστά, να το παραδεχτούμε: Λέει ότι η επίσκεψη του Πάπα και του Πατριάρχη είναι "σκέτη ενέργεια αυτοπροβολής των" και τίποτε άλλο. Ενδιαφέρουσα πρόταση επίσης είναι πως θα μπορούσε να δημιουργήσει "κάπου στην Ιταλία και με χρήματα του Βατικανού μια πρότυπη Μονάδα φιλοξενίας και αξιοπρεπούς διαβιώσεως προσφύγων και να πάρει εκεί όλους αυτούς τους πολύ-βασανισμένους ανθρώπους της Ειδομένης, θέτοντάς τους υπό την προστασία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας"!

Aυτά έβλεπε ο Oδυσσέας Aνδρούτσος και ζητούσε να κλαδέψουν τα κεφάλια των αρχιρασοφόρων.

Οι μαρξιστικές ιδέες είναι το αντίδοτο στα ψέματα της κυρίαρχης τάξης και ο Γ. Κορδάτος αντιπροσωπεύει τις ρίζες της μαρξιστικής σκέψης στην Ελλάδα. Ο Κορδάτος ξεσκεπάζει αλύπητα τα προνόμια και τον ρόλο των αρχιρασοφόρων, όπως και των λοιπών πυλώνων του συστήματος, των «κοτζαμπάσηδων» για παράδειγμα. Γράφει: «Η Εκκλησία έπαιρνε μάλιστα από κάθε χριστιανό ραγιά ειδικό φόρο, που λεγόταν ρόγα ή ζητεία. Πολλές φορές με ασπλαχνία Σάϋλωκ έκανε κατάσχεση στο αλέτρι ή τα άλλα γεωργικά εργαλεία του αγρότη, αν τύχαινε και δεν πλήρωνε τον παραπάνω φόρο». Και συμπεραίνει: «Μ΄ όλον τον αγώνα και τον τυραγνισμό του [ο μικροαγρότης] τίποτε δεν του απόμεινε, επειδή ερχόταν ο φορατζής, ο δεσπότης, ο κοτζάμπασης κι ο τσορμπατζής και του το έπαιρναν. Δεν ήταν τόσο ο Τούρκος αγάς που ερχόταν σε επαφή με τον αγρότη, ούτε ο σούμπασης, ήταν ο χριστιανός προύχοντας και ο δεσπότης που, με το να είναι με την τουρκικήν εξουσίαν, με χίλιους δυο τρόπους έγδυναν τον ραγιά γεωργό και δουλευτή».

"Θεόπνευστα" κηρύγματα από τον δεσπότη Ανθιμο

Το άθεο καρναβάλι και τα λυκόπουλα της κρατικής Εκκλησίας

• στη λυσσαλέα επίθεση από τρείς ιεράρχες, ανάμεσα τους και ο γνωστός για τις χρυσαυγίτικες απόψεις του μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ανθιμος, αλλά συντάχθηκε με το μέρος τους.Και καλά ο Αρχιεπίσκοπος και ο Σιατίστης -έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία. Αλλά ο υπεύθυνος επί θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζει πως υπάρχουν τρείς μητροπολίτες που ευλογούν την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής; Αλλά και ο Π. Σκουρλέτης, που είναι συνετός, πού μπόρεσε να βρει «θέμα» για να δηλώσει «το θέμα τελειώνει εδώ». Ποιο θέμα; Ενα λαϊκό θεατρικό δρώμενο, που ενδεχομένως να είναι πολύ παλιό, αν κρίνουμε από την ημερομηνία που γίνεται, δηλαδή στην αρχή του χρόνου, παραπέμπει στα Σατουρνάλια. Και αυτή η στάση του ΣΥΡΙΖΑ προδίδει τι συμβιβασμούς μπορεί να κάνει στο μέλλον. Εξ όνυχος τον λέοντα. Ισως τα χειρότερα έπονται;Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, σε αντίθεση με τη Ρωμαιοκαθολική, έχει δείξει τέτοιο σκοταδισμό στα λαϊκά δρώμενα που συγκρίνεται μόνο με τους φονταμενταλιστές του ακραίου Ισλάμ.Δεν ήταν ο χουντικός μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης που κατάργησε το καρναβάλι του Αμυνταίου και δεν ήταν ο ίδιος που δημιούργησε τα δικά του χριστιανικά τάγματα εφόδου;
• Και εδώ οι συγκρίσεις δεν είναι κολακευτικές. Η Αγία Εδρα, με τον Πάπα Παύλο τον Γ (1534-1549), αναβίωσε τα παλιά Σατουρνάλια της Ρώμης (στην ουσία τα νομιμοποίησε, γιατί ουδέποτε έπαψαν) και τα ανέδειξε σε μεγάλη ευρωπαϊκή γιορτή, που παράλληλα έφερνε και πλούτο στη Ρώμη από τους ξένους επισκέπτες. Τη σκυτάλη σήμερα την έχει πάρει η Βενετία, πάντα υπό τις ευλογίες του Πάπα.Για το Ρίο ντε Ζανέιρο καλύτερα να μη μιλήσουμε. Και αυτό σε καθολική χώρα είναι.Από όσες μαρτυρίες έχουμε, γιορτές και μεταμφιέσεις, χορούς και τραγούδια, τελετές, μυητικές ή θρησκευτικές, τελετουργίες, λιτανείες, παρελάσεις κ.λ π. συναντάμε σε όλους τους αρχαίους λαούς. Σε Βαβυλώνιους, Αιγύπτιους, Ελληνες, Ρωμαίους, που πιθανότατα μας έδωσαν και το όνομα Καρναβάλι (Carnavale, ίσως από το λατινικό Carne Levamen: άρσις κρέατος, δηλαδή απόκρεως, αποκριά). Από τις αρχές της δεκαετίας του '60 τα λαϊκά δρώμενα, γιορτές, καρναβάλια κ.λπ., έγιναν το αγαπημένο αντικείμενο ερευνητών, ιστορικών, κοινωνιολόγων, εθνολόγων και υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία. Τρανταχτά ονόματα όπως Ντιμεζίλ, Ελιάντ, Καγιουά, Χιοϋμπερτ, Μοδ και πολλοί άλλοι μελέτησαν αυτό το φαινόμενο.Νωρίτερα το είχε μελετήσει ο Φρόιντ στο «Τοτέμ και Ταμπού», ήδη από το 1913, για να αποσαφηνίσει τη σημασία του. Και την άποψη του συμμερίστηκαν και όλοι οι μεταγενέστεροι. «Μια γιορτή (το καρναβάλι είναι γιορτή) είναι μια επιτρεπτή υπέρβαση, που καταργεί κάθε απαγόρευση με απόλυτο τρόπο: είναι μια αταξία που καταργεί κάθε τάξη, ανατρέπει όλους τους κοινωνικούς φραγμούς, μέσα από μια ισχυρή αδελφοσύνη που αντιστέκεται σε μια κοινωνική τάξη που κατατάσσει τους ανθρώπους και τους χωρίζει», θα πρόσθετα εγώ πως είναι μια πλήρης ανατροπή της υπάρχουσας τάξης για να βρει η ανθρωπότητα τις απαρχές της με τη μορφή του θεατρικού δρώμενου. Ετικέτες Θρησκεία , Featured 5:15 π.μ.

Η αθεΐα είναι τρομοκρατία!

• αουδαραβικό δικαστήριο καταδίκασε στις 28 Φλεβάρη σε ΙΟ χρόνια κάθειρξη, 2.000 βουρδουλιές και πρόστιμο 20.000 ριάλ (5.180 ευρώ) 28χρονο άντρα, επειδή εξέφρασε τις αθεϊστικές του πεποιθήσεις με αναρτήσεις στο Twitter.Σύμφωνα με τη σαουδαραβική εφημερίδα Al-Watan, η «θρησκευτική αστυνομία», που παρακολουθεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ισχυρίζεται ότι βρήκε περισσότερες από 600 αναρτήσεις του 28χρονου, στις οποίες αρνείται την ύπαρξη θεού, χλευάζει στίχους του Κορανίου και κατηγορεί όλους τους προφήτες ότι λένε ψέματα και ότι η διδασκαλία τους τροφοδοτεί τις εχθρότητες.

Τι ωραία τα λένε οι υποκριτές!

• - Δεν είσαι χριστιανός, λέει ο πάπας στον Τραμπ. Φυσικά δεν είναι, πλούσιος είναι, δισεκατομμυριούχος, hello! Ποιός είπε ότι πιο εύκολα μπαίνει τριχιά σε βελόνα, παρά πλούσιος σε Παράδεισο; Ο Ιησούς, σωστά.
• - Να εύχεσαι να είμαι εγώ Πρόεδρος όταν ο ΙSIS επιτεθεί στο Βατικανό, απαντά ο άλλος. Προφανώς θα ρίξει πυρηνικά στο Βατικανό, τη Μ. Ανατολή κι οπουδήποτε στον πλανήτη, για να μη βρουν πουθενά να κρυφτούν οι μουσουλμάνοι.Τι ωραία τα λένε οι υποκριτές! Ανατρίχιασα. Εντάξει κι οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών μια από τα ίδια βοθρολύματα είναι με τον πλούσιο, που αποφάσισε να σταματήσει να αγοράζει επαγγελματίες πολιτικούς, ώστε να κυβερνήσει ο ίδιος χωρίς αντιπροσώπους. Εδώ που τα λέμε άχρηστες είναι οι μαριονέτες, πεταμένα λεφτά...Να αρχίσω από τον "καλό" θα πάω στον κακό και θα καταλήξω στον άσχημο. Πάπα καλά τα λες, αλλά παρέλειψες κάτι. Υπήρχε κάποιος που είπε "σκοτώστε τους όλους κι ας αποφασίσει ο Θεός ποιός είναι δίκαιος και ποιός όχι".

Είστε σάπιοι, τελειωμένοι, το ξέρετε, και αυτό φοβάστε

• ας λένε κάτι ρατσιστές ιερείς ότι δήθεν θα γίνουμε μουσουλμάνοι, αν δεχθούμε τους πρόσφυγες!Ρωτάω, πώς; Παπά τι συμβαίνει; Δεν έχεις εμπιστοσύνη στη θρησκεία που υποτίθεται ότι πιστεύεις; Τι; Δεν είναι η "αποκεκαλυμμένη αλήθεια"; Αν κάτι είναι καλύτερο, τότε ο κόσμος το επιλέγει. Αν όχι χάνεται.Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία σαν όλες τις άλλες στα βασικά του σημεία. Πιστεύει στην ύπαρξη θεού, πνευμάτων κλπ, έχει τη δική του παράδοση και βέβαια τα αρνητικά όλων των θρησκειών. Ο λόγος που υπάρχει σε κάποιες χώρες είναι ο ίδιος που ο Χριστιανισμός εξακολουθεί να υπάρχει σε άλλες: Η πλειοψηφία πιστεύει ακόμα αυτά. Τα παιδιά που γεννιούνται ακολουθούν συνήθως την πίστη των γονιών, όποια κι αν είναι, το κράτος συμμαχεί με το ιερατείο, γιατί οι κληρικοί παραμυθιάζουν τον κόσμο για μια άλλη ζωή απαιτώντας σε αυτή την υποταγή στους ισχυρούς, φτάνοντας έτσι κάποτε - μοιραία - στην προσπάθεια βίαιης επιβολής της θρησκείας της πλειοψηφίας σε μειοψηφίες.Η Ευρώπη είναι στην πλειοψηφία χριστιανική. Για αιώνες οι δυο θρησκείες αντιμάχονται. Όταν υπήρχε κατάληψη εδαφών από Μουσουλμάνους οι κάτοικοι πιέζονταν για να εξισλαμιστούν. Πχ Μ. Ασία, Β. Αφρική κλπ. Το ίδιο γίνονταν όμως και όταν Χριστιανοί καταλάμβαναν εδάφη από Μουσουλμάνους.
• Έχεις ακούσει για την Ανδαλουσία; Η Αλ-Άνταλους, η μουσουλμανική ιβηρική χερσόνησος, όπου, οι Ισπανοί, όταν την ανακατέλαβαν, "πέρασαν από λεπίδι" όσους μουσουλμάνους αρνήθηκαν να εκχριστιανιστούν. Πράγμα που λίγο αργότερα επανέλαβαν στην Αμερική. Τον αυτοκράτορα των Ίνκας Αταχουάλπα τον εκτέλεσαν, αφού πρώτα τον βάπτισαν χριστιανό (με το όνομα Φραγκίσκος) κι αφού τον ανάγκασαν να τους δώσει ένα ολόκληρο δωμάτιο τίγκα στο χρυσό. ΟΛΕ! ISIS, οι Conquistadors του 21ου αι.Πού το πάω; Ιεραποστόλους έχετε, λέτε πως είστε καλύτεροι, αποδείξτε το. Αφήστε τον κόσμο να έρθει, γιατί πιστεύει πως εδώ είναι "καλά"! Εντάξει, μόλις έρχονται απογοητεύονται γρήγορα, αλλά πείστε τους εσείς, αν μπορείτε, ότι πιστεύετε σε αλήθειες.Αλλά δεν μπορείτε! Αυτό είναι το πρόβλημά σας. Και το πρόβλημα ΟΛΩΝ των θρησκειών! Γιατί είστε ψεύτικοι ρε! Είστε φανατικοί, γιατί είστε κάλπικοι. Γιατί μόνο με το φανατισμό και το φόβο μπορείτε να κρατήσετε κοντά σας άνθρωπο. Μόνο με το ψέμα και τη δεισιδαιμονία. Ξέρετε ποιοί είναι του ISIS; Εκτός από κάτι τυχοδιώκτες, που λατρεύουν μόνο το χρήμα, οι υπόλοιποι είναι ΚΥΡΙΩΣ από τη Χριστιανική Ευρώπη!Γιατί βλέπουν με τα μάτια τους τη δική σας υποκρισία. Κι αυτοί που μάχονται περισσότερο το ISIS είναι από τη Συρία και τον Κουρδιστάν. Γιατί κι αυτοί βλέπουν τι σημαίνει φανατισμός. Είστε ίδιοι κι απαράλλακτοι. Που είναι το "Αγαπάτε Αλλήλους"; Γεμίζετε τις κοιλιές σας, όταν οι άλλοι ψάχνουν στα σκουπίδια. Τράβα παπά να τους πεις για Θεό. "Αγαπάτε Αλλήλους"... Όταν το λέει παπάς, είναι τρολιά.Πες μου εμένα, που κάποτε πίστευα και δεν τώρα δε σας πιστεύω, γιατί δεν έχει θέρμανση η πολυκατοικία μας εδώ και χρόνια; Γιατί την έβγαλα και φέτος σαν πολική αρκούδα; Να προσευχηθώ; Να σας δείρω μου έρχεται καλύτερα, θα ζεσταθώ κιόλας. Θα πεις στο νηστικό να χορτάσει με προσευχή; Όταν η δικιά σου κοιλιά είναι γιομάτη; Θα σε ακούσει;

Ανακοίνωση για την παρέμβαση στη ρατσιστική εκδήλωση "Μένουμε Έλληνες, Μένουμε Ορθόδοξοι" (Βελλίδειο, 14/2)

• οταν αντιληφθήκαμε ως Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης ότι η μητρόπολη Θεσσαλονίκης, μαζί με χριστιανικές οργανώσεις και την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, θα διοργάνωναν την Κυριακή 14/2 μια ρατσιστική, αντιμεταναστευτική, εθνικιστική και μισαλλόδοξη εκδήλωση στο Βελλίδειο με τίτλο "Μένουμε Έλληνες, μένουμε Ορθόδοξοι", αποφασίσαμε να δράσουμε για να μην αφήσουμε αναπάντητο το μίσος και το δηλητήριο που ήμασταν σίγουροι ότι θα χυνόταν εκεί. Αυτή τη φορά όμως θελήσαμε να απευθυνθούμε στο ίδιο το κοινό της εκδήλωσης μιλώντας του στη γλώσσα που αυτό καταλαβαίνει (και πιστεύει), για να το ταρακουνήσουμε (μάλλον απίθανο) και κυρίως για να καταδείξουμε την υποκρισία του (το πιθανότερο).Έτσι, διαλέξαμε να μοιράσουμε στους πιστούς που θα προσέρχονταν στην εκδήλωση μια από τις πιο γνωστές ευαγγελικές περικοπές, ένα απόσπασμα από το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο (41-45), που διαβάζεται στις εκκλησίες την Κυριακή της Απόκρεω. Στο σημείο αυτό, το ιερό βιβλίο των χριστιανών λέει κοντολογίς ότι την ημέρα της Κρίσεως ο "Κύριος" θα στείλει τους ενάρετους στον παράδεισο και τους αμαρτωλούς στην κόλαση, χωρίζοντάς τους ανάλογα με το αν συμπαραστάθηκαν με διάφορους τρόπους "ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων" ("στους πιο ταπεινούς"), με ρητή αναφορά στη φιλοξενία/αλληλεγγύη στον "ξένο" ("ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με"). Και φυσικά χωρίς κανένα "ναι μεν, αλλά...", χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όπως αυτές που πολύ αναμενόμενα έθεσε ο Άνθιμος στην εναρκτήρια ομιλία της εκδήλωσης.Αφού λοιπόν νωρίς το απόγευμα της Κυριακής πετάχτηκαν έξω από το Βελλίδειο τρικάκια με το συγκεκριμένο χωρίο και την απόδοσή του στη νεοελληνική, μέλη μας, καταλλήλως ενδεδυμένα και εκπροσωπώντας μια ανύπαρκτη χριστιανική οργάνωση, για να εμπνέουν εμπιστοσύνη στο χριστεπώνυμο ποίμνιο, μοίρασαν στα σκαλιά του συνεδριακού κέντρου χίλια ακόμη τρικάκια που έγραφαν τα "θεόπνευστα" λόγια αλληλεγγύης και αγάπης προς τον πλησίον από την Αγία Γραφή, λίγο πριν αυτό χειροκροτήσει με πάθος λόγια μίσους, τρομοκράτησης και υποκρισίας. Φυσικά, όλες και όλοι έπαιρναν το τρικάκι με μεγάλο ενδιαφέρον, αφού φαίνεται ότι η μακριά φούστα και το παλτό κουμπωμένο μέχρι το λαιμό είναι εγγύηση πίστης, αλλά πραγματικά αναρωτιόμαστε πώς ακριβώς συμβίβαζαν μέσα τους αυτά που διάβαζαν στο κείμενο με όσα επρόκειτο να ακούσουν προσερχόμενες/οι στην εκδήλωση.Η προσέλευση ήταν αθρόα, αφού η αφίσα της εκδήλωσης βρισκόταν σε όλες τις εκκλησίες της Κεντρικής Μακεδονίας και στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ, το κυριακάτικο κήρυγμα του Άνθιμου μεταδόθηκε τηλεοπτικά από ΕΡΤ2 και ΕΡΤ3 το ίδιο πρωί, έγινε ενημέρωση από άμβωνος σε όλες τις ενορίες, ναυλωμένα λεωφορεία έφεραν πιστούς από διάφορες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, όπως τη Φλώρινα και τη Χαλκιδική, ενώ δεν έλειψαν ούτε ομάδες καλογριών από διάφορα μοναστήρια, καθώς και φοιτητές της θεολογικής σχολής.Η παρέμβαση της Αντιρατσιστικής ολοκληρώθηκε επιτυχημένα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, πέρα από τις ερωτήσεις των διοργανωτών στα μέλη μας που έκαναν το μοίρασμα για το αν ανήκουν σε ορθόδοξη οργάνωση, ποια ήταν αυτή και γιατί μοίραζαν κείμενο από τη στιγμή που όλες οι οργανώσεις που συμμετείχαν είχαν συμφωνήσει να μη γίνει κάτι τέτοιο. Αποχωρήσαμε από το χώρο αηδιασμένοι από την περιρρέουσα υποκρισία και το μίσος πίσω από τα χριστιανικά χαμόγελα, αλλά και σοφότεροι και πιο αποφασισμένοι να παλέψουμε για ίσα δικαιώματα στο πλευρό όσων ανθρώπων αντιμετωπίζουν τον αποκλεισμό, το μίσος και τη βία, απλά και μόνο λόγω χρώματος, καταγωγής, κουλτούρας, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή φτώχειας.

• ΥΓ.2. Άραγε οι διοργανωτές και οι παριστάμενοι γνωρίζουν τι λένε οι -όχι και τόσο χριστιανικοί- στίχοι των Carmina Burana που έπαιζαν στα ηχεία του Βελλίδειου ή τα έβαλαν απλώς επειδή έχουν επική μουσική; Ετικέτες Θρησκεία , Featured 3:22 π.μ.

Θαύμα! Ο δεσπότης Ανθιμος "εξαφάνισε" τα 500.000 ευρώ που έπρεπε να πληρώσει ΕΝΦΙΑ η μητρόπολη του!

• ΟΙ καταπληκτικές οι επιδόσεις, σε όλους τους τομείς του «αγίου» ή διαφορετικά «Ανθισμένη παπαδιά μητροπολίτισσα Θεσσαλονίκης», -όπως τον αποκαλεί ενυπόγραφο κείμενο σε ενημερωτική ιστοσελίδα- δεσπότη Ανθιμου.
• Πέρα από τα «θεόπνευστα» τροπάρια που ψάλλει από τον άμβωνα του μαγαζιού του -συγνώμη της εκκλησίας ήθελα να γράψω- (Την μια παριστάνει τον στρατηλάτη - κατακτητή προτείνοντας εισβολή στην γειτονική χώρα για

ο Αρχιεπίσκοπος Ελλάδας Ιερώνυμος, που αφού εξασφάλισε το ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ ΤΗΣ ΑΜΥΘΗΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, εκμεταλλεύτηκε την Αλληλεγγύη μας, βάζοντας μας, μαζί με τον ΣΚΑΙ και τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, να αγοράζουμε εμείς τα τρόφιμα που αυτοί θα προπαγανδίζουν ότι προσφέρουν στους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας. Την ίδια στιγμή που αυτοί προωθούν την πώληση ακόμη και των ληγμένων προιόντων τους!!!

Ταυτόχρονα, ο «φιλέσπλαχνος» ιεράρχης και οι συνάδελφοι του Μητροπολίτες, τα μοναστήρια και το Άγιο όρος, προχωρούν σε σημαντικές επενδυτικές κινήσεις. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές από τις πιο σημαντικές, αναπαράγοντας άρθρα του αστικού τύπου ώστε να μην προκαλέσουμε την καχυποψία των «κακοπροαίρετων».

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣΠΛΑΧΝΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ; Τουρισμός για απόρους και αστέγους; ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΟΥΜΕ...

• Αχαΐα: Τουριστικές επενδύσεις στο Αίγιο από την Εκκλησία! Νέα μεγάλη επένδυση ετοιμάζει ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος στη Δυτική Ελλάδα μετά το ξενοδοχείο «Σήμαντρον» στο Διακοπτό Αχαΐας το 2009. Το έργο -του οποίου ο προϋπολογισμός υπολογίζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ- ανήκει στις έξι μεγάλες προς αδειοδότηση τουριστικές επενδύσεις που είχε προαναγγείλει η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη τον περασμένο Οκτώβριο. Η σύνθετη τουριστική μονάδα συνολικής δυναμικότητας 600 κλινών βρίσκεται στη Ροδιά της Αιγιαλείας, 500 μέτρα από την ακτή του Κορινθιακού, και θα εκτείνεται σε οικόπεδο 714,2 χιλιάδων τ.μ. Σύμφωνα με το προσχέδιο του χώρου, το κατάλυμα θα αποτελείται από: - γήπεδο γκολφ 18 οπών, σε έκταση 550.000 τ.μ. - ξενοδοχείο πέντε αστέρων 240 κλινών με εστιατόριο, χώρους αναψυχής και συνεδριακό κέντρο - πέντε εγκαταστάσεις τένις, τρεις εγκαταστάσεις basketball, τρεις εγκαταστάσεις volley ball και ένα γυμναστήριο, ενώ στη δεύτερη φάση θα προστεθούν μία κλειστή πισίνα και εγκαταστάσεις θαλασσοθεραπείας (spa) - 360 βίλες με δύο έως τέσσερα υπνοδωμάτια η καθεμία και πισίνα - διώροφες μεζονέτες με πισίνα (θα κατασκευαστούν στη β' φάση), οι οποίες θα διατεθούν κατά βάση σε αγοραστές του εξωτερικού που θα εγγράφονται μέλη του golf club.

Όμως η Εκκλησία ασχολείται και με την Πράσινη Ανάπτυξη. Αποκαλυπτικά τα όσα παρουσιάζει το κείμενο από την Εφημερίδα των Συντακτών «Ιερά... φωτοβολταϊκά με διαδικασίες fast track:

• Η εκκλησία γίνεται «στρατηγικός επενδυτής» στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο και επανέρχονται από το παράθυρο τα σχέδιά της για δημιουργία γιαγαντιαίου πάρκου στην Πεντέλη. Ως... «στρατηγικός επενδυτής» αντιμετωπίζεται η Εκκλησία στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο και θα έχει τη δυνατότητα να αναπτύσσει επενδυτικά προγράμματα με καθεστώς fast track σε εκτάσεις που διαθέτει «περιουσιακά δικαιώματα»! Με αυτή τη ρύθμιση ξανάρχονται από το «παράθυρο» τα επενδυτικά σχέδια της Μονής Πεντέλης για τη δημιουργία γιγαντιαίου φωτοβολταϊκού πάρκου ισχύος 300 MW στην τοποθεσία Καλύσια, σε καμένη περιοχή που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Γενική κατακραυγή. Το πάρκο, όπως είχε ανακοινωθεί παλιότερα, προβλέπεται να καταλάβει έκταση 3.500 στρεμμάτων, ίση με τον πρώην Δήμο Νέας Πεντέλης! Πρόκειται για έκταση μέσα στη ζώνη προστασίας του διατάγματος της Πεντέλης (Π.Δ. 755/1988) και επιπλέον με βάση τον νόμο 1811/1988 εντάσσεται στις καταπατημένες δασικές περιοχές που έπρεπε να έχουν αποδοθεί από χρόνια στο Δημόσιο. Η σχετική τροπολογία είχε υποβληθεί πριν από ένα χρόνο σε άλλο νομοσχέδιο και είχε αποσυρθεί κάτω από τη γενική κατακραυγή τοπικών φορέων και οικολογικών οργανώσεων (WWF Ελλάς, Greenpeace, Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού). Να σημειωθεί ότι στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής έχουν απορριφθεί αιτήσεις πολιτών και επιχειρηματιών για εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών, ακόμη και σε χώρους που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις. Είχε μάλιστα αποκαλυφθεί ότι για να καλυφθεί η προβλεπόμενη ισχύς των 300 MW θα χρειαζόταν έκταση 5-6.000 στρεμμάτων και όχι 3.500 όπως υποστήριζε η Εκκλησία και ως αντάλλαγμα είχε υποσχεθεί ότι θα προχωρούσε σε αναδάσωση 20.000 στρεμμάτων. Στην περιοχή έχουν εκπονηθεί μελέτες για 32.000 στρέμματα καμένης δασικής γης και τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί εκτεταμένες αναδασώσεις από την Περιφέρεια Αττικής και κινήματα πολιτών, επομένως είναι πιθανόν οι υποσχέσεις να είναι χωρίς αντίκρισμα. Τραγικές συνέπειες. Η περίφημη «αναδάσωση» δεν θα γίνει με δέντρα αλλά με τεράστιους μεταλλικούς πυλώνες για τη μεταφορά του ρεύματος. Θα κατασκευαστούν κτίρια και αποθήκες για τη λειτουργία της μονάδας. Οι συνέπειες θα είναι τραγικές σε ένα οικοσύστημα που έχει επιβαρυνθεί από τις πυρκαγιές. Ανυπολόγιστη θα είναι και η οπτική ρύπανση». Οι κάτοικοι, που είχαν ξεσηκωθεί πριν από ένα χρόνο και ματαίωσαν την «επένδυση», εκφράζουν φόβους ότι το φωτοβολταϊκό πάρκο θα είναι η αρχή για την οικοπεδοποίηση του βουνού σε εκτάσεις που διεκδικεί η Εκκλησία, ενώ υπάρχουν και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που έχουν αγοράσει από τη Μονή αμφισβητούμενες εκτάσεις και περιμένουν να επωφεληθούν από την προωθούμενη ρύθμιση».

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΕΙ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΑΞΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟ Αυτή τη στιγμή η Εκκλησία της Ελλάδος κατέχει περίπου το 1,2% των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας. Δεν είναι μεγαλομέτοχος, παρά τους «θρύλους», αλλά ούτε και μη υπολογίσιμη βέβαια. Το γεγονός πως χθες για πρώτη φορά η Εκκλησία μπήκε στη διαδικασία μιας καθαρά χρηματιστηριακής συναλλαγής, μεταφράζεται από οικονομικούς παράγοντες ως αλλαγή της μέχρι τώρα παθητικής στάσης της".

• ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-Ο ΦΤΩΧΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ
• • άρβαρος κόσμος που οικοδομεί η σύγχρονη αστική πολιτική βρίσκει στην Εκκλησία έναν μηχανισμό μεταφυσικής που όχι μόνο παίζει σημαντικό ρόλο στην καθυπόταξη και τον έλεγχο των συνειδήσεων των πολιτών, αλλά αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο στην επιβολή της βάρβαρης οικονομικής πολιτικής. Συμβάλλοντας στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στις νέες άγριες εργασιακές σχέσεις,στην ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση της κοινωνικής περιουσίας η Εκκλησία αναλαμβάνει «ιερή αποστολή» κια σε συνδυασμό με τη διαφύλαξη των προνομίων της Φοροδιαφυγής-Φοροαπαλλαγής διεκδικεί την εκτίναξη των κερδών και της ήδη τεράστιας περιουσίας της.

Η Αξία των Μετοχών της είναι αντιστρόφως ανάλογη στην πραγματική της προσφορά στην κοινωνία μας.

Απαιτούμε:

• Άμεση φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας της εκκλησίας Ø Καμία κρατική επιχορήγηση στην εκκλησία, στους φορείς της και στις εταιρίες της - Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου που ευνοεί την εκκλησία πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά. Ø Απόδοση στο δημόσιο όλης της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας ύστερα από καταγραφή της Ø Να καταργηθεί το απαράδεκτο, προκλητικό και οπισθοδρομικό πλαίσιο λειτουργίας του Αγίου Όρους. Ø Πλήρης διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας.

Η αλήθεια για το 1821 μέχρι σήμερα, που οι κρατούντες κρύβουν επιμελώς

Από το προσωπικό ιστολόγιο του Παναγιώτη Βήχου
Θυμάστε το ιερατείο του ορθόδοξου φονταμενταλισμού, που απειλούσε ανοιχτά Θεούς και δαίμονες, κραδάνοντας δια του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας πριν μερικά χρόνια; Ο Αρχιεπίσκοπος μάλιστα την περίοδο εκείνη, μιλώντας στη "λαοσύναξη" της Αθήνας είχε κατηγορήσει τους "Αθεους" "για παντελή άγνοια" της ιστορίας του 18ου και 19ου αιώνα στον τόπο αυτό. Και όμως είναι ίσως η εκκλησία η μόνη που δεν δικαιούτε να μιλάει για "άγνοια" γιατί ο ρόλος που έπαιξε όλα αυτά τα χρόνια από το 1821 μέχρι τις μέρες μας, κάθε άλλο παρά καθαρός είναι. Για να πάρουμε μια μικρή "γεύση" του πόσο "προοδευτικός" ήταν ο ρόλος της εκκλησίας όλα αυτά τα χρόνια ας θυμήσουμε στην ηγεσία της εκκλησίας ότι ακόμα και ο Σπύρος Τρικούπης το 1875 στην Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως έγραψε τα εξείς: "Ψευδής είναι η Εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της Επαναστάσεως". Κι επειδή κάποια στιγμή οι μύθοι πρέπει να αντικαθίστανται από τα πραγματικά γεγονότα και την Ιστορία ας κάνουμε μια μικρή "ξενάγηση" στα χρόνια αυτά από την Επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα για να δούμε το ρόλο της εκκλησίας σ΄ αυτά..

• • ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στις πρώτες σελίδες των απομνημονευμάτων του - που διάβασα ο ίδιος με τα μάτια μου - ομολογεί ότι όταν ξεκίνησε ο ξεσηκωμός δεν ήταν στην Αγία Λαύρα, ούτε ύψωσε εκεί λάβαρα, όπως του "καταλογίζουν" μεταγενέστεροι και σημερινοί θαυμαστές του, σαν τον Χριστόδουλο και όχι μόνο. Ο Παπαφλέσσας πάντως συνέχισε μετά τη Βοστίτσα το απελευθερωτικό του έργο ως το... Μανιάκι, μολονότι κεκοσμημένος με επίθετα όπως "απατεών" και "εξωλέστατος" από τον αρχιεπίσκοπο αλάβαρον...
• • υτά συνέβησαν τότε. Αλλά και αργότερα η εκκλησία - για να έρθουμε σε ποιο κοντινά μας χρόνια - αναθεμάτισε και το Βενιζέλο και συμμετείχε ενεργά στη δικτατορία του Μεταξά... Ας δούμε όμως τι συνέβη τον καιρό της Γερμανικής κατοχής στη χώρα μας. Κατ΄ αρχάς ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος της εποχής, ο Δαμασκηνός, ανέβηκε στο θρόνο του λόγω της εκλεκτικής του σχέσης με την κατοχική "κυβέρνηση" του Τσολάκογλου. Μάλιστα σε επιστολή του προς τον Τσολάκογλου (και αφού είχε με τη βοήθεια του τελευταίου καταλάβει την Αρχιεπισκοπή) ο Δαμασκηνός χαρακτήριζε τη συνθηκολόγηση με τους κατακτητές σαν "μέτρον ανάγκης"...
• Η επίσημη εκκλησία υπήρξε, όμως, ανέκαθεν και κήρυκας του σκοταδισμού και στον τομέα της σκέψης, πολύ δε περισσότερο της δράσης, όσον αφορά την κατοχύρωση προοδευτικών μέτρων στο χώρο της εκπαίδευσης (άλλωστε οι μαθητές το 1999 ήταν οι τελευταίοι που έμαθαν τι σημαίνει να "αποκηρύσσει" τον αγώνα τους η εκκλησία, όπως συνέβη με τις δηλώσεις του κυρίου Χριστόδουλου). Έτσι πνευματικοί άνθρωποι της χώρας μας βρέθηκαν κατά καιρούς στο στόχαστρο της εκκλησίας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση με τους "μαλλιαρούς"-δημοτικιστές. Τότε με παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου τον Ιούλη του 1925 για να αντιμετωπιστούν οι "άθεοι" δημοτικιστές το κράτος απομακρύνει το Γενάρη του 1926 από τις θέσεις τους τούς "επικίνδυνους" για την πνευματική υγεία των παιδιών μας τους εκπαιδευτικούς

• • ο ρόλο που έπαιξε η εκκλησία στην περίοδο της χούντας του "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" τον γνωρίζουν άπαντες. Ο Μητροπολίτης Κυθήρων Μελέτιος μας έδωσε τότε μια σαφή εικόνα της στάσης της εκκλησίας απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς: "Οι αγώνες ημών υπήρξαν μακροί, σταθεροί και πιστοί. Εδικαιώθημεν! Ηλθεν η Επανάστασης της 21ης Απριλίου 1967, ως από μηχανής Θεός. Επεζητούμεν μίαν τοιαύτην μεταβολήν. Ηπλωσεν ο Θεός την χείρα του. Εφθασεν αληθώς Σωτήρ εις την κατάλληλον στιγμήν"! Ποιος δεν θυμάται τον πνευματικό πατέρα του Χριστόδουλου (όταν διάβαζε και δεν πρόσεξε ότι είχαμε χούντα), τον Ιερώνυμο και τα πάρε δώσε με τους πραξικοπηματίες; Όμως ο ίδιος ο Χριστόδουλος την περίοδο εκείνη αρθρογραφούσε στον "Ελεύθερο Κόσμο" του Κωνσταντόπουλου, τη γνωστή φασιστική φυλλάδα και υπήρξε μέλος της "Ζωής" - γι΄ αυτά του τα κατορθώματα θα επανέλθω σε άλλο μου άρθρο - ενός παραθρησκευτικού σωματείου που στέλεχός της ήταν ο Ιερώνυμος, ο πρωθιερέας της Φρειδερίκης και εκλεκτός της χούντας των συνταγματαρχών. Φίλος και "εν Θεώ αδελφός" ο Χριστόδουλος τότε και με τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Παρασκευόπουλο που "άφησε εποχή" με την περίφημη προσφώνησή του στη Δέσποινα Παπαδοπούλου, τη γυναίκα του δικτάτορα, που την παρομοίαζε με την...

• • λλά και σήμερα ο κύριος Χριστόδουλος πίσω από το μοντέρνο - αλλά υποκριτικό - ύφος του ("σας πάω με τα σκουλαρίκια"), την υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών, τη χρήση των ανεκδότων και της πιο εξελιγμένης δημαγωγικής στρατηγικής, δεν μπορεί να κρύψει το συνεκτικό ιδεολογικό και πολιτικό λόγο του με εμφανές ακροδεξιό πρόσημο. Κάθε φορά που κάποιος τολμούσε να τον κρίνει, ερχόταν η στερεότυπη απάντηση ότι "ο λόγος του είναι πνευματικός και ουχί πολιτικός". Κι ας χαρακτηρίζει "γραικύλους" όσους τολμούν να ζητήσουν την αλλαγή της μεταξικής ποινικής και λοιπής νομοθεσίας, με την οποία επιβάλλεται ένα ημι-θεοκρατικό καθεστώς στη χώρα. Κι ας αποκαλύπτονται οι (κάθε άλλο παρά Θεολογικοί) δεσμοί του με τη ρατσιστική κι εθνικιστική ακροδεξιά, με πρώτη και καλύτερη τη χουντοφασιστική εφημερίδα "Στόχος" και επί χούντας τον "Ελεύθερο Κόσμο" του Κωνσταντόπουλου, όπως γράψαμε παραπάνω. Αλλά ο ακροδεξιός αρχιεπίσκοπος ούτε για τη σχέση του με τον Ιερώνυμο και τη χούντα δέχεται να εξηγηθεί. Λέγοντας πότε το ένα και πότε το ανάποδο, καταφέρνει να κερδίσει - με τη βοήθεια των ΜΜΕ - υψηλές δημοτικότητες, ώστε να διαπραγματεύεται από καλύτερες θέσεις τα προνόμιά του. Όταν ξέσπασε η διαμάχη για το περίφημο "νίκας τοις βασιλεύσι", πέρασε μια καταπληκτικής έμπνευσης συμβιβαστική απόφαση στην Ιεραρχεία για να κρατάει τους συσχετισμούς: Θα λέτε "βασιλεύσι" στους πιστούς, στο ποίμνιο εντός του ναού και "ευσεβέσι" όταν μας ακούνε και άλλα αυτιά, σε δημόσιες τελετές (με την εξαίρεση πάντως της Λακωνίας, όπου - λόγω ιδιαίτερων πολιτικών συνθηκών - θα ψάλλετε παντού και πάντοτε το "τοις βασιλεύσι"...)

• Στο μεταξύ, ο κύριος Χριστόδουλος, δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταγγέλλει τους Ευρωπαίους ("όταν εμείς χτίζαμε την Ακρόπολη, αυτοί έμεναν σε σπηλιές") λες και την Ακρόπολη την έχτισαν οι δεσποτάδες! Ταυτόχρονα όμως διεκδίκησε και πήρε τα 126 δισεκατομμύρια από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Μπορεί άνετα να μιλάει για τη "βάρβαρη ανατολή", να αναφέρεται στις "αλύτρωτες" πατρίδες, να καταγγέλλει την "εκ των έσω απειλή" (των "ενδοτικών" προφανώς) - έτσι ώστε μετά, με το κύρος του Εθνάρχη, να διαπραγματεύεται με το κράτος ορισμένες χιλιάδες στρέμματα στο Σούνιο και τον Κοκκιναρά. Αληθινός μαέστρος του πολιτικού λαϊκισμού, κατήγγειλε τον Ιανουάριο του 1999 σε εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο την κρατική διαφθορά, ενώ στην πραγματικότητα ήθελε απλώς

• Αναγκάστηκε ακόμα και ο Λαλιώτης τότε να πει πως "δεν γίνεται στο όνομα του Θεού να πνιγούν πολίτες". Για τα πάντα, άλλωστε, φρόντιζε και φροντίζει ο καλολαδωμένος μηχανισμός δημοσίων σχέσεων: Μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα γαλαντόμα απέναντι στους σεισμοπαθείς, η εκκλησία της Ελλάδας, πρόβλεψε όμως στον επίσημο προϋπολογισμό της του 2000 κάπου 700 δισ. για την προβολή της ίδιας και των θέσεών της- από τα ΜΜΕ και όχι μόνο. (Αυγή 16/1/00).

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Αυτή είναι η στάση της εκκλησίας από το 1821 μέχρι σήμερα, του μεγαλύτερου τσιφλικά της Ελλάδας με τα χιλιάδες στρέμματα γης στην κατοχή της, κύριου μεγαλομέτοχου σε τραπεζικές μετοχές, με αμύθητη περιουσία που εκμεταλλεύεται την κρίση και παρακμή του καπιταλισμού που ωθεί εκατομμύρια ανθρώπους στην απελπισία και στην αναζήτηση της ψεύτικης, απατηλής ουράνιας ελπίδας για τις διαψευσμένες γήινες ελπίδες. Όσο γι΄ αυτούς που "πίνουν νερό" στο όνομά του και κάνουν χιλιόμετρα να τον ακούσουν έχω να τους κάνω γνωστό το παρακάτω γνωμικό που έγραψε ο Ναζιανζηνός στον Άγιο Ιερώνυμο και ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, αν έχουν ακόμα τη δυνατότητα να σκεφθούν λογικά: "Έχουμε ανάγκη από όσο το δυνατόν περισσότερους μύθους για να μπορούμε να εντυπωσιάζουμε τον όχλο. Όσο λιγότερα καταλαβαίνει ο όχλος, τόσο πιο ενθουσιώδης γίνεται...".

Ευλογημένες απολύσεις...στο ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας

• • σε απολύσεις προχώρησε ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Εκκλησίας υλοποιώντας - σύμφωνα με πληροφορίες - σχετική απόφαση της προϊσταμένης Υπηρεσίας ΕΜΙΕΕ, που τύγχανε και της εγκρίσεως της Ιεράς Συνόδου.
• • μφωνα με τις ίδιες πηγές νωρίτερα σήμερα εκλήθησαν 6 εργαζόμενοι στον Σταθμό - τρεις δημοσιογράφοι και τρεις τεχνικοί - για να τους κοινοποιηθεί η απόλυση και να παραλάβουν επιταγή με την αποζημίωσή τους, με εντολή του Αρχιεπισκόπου.

Πηγή: iefimerida.gr

Ο Πάπας Francis και o βρώμικος πόλεμος της Αργεντινής

Σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν για το παρελθόν του νέου ηγέτη της Καθολικής Εκκλησίας, Πάπα Francis (Mario Jorge Bergoglio), που εξελέγη εχθές από το Βατικανό.

Όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Λατινικής Αμερικής, και ιδίως της Αργεντινής, ξέρουν πολύ καλά τον ρόλο που έπαιξε ο Bergoglio κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80 (1976 - 1981), επίσης γνωστή ως The Dirty War (Ο Βρώμικος Πόλεμος), που η χούντα διεξήγαγε πόλεμο κατά των συμμάχων του πρώην προέδρου Χουάν Περόν και.οι συγκρούσεις μεταξύ δεξιάς και αριστεράς ήταν σφοδρές.

Σε μια μεγάλη του συνέντευξη το 2010, ο Αργεντινός, τότε Καρδινάλιος, Bergoglio υπερασπίστηκε τη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, λέγοντας ότι είχε κρύψει και βοηθήσει τους ανθρώπους που αναζητούνταν για σύλληψη από το στρατό λόγω των πολιτικών απόψεων και πεποιθήσεων τους, ότι είχε βοηθήσει πολλούς να φύγουν από την Αργεντινή και είχε πιέσει τις στρατιωτικές αρχές της χώρας για την άμεση απελευθέρωση και την προστασία άλλων.

Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού...

Στόχος του συνεδρίου, το οποίο πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Πρυτανείας του Α.Π.Θ. και σε συνεργασία με την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι να αποτελέσει χώρο διαβούλευσης και ανταλλαγής ιδεών ανάμεσα σε έναν θεσμό που δραστηριοποιείται εδώ και αιώνες στον ελλαδικό χώρο, την Ορθόδοξη Εκκλησία, και τα κινήματα της Αριστεράς, που από την εμφάνισή τους έως και σήμερα εκφράζουν μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού.

Πιο συγκεκριμένα, σκοπός μας δεν είναι η θεωρητική προσέγγιση θεμάτων, που ήδη έχουν εξετασθεί από τον χριστιανο-μαρξιστικό διάλογο των περασμένων δεκαετιών, αλλά η αναζήτηση συγκλήσεων πάνω σε πρακτικά θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Για την επίτευξη του αυτού του σκοπού θα εξετασθούν οι παρακάτω θεματικές:

1. Η «Βασιλεία του Θεού» και η Λαϊκή Εξουσία. Ιστορικές επισημάνσεις από τις παράλληλες πορείες Εκκλησίας και Αριστεράς στον 20ό και τον 21ο αιώνα.

2. Θρησκευτικά Σύμβολα και Θρησκευτικότητα στον δημόσιο χώρο.

3. Θέματα εκκλησιαστικής περιουσίας και μισθοδοσίας του κλήρου.

4. Εκκλησία και Αριστερά εν μέσω κρίσης: Δράσεις έναντι των κοινωνικών προβλημάτων.

5. Εκκλησία και Αριστερά έναντι του μεταναστευτικού ζητήματος.

6. Ο σύγχρονος λόγος της Εκκλησίας και της Αριστεράς. Από τη συγκρουσιακή στη συνεργατική ρητορική.

7. Η Θρησκευτική Εκπαίδευση στο σύγχρονο ελληνικό σχολείο.

Στις εργασίες του Συνεδρίου θα λάβουν μέρος με εισηγήσεις Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, ορισμένοι με απόφαση της Ι. Συνόδου, προσωπικότητες του ακαδημαϊκού χώρου, καθώς και εκπρόσωποι των κομμάτων της ευρύτερης κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Επίσης θα χαιρετήσει ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, ενώ τις συζητήσεις θα συντονίσουν έγκριτοι δημοσιογράφοι από Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

• • 0:00-12:00 Χαιρετισµοί: Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυµος Εκπρόσωποι πολιτικών και κρατικών οργανισµών Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιµος Εκπρόσωποι άλλων Ορθοδόξων διοικήσεων της Ελλάδας Περιφεριάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Απόστολος Τζιτζικώστας Πρυτανικές Αρχές Α.Π.Θ. Πρόεδρος του Τµήµατος Θεολογίας Α.Π.Θ. κ. Χρυσόστοµος Σταµούλης 12:00-12:20 Διάλειµµα/Καφές-Τσάι

• • υντονισµός: Μαρία Αντωνιάδου (Δηµοσιογράφος, Γ. Γραµµατέας Ε.Σ.Η.Ε.Α.) 12:20-12:40 Μιλτιάδης Κωνσταντίνου (Καθηγητής Α.Π.Θ.) & Ευστάθιος Χ. Λιανός Λιάντης (υ.δρ. Α.Π.Θ) 12:40-13:00 Παναγιώτης Αρ. Υφαντής (Επ. Καθηγητής Α.Π.Θ.) 13:00-13:20 Χρήστος Λάσκος (Δρ. Φιλοσοφίας - Μέλος Π.Γ. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) 13:20-13:50 Συζήτηση 14:00-16:30 Γεύµα

• • υντονισµός: Παντελής Σαββίδης (Δηµοσιογράφος) 17:00-17:20 Νίκη Παπαγεωργίου (Αν. Καθηγήτρια Α.Π.Θ.) 17:20-17:40 Μητροπολίτης Δηµητριάδος κ.κ. Ιγνάτιος 17:40-18:00 Γιάννης Παπαθεοδώρου (Επ. Καθηγητής Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων) 18:00-18:20 Ιφιγένεια Καµτσίδου (Επ. Καθηγήτρια Α.Π.Θ.) 18:20-18:50 Συζήτηση 18:50-19:10 Διάλειµµα/Καφές-Τσάι

• • υντονισµός: Στέλιος Κούλογλου (Δηµοσιογράφος) 19:10-19:30 Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστοµος (Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.) 19:30-19:50 Τάσος Κουράκης (Αν. Καθηγητής Α.Π.Θ. - Βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) 19:50-20:10 π. Βασίλειος Καλλιακµάνης (Καθηγητής Α.Π.Θ.) 20:10-20:30 Κώστας Παπαγεωργίου (Λέκτορας Α.Π.Θ.) 20:30-21:00 Συζήτηση 21:15 Δείπνο

• • υντονισµός: Κλέαρχος Τσαουσίδης (Δηµοσιογράφος) 10:00-10:20 Κώστας Σταµάτης (Καθηγητής Α.Π.Θ.) 10:20-10:40 Μητροπολίτης Νεαπόλεως κ.κ. Βαρνάβας 10:40-11:00 Χρήστος Τσιρώνης (Λέκτορας Α.Π.Θ.) 11:00-11:30 Συζήτηση 11:30-12:00 Διάλειµµα/Καφές-Τσάι

• • υντονισµός: Νίκος Παπαχρήστου (Δηµοσιογράφος) 12:00-12:20 Παύλος Χαραµής (Πρόεδρος ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ.) 12:20-12:40 Μητροπολίτης Σιατίστης κ.κ. Παύλος 12:40-13:00 Στυλιανός Τσοµπανίδης (Επ. Καθηγητής Α.Π.Θ.) 13:00-13:30 Συζήτηση 13:45-16:30 Γεύµα

• • υντονισµός: Βασίλης Κεχαγιάς (Δηµοσιογράφος) 17:00-17:20 Μητροπολίτης Γόρτυνος κ.κ. Ιερεµίας (Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.) 17:20-17:40 Νικόλας Σεβαστάκης (Αν. Καθηγητής Α.Π.Θ.) 17:40-18:00 Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου κ.κ. Ανδρέας (Καθηγητής Α.Π.Θ.) 18:00-18:20 Ανδρέας Καρίτζης (Δρ. Φιλοσοφίας - Μέλος Κ.Ε. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) 18:20-18:50 Συζήτηση 18:50-19:10 Διάλειµµα/Καφές-Τσάι

• • υντονισµός: Σταύρος Τζίµας (Δηµοσιογράφος) 19:10-19:30 Κωστής Παπαϊωάννου (Πρόεδρος Ε.Ε.Δ.Α.) 19:30-19:50 Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ.κ. Άνθιµος 19:50-20:10 Τριαντάφυλλος Μηταφίδης (Εκπαιδευτικός - Επικεφ. της δηµ. Παρ. "Θεσ/νίκη Ανοιχτή Πόλη") 20:10-20:30 Νικόλαος Μαγγιώρος (Επ. Καθηγητής Α.Π.Θ.) 20:30-21:00 Συζήτηση 21:15 Δείπνο
    

Θέλει κι ο εκπρόσωπος του Θεού το ρουσφέτι του

• • 7 Jan Άλλο ένα επεισόδιο του τραγελαφικού σήριαλ-Ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων- ήρθε να προστεθεί στα όσα απαράδεκτα έχουν συμβεί μέχρι τώρα. Μετά τους πολιτευτές των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗΣ, τους δημάρχους, τους επιχειρηματίες, το λόγο πήρε η Εκκλησία. Αναφερόμαστε στο μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων. Φυσικά, ο Μητροπολίτης ξέρει ότι πρέπει να κλείσουν εκατοντάδες άχρηστα στρατόπεδα, αλλά παρακαλεί να μην είναι μέσα σε αυτά, το Β' ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ. Αξίζει να παρακολουθήσουμε την επιχειρηματολογία του όπου γίνεται ξακάθαρα λόγος για τις "εθνικές -αμυντικές ανάγκες"! Τα συμπεράσματα εύλογα:
• εκκλησία αποτέλεσε και αποτελεί συστατικό στοιχείο του αμαρτωλού και διαφθαρμένου συστήματος των πελατειακών σχέσεων. Με περίσσια χοντροπετσιά διατηρεί το αφορολόγητο της τεράστιας περιουσίας της, διαπλέκεται με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και πουλά κοινωνική ευαισθησία-δεν αναφερόμαστε στο λαμπρό κοινωνικό έργο μειοψηφίας κληρικών.

Εξοχώτατε,

Στρατός και φονταμενταλισμός πάνε χέρι χέρι!

Προβολη του ακραιου σκοταδισμου απο το ΓΕΣ και το εντυπο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ

• «Ὁ Ἀσυρµατιστής τοῦ Στρατοῦ καί τοῦ Θεοῦ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)» Στην εποχή που γίνονται τραμπουκισμοί από ναζιστικές οργανώσεις και παραθρησκευτικές χριστιανικές ομάδες έξω από θεατρικές παραστάσεις, που δικάζεται άτομο για σατυρική σελίδα με το όνομα «Γέρων Παστίτσιος», ήρθαν να προστεθούν οι αναφορές του πρώην ΥΕΘΑ και αρχηγού ΓΕΣ Φράγκου Φραγκούλη για ύπαρξη χριστιανικής καταγωγής λαών που ζουν ακόμα στην Ανατολία και περιμένουν το φως που θα έλθει από τον «ορθόδοξο κόσμο» για να ιδρύσουν το νέο Βυζάντιο. Αναδεικνύεται ότι τέτοιες πρακτικές και ιδεοληψίες δεν αποτελούν προνόμιο των ακροδεξιών και του παπαδαριού, αλλά έχουν υιοθετηθεί από το Κράτος και τον Στρατό, επίσημα, ενώ από πίσω κρύβονται συγκεκριμένα τμήματα της ελληνικής άρχουσας τάξης. Χαρακτηριστικό είναι ότι το Γενικό Επιτελείο Στρατού προέβαλε στο έντυπο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ που εκδίδει το συγγραφικό πόνημα με τίτλο «Γέρων Παίσιος ο Αγιωρίτης. Ο Ασυρματιστής του Στρατού και του Θεού», που περιγράφει το βίο και πολιτεία του Γέροντα Παισίου... Ενός ανθρώπου που έπαιξε συγκεκριμένο ρόλο στην ταξική πάλη στην Ελλάδα και ταυτίστηκε με τις πιο σκληρές σελίδες αντεπαναστατικής βίας και καταπίεσης του λαού μας, καθώς πολέμησε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πλάι στα στρατεύματα του κράτους. Το συγκεκριμένο ένθετο εξυμνεί την "αυταπάρνηση" που επέδειξε κατά την διάρκεια μαχών πλάι στους ταγματασφαλίτες και αναφέρεται στις δοκιμασίες του. "

• (σελ.20). Αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα, ότι ο στρατός δεν είναι ένας ουδέτερος-υπερταξικός θεσμός, αλλά ο πιο σκληρός μηχανισμός επιβολής της αστικής κυριαρχίας. Ήτανε υποστηρικτής του Έλληνα Χομεϊνί μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου ο οποίος με την σειρά του, ήταν ένθερμος οπαδός της δικτατορίας και μετέπειτα πνευματικός ηγέτης, αλλά και χρηματοδότης, των ποιο ακραίων χριστιανικών και εθνικιστικών οργανώσεων. Θέτοντας διαρκώς ζήτημα διαμελισμού του αλβανικού κράτους στο όνομα του επεκτατικού παροξυσμού, με ιδεολογικό παρανομαστή τις βορειοηπειρωτικές ιδεοληψίες, φτάνοντας να αφορίσει το Θεόδωρο Αγγελόπουλο για την ταινία του «

• • (κεφ. Ο Γιωργάκης από το Θιβέτ σελ.46) Συνοπτικά, στην έκδοση που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι, την ίδια στιγμή που υπήρχαν τεράστιες ελλείψεις σε στρατόπεδα, ζωτικής σημασίας για τους φαντάρους, αναφέρονται πληθώρα "θαυμάτων" μέχρι και συνομιλία του γέροντα με άγρια ζώα και ερπετά! Κομμάτι της επίσημης προπαγάνδας του Κράτους είναι ο εθνικισμός, το θρησκευτικό αίσθημα και ο Γέρων Παίσιος,. Όλοι μαζί στοχεύουν, με τη προβολή των παραπλανητικών και αντιεπιστημονικών θέσεων, στην ενίσχυση του διαχρονικού αντιδραστικού αστικού προτάγματος «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια». Ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός αποτελεί τμήμα της κυρίαρχης ιδεολογίας και το κράτος ταυτίζεται με την εκκλησία σε μια προσπάθεια να διαιωνιστεί η αστική κυριαρχία, μέσω της χειραγώγησης και αποβλάκωσης, δικαιολογώντας την άγρια ταξική επίθεση που υφίσταται ο κόσμος της εργασίας, καλλιεργώντας την απάθεια, την ανάγκη «εθνικής ενότητας¨ . Και ενώ αρνούνται στον εργαζόμενο τη δυνατότητα άρνησης και συνολικής αμφισβήτησης στο σήμερα, ευλογούν τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Γίνεται ακόμα επιτακτικότερη σήμερα η διαχρονική απαίτηση να γίνει ολοκληρωτικός χωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος και τον στρατό

• Εμείς απαιτούμε: Πλήρης αποθεοποίηση και αποεκκλησιαστικοποίηση του στρατού Άμεση απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση (δήμευση) όλης της αμύθητης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας (ακίνητης και κινητής, αστικής και αγροτικής), παραχώρησή της για στέγαση σε μετανάστες, πρόσφυγες, για κοινωφελή χρήση και αξιοποίηση από τον λαό. Άμεση κατάργηση της κρατικής μισθοδοσίας των παπάδων και δεσποτάδων. Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου του φαντάρου. Κατάργηση κάθε πτυχής που εμπλέκει τον στρατευμένο με την εκκλησία (πχ συμμετοχή των φαντάρων σε αγήματα απόδοσης τιμής για θρησκευτικές τελετές-υποδοχή θρησκευτικών παραγόντων).

• • ΡΟΛΟΓΟΣ Ὑπηρετώντας ἀπό τό 1974 στίς τάξεις τοῦ τιµηµένου Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ζοῦ-σα ὅπως πολλοί συνάδελφοί µου µή ἔχοντας ἰδιαίτερη σχέση µέ τήν Ἐκκλησία.Σέ κάποια ἐπίσκεψή µου στό Ἅγιον Ὄρος, γνώρισα τόν µακαριστό ΓέρονταἸσαάκ, πού ἄλλαξε τή ζωή µου καί ὅσα µοῦ εἶπε τότε ἐπαληθεύτηκαν ἀκριβῶς.Ὁ Γέροντας Ἰσαάκ, ὄντας πνευµατικό τέκνο τοῦ ἁγίου Γέροντoς Παϊσίου, µοῦµιλοῦσε συχνά γι᾿ αὐτόν, γιά τήν ἁγία του ζωή καί γιά τά θαύµατά του πρίνκαί µετά τήν κοίµησή του (12/7/1994).Ἡ γνωριµία µου µέ αὐτούς τούς Ἁγίους Πατέρες, ἦταν γιά µένα µεγάλη εὐλογία,πού ὁριοθέτησε καί σηµατοδότησε τή ζωή µου. Εἶδα πλέον τά πράγµατα ἀπό ''ἄλλησκοπιά'', πιό βαθειά καί πιό εἰλικρινά. Κατάλαβα τό πραγµατικό νόηµα τῆς ζωῆς.Ὅλη αὐτή ἡ ἐµπειρία ἀπέβη γιά µένα οὐσιαστική, γιατί γέµισε τή ζωή µου µέτήν µόνη Ἀλήθεια, µέ τόν Χριστό, µέ τήν πραγµατική χαρά. Εἶδα ποῦ ἔγκειται ἡ''ποιότητα ζωῆς'', πού ἐπιδιώκει ὁ σηµερινός ἄνθρωπος, ἀλλά δέν ἐπιτυγχάνει καί τήν εἶδα βιωµένη στά πρόσωπα αὐτῶν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων.Θέλοντας νά κάνω συµµετόχους καί ἄλλους συναδέλφους πού τυχόν δέν γνώρισαν αὐτούς τούς Γέροντες, ἄλλά καί ὡς ἐλάχιστο µνηµόσυνο στή µνήµητῶν Γερόντων αὐτῶν, προσφέρεται τό παρόν πού εἶναι συλλογή ἀποσπασµά-των ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γέροντος Ἰσαάκ ''Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορεί-του'' πού ἀναφέρεται στόν ἅγιο αὐτόν ἄνδρα πού εἶναι πανελληνίως, ἀλλάκαί πανορθοδόξως πλέον γνωστός.Ἡ ζωή ἑνός Ἁγίου µέ τήν αὐταπάρνηση καί τήν ἀγάπη πού τόν χαρακτηρί-ζουν, µπορεῖ νά ἀποτελέση τροχοπέδη στήν ἀτοµοκεντρική καί φίλαυτη κοινω- νία µας, ὁδοδείκτη γιά ὅλους µας καί ἁπλανή χειραγωγό στήν Ἀλήθεια.Ἐξάλλου ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε ὑπηρετήσει στόν Ἑλληνικό Στρατό καί εἶχε πολε-µήσει γιά τήν Πατρίδα. Ταλαιπωρήθηκε ἀφάνταστα ἀπό τό χιόνι, τό κρύο, τήν πείνα,τήν δίψα καί πολλές φορές κινδύνευσε νά σκοτωθῆ καί ἄλλοτε νά αἰχµαλωτισθῆ.Πονοῦσε γιά τήν Πατρίδα κί ἔδειχνε ἰδιαίτερη ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον στούςἝλληνες ἀξιωµατικούς καί ὑπαξιωµατικούς. Ἤξερε καί πίστευε ὅτι ὁ ἙλληνικόςΣτρατός ὑπηρετεῖ ἀνώτερα ἰδανικά καί ὅτι πατρίς-θρησκεία-οἰκογένεια εἶναι ἕναἀδιάσπαστο τρίπτυχο κι ὅποιος πιστεύει σ᾿ ἕνα τά ᾿χει ὅλα, κι ὅποιος ἀρνεῖται τό ἕνα τά χάνει ὅλα. Μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του δέν ἔπαυσε νά προσεύχεται καί νά µεριµνᾶ µέ κάθε τρόπο γιά τό καλό τῆς Πατρίδος καί πάντα, ἀκόµα καί ὅταν ἦταν βαριά ἀσθενής, δεχόταν τούς Ἕλληνες ἀξιωµατικούς, συµβούλευε, νουθετοῦσε, παρηγοροῦσε, ἔδινε ἐλπίδες καί τόνωνε τό ἠθικό. Ἐντύπωση προ-καλεῖ ὅτι ὅλοι αὐτοί οἱ συνάδελφοι, µηδενός ἐξαιρουµένου, ἔχουν κάποια προ-σωπική ἐµπειρία νά διηγηθοῦν, ἤ κάποιο θαυµαστό γεγονός.Τώρα πλέον πρεσβεύει ἀπό τόν οὐρανό γιά ὅλον τόν κόσµο. Ταπεινά εὐχό-µαστε νά πρεσβεύη καί γιά ὅλους τούς συναδέλφους.Εὐχαριστῶ θερµά ὅσους συναδέλφους κοπίασαν καί µερίµνησαν νά πάρη τόπόνηµα αὐτό ἀρτιότερη µορφή. Λάρισα, Ἀπρίλιος 2005 Καραΐσκος Δηµήτριος Συνταγµατάρχης Τεθωρακισµένων Τό κείµενο αὐτό ἐκδίδεται µέ τήν ἄδεια τῆς Συνοδείας τοῦ Γέροντος Ἰσαάκ, Καψάλα Ἁγίου Ὄρους, πούἐξέδωσε τό βιβλίο ''Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου''.

Εκκλησία και πολιτική*

Η έννοια της πολιτικής είναι αρκετά πολυσήμαντη. Σημαίνει κατ' αρχάς ενασχόληση με τα κοινά, σημαίνει όμως στον καθημερινό λόγο και αρκετά άλλα: διεκδίκηση αξιωμάτων, κομματική απασχόληση, ομάδες υποστήριξης συμφερόντων κ.τ.λ. Σηματοδοτεί κυρίως μια σχέση με την εξουσία.

• Η κύρια πτυχή της σχέσης της Εκκλησίας με την πολιτική δεν είναι ο εναγκαλισμός με την εξουσία και τις κομματικές προτιμήσεις, αλλά η αντιμετώπιση της ανθρώπινης δυστυχίας στον εδώ κόσμο

Η Εκκλησία είναι ένας θεσμός της κοινωνίας, και εξ αντικειμένου ασχολείται με τα κοινά, άρα έχει εξ ορισμού έναν πολιτικό ρόλο. Παρ' ότι η αποστολή της είναι η σωτηρία των ψυχών, η παρέμβασή της στον εδώ υλικό κόσμο είναι σημαντική: ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι πρόσφατα η Ελληνική Εκκλησία είχε όλα τα καθήκοντα του Ληξιαρχείου λόγω παράδοσης που ανάγεται στα βάθη των αιώνων.

Βασικό θέμα είναι οι σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας. Η ρήση του Χριστού «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» μπορεί να θεωρηθεί ως η πρώτη διακήρυξη διαχωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος, με την έννοια ότι το κράτος δεν παρεμβαίνει σε θέματα πίστης και η Εκκλησία δεν παρεμβαίνει σε θέματα οργάνωσης της κοινωνίας.

Όμως ιστορικά δεν έχει δοθεί αυτή η ερμηνεία, τουλάχιστον μετά την ανάδειξη του Χριστιανισμού σε κρατική θρησκεία. Η κυρίαρχη ερμηνεία στάθηκε, διαμέσου των αιώνων, η στενή σύμπραξη με την εξουσία, μέχρι και ταύτιση μαζί της. Στο όνομα της σωτηρίας των ψυχών έγιναν πόλεμοι και σταυροφορίες, θανατώθηκαν (πολύ συχνά με φρικτά βασανιστήρια) αιρετικοί και μάγισσες, υποδουλώθηκαν ολόκληροι πληθυσμοί ιθαγενών, μερικές φορές μέχρις εξόντωσης. Σε αντίθεση με τους αρχαίους Έλληνες (και άλλους ειδωλολάτρες), που έκαναν μεν πολέμους, αλλά ποτέ για να επιβάλουν τη θρησκεία τους, οι μονοθεϊστικές θρησκείες, Χριστιανισμός και Μωαμεθανισμός, επιδόθηκαν σε θρησκευτικούς πολέμους (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάτω από τον μανδύα της θρησκευτικής υπεροχής δεν κρύβονταν συμφέροντα πολύ πιο επίγεια). Στο ερώτημα κατά πόσον η ευλογία των όπλων ή η σύμπνοια με κάθε λογής δικτάτορες συμβιβάζονται με τη διδασκαλία του Χριστού, πειστική απάντηση από μεριάς των χριστιανικών εκκλησιών δεν έχει δοθεί.

Βέβαια, και ευτυχώς, η τάση αυτή έχει υποχωρήσει στις μέρες μας. Από μεριάς εξουσίας, οι πόλεμοι γίνονται με το πρόσχημα να επιβάλουν όχι πλέον ένα θρήσκευμα, αλλά μάλλον ένα «σωστό» πολίτευμα (κάποια «δημοκρατία» σε Ιράκ, Λιβύη, Γιουγκοσλαβία πρόσφατα, κάποιον «σοσιαλισμό» σε Αφγανιστάν παλιότερα). Από μεριάς εκκλησιών, τόσο επειδή η εξουσία δεν τις χρειάζεται πια με τον ίδιο τρόπο, όσο (και ενδεχομένως περισσότερο) επειδή τα προβλήματα που απειλούν την ανθρωπότητα στο σύνολό της (πείνα, εξαθλίωση, περιβαλλοντολογική καταστροφή, φαινόμενο θερμοκηπίου κ.τ.λ.) γίνονται αισθητά όλο και εντονότερα, η εχθρότητα μεταξύ θρησκειών και δογμάτων έχει σημαντικά μειωθεί. Κι ας σημειωθεί εδώ και ο θετικός ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην προσέγγιση και τον διάλογο μεταξύ εκκλησιών.

Υπάρχει λοιπόν σήμερα στις διάφορες εκκλησίες η τάση για οικουμενικότητα, για αναγνώριση και σεβασμό του άλλου, παρά τις δογματικές διαφορές. Στο κάτω - κάτω, εάν η πίστη προέρχεται εκ Θεού, εκ Θεού είναι και η διαφορετικότητα ανάμεσα στα ανθρώπινα πιστεύω: το ότι μία πίστη είναι ανώτερη των υπολοίπων είναι άραγε θεόπνευστη αντίληψη ή ανθρώπινο δημιούργημα;

Όμως η τάση της οικουμενικότητας δεν είναι κυρίαρχη. Υπάρχει και η αντίθετη τάση, που χρησιμοποιεί τη θρησκεία ως ταυτοτικό στοιχείο σε αντιπαλότητα και αντιπαράθεση με τους άλλους, που ομαδοποιεί και οπαδοποιεί. Η τάση, για παράδειγμα, που θεωρεί φυσικό δικαίωμα να υπάρχουν χριστιανικοί ναοί σε αλλόθρησκες χώρες, αλλά θεωρεί προσβολή των ιερών και οσίων να υπάρχουν τεμένη σε χριστιανικές πρωτεύουσες. Η τάση αυτή ενισχύεται, καθώς σε μεγάλο ποσοστό ζούμε σε μεγαλουπόλεις απρόσωπες, όπου το άτομο συνθλίβεται και δεν αναγνωρίζεται σαν προσωπικότητα, διασταυρώνεται κάθε μέρα με χιλιάδες κόσμο που, και να τον ξανασυναντήσει, δεν θα τον αναγνωρίσει και ψάχνει απεγνωσμένα μια ένταξη σε συλλογικότητα αλληλοαναγνώρισης. Δεν είναι κακό η συλλογική ένταξη. Κάθε άλλο μάλιστα, είναι βασική ανθρώπινη ανάγκη. Εκεί που δημιουργείται πρόβλημα είναι όταν η συλλογικότητα αποτελεί περιχαράκωση και τροφοδοτείται από την αντιπαλότητα προς κάποιους εχθρούς, πραγματικούς ή φανταστικούς. Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο ανάμεσα στους εκκλησιαστικούς παράγοντες που θεωρούν τον Πατριάρχη εξωμότη επειδή συνομιλεί με τον Πάπα, τους οπαδούς μιας ποδοσφαιρικής ομάδας που ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου τους οπαδούς της άλλης ομάδας και αυτούς που θεωρούν πως η Ελλάδα είναι θύμα μιας παγκόσμιας συνωμοσίας: Το κοινό είναι ότι ο άλλος, ο διαφορετικός, θεωρείται απειλή.

Συνυπάρχουν λοιπόν στους κόλπους της Εκκλησίας (και εστιάζω εδώ στη δική μας, την Ελληνική Εκκλησία) δύο αντίθετα κηρύγματα, ένα κήρυγμα περιχαράκωσης και μισαλλοδοξίας και ένα κήρυγμα αγάπης και αλληλεγγύης. Το ποιο θα επικρατήσει έχει μεγάλη σημασία, καθώς η Εκκλησία βρίσκεται σε περίοπτη θέση στην κοινωνία μας και επηρεάζει συνειδήσεις και συμπεριφορές - και το γνωρίζει και το χρησιμοποιεί. Ιδίως σε εποχές δυστυχίας και πτώχευσης του πληθυσμού, ο ρόλος της είναι σημαντικός και βαθύτατα πολιτικός.

Και όταν λέω πολιτικός, δεν εννοώ βέβαια την εμπλοκή στα της Πολιτείας, τη στήριξη του τάδε κόμματος ή του δείνα υποψήφιου. Πολιτικός, αλλά όχι εκλογικός, όχι κομματικός. Πολιτικός ως προς την ενεργή αντιμετώπιση της φτώχειας και της δυστυχίας των συνανθρώπων. Και πολιτικός επειδή η εμπλοκή στο αγώνα κατά της δυστυχίας έχει επιλογές: η βοήθεια προς τον πάσχοντα είναι ανυστερόβουλη ή ιδιοτελής, δίνεται χωρίς αντάλλαγμα ή με απαίτηση ανταλλάγματος (π.χ., στήριξης, υπακοής, υπηρεσίας, προσηλυτισμού), χορηγείται αδιακρίτως ή επιλεκτικά. Η δράση έχει σαν αποτέλεσμα την όξυνση ή την άμβλυνση των διαφορών μεταξύ των τμημάτων του πληθυσμού που πλήττονται.

Και, ανοίγοντας μια παρένθεση ως προς το τελευταίο, που αφορά την αύξηση ρατσιστικών φαινομένων στη χώρα μας, θα παρατηρήσω μόνο το παράδοξο πως η χώρα μας ήταν κατεξοχήν χώρα εξαγωγής μεταναστών τον περασμένο αιώνα και έγινε σήμερα χώρα εισαγωγής μεταναστών: είναι δυνατόν τα εγγόνια των θυμάτων του ρατσισμού να γίνονται ρατσιστές; Δυστυχώς, είναι. Και αυτό είναι προς αντιμετώπιση, γιατί και τα παιδιά μας μετανάστες γίνονται όλο και περισσότερο.

Ενώ λοιπόν η Εκκλησία εμπλέκεται ενεργά στην αντιμετώπιση της δυστυχίας, ανεξαρτήτως επιμέρους επιλογών, και καλά κάνει κατά τη γνώμη μου, προκύπτει και ένα άλλο ζήτημα, καθώς η Εκκλησία είναι σημαντικός οικονομικός παράγων. Είναι όμως το χρήμα μέσον ή σκοπός; Συμβιβάζεται η υπηρεσία του Θεού με αυτήν του Μαμμωνά; Διότι ισχύει για το χρήμα ό,τι και για τη φωτιά: Είναι καλός υπηρέτης και κακός κύριος.

Σήμερα, μάλιστα, ως αποτέλεσμα αποτυχημένων οικονομικών επιλογών, τόσο στη χώρα μας όσο και παγκόσμια (αποτυχημένων βέβαια για τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού, αλλά επιτυχημένων για τους λίγους που πλουτίζουν εις βάρος της) βρισκόμαστε σε ανθρωπιστική κρίση. Υπάρχει αντίθεση ανάμεσα στον πλούτο της Εκκλησίας και στην ένδεια του πληθυσμού, και η βοήθεια που δίνει η Εκκλησία είναι μάλλον από το περίσσευμα παρά από το υστέρημά της.

Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η Εκκλησία πρέπει να παραιτηθεί από την περιουσία που επί αιώνες έχει συσσωρεύσει. Όμως, η επίδειξη του πλούτου και η σπατάλη είναι άκρως ενοχλητικές και απαξιωτικές για όποιον προσφεύγει σ' αυτές. Για παράδειγμα, δεν βλέπω τι δικαιολογεί την υποδοχή του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα και μάλιστα με τιμές αρχηγού κράτους. Αν μη τι άλλο, δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το περσινό, που έχει παραμείνει στα άσβεστα καντήλια των εκκλησιών; Και γιατί ο κάθε ταπεινός ιερέας, ο οποίος μπορεί να τελέσει το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, δεν μπορεί να ευλογήσει το φως της Ανάστασης; Ωφελεί την Εκκλησία αυτή η επίδειξη χλιδής, υπεροψίας και ανορθολογισμού;

Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, η κύρια πτυχή της σχέσης της Εκκλησίας με την πολιτική δεν είναι ο εναγκαλισμός με την εξουσία και τις κομματικές προτιμήσεις, αλλά η αντιμετώπιση της ανθρώπινης δυστυχίας στον εδώ κόσμο.

Στα προβλήματα που έθιξα δεν θα απαντήσω εγώ. Αλλά ο καθένας που αισθάνεται ότι τον αφορούν, κληρικός ή λαϊκός, πιστός ή όχι, μπορεί να δώσει τις δικές του απαντήσεις.

Η συνειδητοποίηση των διαφορετικών απόψεων είναι πάντα το πρώτο βήμα για την επίλυση των διαφορών.

veniosang@gmail.com

* Κορμός ομιλίας σε εκδήλωση του Συνδέσμου Φίλων Οικουμενικού Πατριαρχείου, στις 30/4/2014.

Γιατί η Εκκλησία καλύπτει τους κλέφτες παπάδες;

Γιατί η Αριστερά παραβαίνει το καθήκον της;

Η Αρχιεπισκοπή ανακοίνωσε εδώ και δεκατρείς μήνες πως «διέταξε ανακρίσεις». Θα ανακοινωθεί το πόρισμα;

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Διαβάζω στην «Ημερησία» (10/3-Mαρία Bουργάνα): «Λίστα ΣΔΟΕ με μαύρο χρήμα: 'Κροίσος' ιερέας.......Tα ευρήματα των ελέγχων που πραγματοποίησε το ΣΔOE στο πρώτο δίμηνο του έτους, στους τραπεζικούς λογαριασμούς 39 φορολογούμενων είναι εντυπωσιακά. Tο «μαύρο χρήμα» που βρέθηκε υπερβαίνει τα 100 εκατ. ευρώ και ήδη οι «ύποπτοι» καλούνται να αποδείξουν την προέλευση των καταθέσεών τους. Xαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός ιερέα ο οποίος διατηρούσε λογαριασμό με καταθέσεις ύψους άνω του 1 εκατ. ευρώ, οι οποίες δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματα που είχε δηλώσει ο ίδιος με τη σύζυγό του στην εφορία. O ιερέας συνοδευόμενος μάλιστα από την πρεσβυτέρα (προκλητικής εμφανίσεως) για να μη βρεθεί αντιμέτωπος με την Aρχή για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος δέχθηκε αμέσως να συμβιβαστεί. Έτσι πλήρωσε στην εφορία μετρητοίς το ποσό των 531.000 ευρώ για τα αδήλωτα εισοδήματα που βρέθηκαν στον τραπεζικό του λογαριασμό....».

Υπενθυμίζω και μια παρόμοια υπόθεση με πρωταγωνιστή ιερέα, που είχε αποκαλύψει ένα μήνα πριν η εφημερίδα «Δημοκρατία» (4.2.), που επισημαίνει πως υπάρχουν και άλλες συναφείς περιπτώσεις παπάδων. Να θυμίσω πως η λαϊκίστικη εφημερίδα της Δεξιάς είναι αυτή που έφερε στο φως και το καραγκιοζιλίκι του κ.Τσίπρα στο Ιασώ: «Στα δίχτυα του ΣΔΟΕ έπεσε και... ελαφροχέρης κληρικός. Σε ελέγχους που διενήργησε το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος εντοπίστηκε ιερέας που διακονεί σε εκκλησία των δυτικών προαστίων με πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ «μαύρο χρήμα» σε τραπεζικούς λογαριασμούς! Πιο συγκεκριμένα, το άνοιγμα των λογαριασμών του συγκεκριμένου παπά έφερε στην επιφάνεια καταθέσεις συνολικού ύψους 512.000 ευρώ, που φυσικά δεν μπορούσαν να δικαιολογηθούν από τα δηλωμένα ετήσια εισοδήματά του. Η εκτίμηση των ανθρώπων του ΣΔΟΕ, ύστερα από εξονυχιστικό έλεγχο που διενεργήθηκε στο σύνολο της περιουσιακής του κατάστασης, είναι ότι ο εν λόγω ιερέας δεν άντεχε τον πειρασμό και «έβαζε χέρι» στο παγκάρι της εκκλησίας. Σύμφωνα με αποκλειστικά έγγραφα που έχει στη διάθεσή της η «δ» προκύπτει ότι το ΣΔΟΕ είχε ξεκινήσει έλεγχο για τον ιερέα εδώ και δύο μήνες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των καταθέσεών του, βρέθηκε ότι το 2005 μπήκαν στον τραπεζικό του λογαριασμό 57.000 ευρώ, το 2006 άλλα 63.131 ευρώ, το 2007 136.001 ευρώ και το 2009 60.384 ευρώ. Το σύνολο των παραπάνω ποσών, δηλαδή 316.517 ευρώ, είναι το ποσό που αναγκάστηκε ο ιερέας να καταβάλει στην αρμόδια εφορία Αχαρνών. Με την καταβολή του ποσού αυτού κατάφερε να γλιτώσει την παραπομπή του στην επιτροπή για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Βέβαια, το ΣΔΟΕ γνωρίζει ότι υπάρχουν άλλα περίπου 200.000 ευρώ στην κατοχή του, από τη «δράση» του τα έτη 2008 και 2010, τα οποία βρίσκονται σε άλλου είδους επενδύσεις (μετοχές, ομόλογα). Τα συγκεκριμένα πρόκειται να κατασχεθούν από το ΣΔΟΕ το αμέσως ερχόμενο διάστημα. Κλιμάκια του Σώματος επιβεβαίωναν ότι ο ιερέας είναι απόλυτα συνεργάσιμος και δέχτηκε χωρίς αντίρρηση να επιστρέψει αυτό το υπέρογκο ποσό, ενδεικτικό του ότι αντιλήφθηκε το μέγεθος της αμαρτίας, στην οποία υπέπεσε (sic). Το ΣΔΟΕ έχει στη διάθεσή του καταγγελίες και για άλλες παρόμοιες περιπτώσεις με ιερείς... μακρυχέρηδες, που δεν σέβονται τον θεάρεστο ρόλο τους (sic) και, αντί να προστατεύουν και να καθοδηγούν το ποίμνιό τους, φροντίζουν να το εκμεταλλεύονται και να το κλέβουν συστηματικά. ....».

Πέρασαν πέντε μήνες και η Εκκλησία δεν ανακοίνωσε ποινές (κανονικά καθαίρεση) που επέβαλε στους ιερείς του θεού Μαμωνά. Γιατί αυτή η εκκωφαντική σιωπή; Γιατί δεν καταγγέλλει την ατιμωρησία των ιερέων της κρατικής ΔΕΚΟ το αριστερό κόμμα που έχει ξεχάσει το θέμα της φορολόγησης της Εκκλησίας (και της ηρωϊκής νήσου Ύδρας;) και του οποίου ο αρχηγός θαυμάζει τον αρχιεπίσκοπο Γιοσάκη και Λαυρεντιάδη και συνδέεται με «θερμή ανθρώπινη σχέση» μαζί του;

• • ατί δεν προτείνει τη επαναφορά του φόρου στα παγκάρια τον οποίο κατάργησε προεκλογικά το 2004 το αφεντικό των Τσοχατζόπουλου-Τσουκάτου για να αγοράσει ψήφους; Γιατί σιωπούν ακόμη και οι βουλευτές του ιερού φέουδου της Θεσσαλιώτιδος κα Διώτη, και κ.κ.Γελαλής και Μιχαλάκης (ΣΥΡΙΖΑ, γιατί από ΔΗΜΑΡ-ΚΚΕ δεν προσδοκώ τίποτα) για τα τρία πρόσφατα αλλεπάλληλα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα πολλών ιερέων της κρατικής Εκκλησίας που συνέβησαν στην επαρχία Φαρσάλων; Θεωρούν πως οι κρατικές αρχές και η τοπική διαβόητη (έχει ένα πολύ αμαρτωλό και μακρύ ιστορικό) μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, που παρά λίγο να παραχωρούσε χώρο κατασκήνωσης στη 'Χρυσή Αυγή', έκαναν αυτό που έπρεπε; Δεν έχουν το καθήκον να πιέσουν μέσα στα όρια των νόμιμων καθηκόντων τους, ώστε να τιμωρηθούν οι δράστες και αυτοί που τους καλύπτουν, με βάσει μάλιστα την πείρα μας ότι οι ιερές υποθέσεις συνηθέστατα κουκουλώνονται; Το λέω γιατί ο αστικός Τύπος (
• 29/6) κάνει πολύ καλύτερα το καθήκον του από το ΣΥΡΙΖΑ που κάνει σχεδόν μονίμως το κορόιδο:

...

ΥΓ

Από την τρίωρη πολύ φιλική συνέντευξη Τσίπρα στο προεκλογικό CRASH (σε διπλανές σελίδες υπήρχε συνέντευξη του βουλευτικού ζεύγους Μιχαλολιάκου) και στον αγανακτισμένο τ.τρόφιμο προνομιακών κρατικών διαφημίσεων επί ΝΔ, κ.Γ.Τράγκα (Αλέξη κλπ), η οποία αποδεικνύει πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είτε μας δουλεύει (το πιθανότατο) είτε εμφανίζεται ως κοινός βλαξ:

«

• • α σας πω ότι έχω μια πολύ ανθρώπινη και θερμή σχέση με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τον οποίο θεωρώ πολύ σοβαρό και μελετημένο άνθρωπο (σημ.Λασκ.: «Ποιά είσαι εσύ κυρά μου», προς τη βουλευτή-πανεπιστημιακό-συγγραφέα Ρεπούση)

Κ. Λούλης: Στην Εκκλησία γνώρισα τη θεοποίηση του χρήματος

2 Ιουλίου 2013, 17:15

• • Λαβρος εμφανίζεται σε δηλώσεις του ο γνωστός βιομήχανος κ. Κώστας Λούλης κατά του μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου καθώς 13 χρόνια μετά διαπιστώνει ότι ένα ποσό 100 εκατομμυρίων δραχμών (300.000 περίπου ευρώ με τους τόκους φτάνει τις 700.000 ευρώ) που είχε προσφέρει στην Μητρόπολη το 2000 για κατασκευή και λειτουργία ενός ιδρύματος για χρόνια πάσχοντες χάθηκε με ευθύνη του μητροπολίτη, όπως υποστηρίζει. Ο κ. Λούλης στις 3 Ιουνίου έστειλε εξώδικο στη Μητρόπολη, 10 σελίδων, όπου εκθέτει τα γεγονότα και δηλώνει πως θα προβεί σε όλες τις «νόμιμες ενέργειες». Ο βιομήχανος εμφανίζεται ιδιαίτερα επικριτικός για την «κοροϊδία» -όπως λέει- σε βάρος του επί 13 χρόνια και καλεί με δηλώσεις του στη «Θ» το μητροπολίτη να δοθούν τα χρήματα σε ανέργους, απόρους και αστέγους. «Ακούμε το μητροπολίτη από άμβωνος να αναφέρεται στα θύματα της οικονομικής κρίσης. Του ζητώ λοιπόν να προσφέρει τα χρήματα αυτά, 700.000 ευρώ, σε ανθρώπους που έχουν μεγάλη ανάγκη» σημειώνει -μεταξύ άλλων- χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι δεν θα επιμείνει στη συναινετική ανάκληση της δωρεάς που είχε κάνει στη μνήμη της μητέρας του Εύης Λούλη, καθώς δεν είχε θέσει συγκεκριμένους όρους, όπως τον προκαλεί με την απάντησή της η Μητρόπολη. Και δεν είχε θέσει όρους, επισημαίνει, επειδή τότε δεν πίστευε ότι θα γινόταν κατάχρηση της εμπιστοσύνης του...

Ο κ. Λούλης με τα λεγόμενά του εμφανίζεται ιδιαίτερα οργισμένος. Αναφέρει δε πως η Εκκλησία για εκείνον ήταν πηγή πνευματικής έμπνευσης, φάρος στο δρόμο της ζωής του, στήριγμα σε κάθε του βήμα. Ήταν όμως, τονίζει χαρακτηριστικά, και ένα μεγάλο σχολείο. Ένα μεγάλο περιβόλι, όπου οι καρποί των φρούτων φαίνονται όμορφοι, αλλά είναι πολύ πικροί. «Η Εκκλησία μού ενδυνάμωσε την πίστη μου. Γνώρισα ιεράρχες οι οποίοι τιμούν την αποστολή τους. Γνώρισα όμως από ορισμένους τις έννοιες του συμφέροντος και της υποκρισίας, που δεν βλέπει κανείς στο καλύτερο θέατρο του κόσμου. Στην Εκκλησία γνώρισα τη θεοποίηση του χρήματος, κάτι που δεν είδα ούτε τον επαγγελματικό μου βίο. Με κορόιδεψε ένας δεσπότης και μάλιστα με το χειρότερο τρόπο», λέει με ιδιαίτερη πικρία ο κ. Λούλης.

Ο κ. Λούλης, όπως καταγγέλλει, είχε δωρίσει 100 εκατομμύρια δραχμές στη Μητρόπολη για ένα ίδρυμα ατόμων με χρόνιες παθήσεις. Μάλιστα όπως αναφέρει ο κ. Λούλης η προσφορά του έγινε στις 13 Ιουνίου 2000 και λίγες ημέρες μετέβη με τον κ. Ιγνάτιο στη Σπάρτη όπου λειτουργεί ένα ανάλογο Κέντρο που φιλοξενεί παιδιά σε βεβαρημένη κατάσταση. «Το ίδρυμα εκείνο είχε κοστίσει, όπως μας πληροφόρησαν 90 εκατομμύρια δραχμές. Με τα 100 της δικής μου προσφοράς θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο στο Βόλο» λέει ο κ. Λούλης. Λίγο διάστημα μετά ενημερώθηκε από το μητροπολίτη ότι για την κατασκευή του ιδρύματος είχε γίνει δωρεά από μία γυναίκα οικοπέδου 10 στρεμμάτων στον Πλάτανο Αλμυρού. Επίσης το οικόπεδο δεν μάθαμε τι απέγινε..» προσθέτει.

Ο γνωστός βιομήχανος, μιλώντας στη «Θ», αναφέρει πως επί δέκα περίπου χρόνια «έτρωγε μεγάλο δούλεμα», ακούγοντας διάφορες δικαιολογίες, χωρίς όμως να γίνεται κάτι ουσιαστικό και φυσικά να προχωρεί το έργο. Σημειώνει πως μέχρι το 2007 τα χρήματα βρίσκονταν σε κοινό λογαριασμό και στη συνέχεια έγινε μεταφορά τους σε λογαριασμό της Μητρόπολης. Στο εξώδικο ο κ. Λούλης αναφέρει επίσης ότι συστήθηκε και Ίδρυμα που επιδοτείται από ευρωπαϊκά προγράμματα και ως ταμίας του ιδρύματος εμφανίζεται η σύζυγός του, χωρίς η ίδια να το γνωρίζει καν. Σημειώνει ότι για το ζήτημα αυτό έχει δοθεί εντολή στους δικηγόρους του να προβούν σε ανάλογες ενέργειες.

• • το λάθος μου ήταν -και το αντιλαμβάνομαι τώρα- ότι στο πρόσωπο του μητροπολίτη Δημητριάδος είδα τον αείμνηστο Χριστόδουλο. Γι' αυτό και του εμπιστεύτηκα τα χρήματα», αναφέρει.

Ο κ. Λούλης αναφέρει ακόμη ότι το 2012 ζήτησε να γίνει συναινετική ανάκληση της δωρεάς, όμως και πάλι πείστηκε από τον κ. Ιγνάτιο, αντί για το ίδρυμα θα γινόταν βρεφονηπιακός σταθμός στην Αγριά. Αν και δεν είχε αυτή την επιλογή, όπως αναφέρει ο κ. Λούλης, τελικά δέχθηκε, αλλά με όρους και προϋποθέσεις και με αίτημα ένα ποσό περίπου 30.000 ευρώ να δοθεί για την κατασκευή ιερού τέμπλου στον ιερό ναό της Αγίας Άννης στη μνήμη της μητέρας του. Σημειώνει πως ο βρεφονηπιακός σταθμός είχε σχεδιαστεί να ανεγερθεί κοντά σε χείμαρρο και έτσι εκείνος έθεσε κάποιους όρους, κυρίως για την ασφαλή κατασκευή καθώς θα φιλοξενούσε παιδιά. Ένας από τους όρους του, όπως αναφέρει, θα ήταν η διενέργεια ανοικτού διαγωνισμού, ενώ εκείνος θα είχε την επίβλεψη και τις πληρωμές. Φαίνεται πως και αυτό δεν προχώρησε και έτσι ο αλευροβιομήχανος απέστειλε εξώδικο στις 3 Ιουνίου 2013. Αφήνει εντονότατες αιχμές για κακοδιαχείριση σημαντικών ποσών.

Ο κ. Λούλης λέει ότι όλη αυτή η ιστορία δημιούργησε μόνο πόνο και απογοήτευση τόσο στην οικογένειά του, όσο και στον ίδιο. Ως αποκλειστικά υπαίτιο καταγγέλλει το μητροπολίτη. Αναφέρει ακόμη ότι τα 13 αυτά χρόνια δεν είχε συγκληθεί, ούτε μία φορά, το εκκλησιαστικό συμβούλιο.

Χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων, ουδεμία «συμφωνία» υφίσταται, δηλώνει με το εξώδικο ο κ. Λούλης. Δηλώνει δε ότι την ολοκλήρωση του τέμπλου του ναού της Αγίας Άννης θα πραγματοποιήσει ο ίδιος, μετά την «απαράδεκτη άρνηση του μητροπολίτη» και καλεί τη Μητρόπολη να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια για το τέμπλο αυτό στο μέλλον. Και επιμένει, ζητώντας τώρα από το μητροπολίτη να δώσει τα χρήματα στους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μεγάλη ανάγκη.

• • ιαίτερη σημασία, όπως ανέφερε στη «Θ» (το αναφέρει όμως και στο εξώδικο) θεωρεί ότι σε σχετική έρευνα του ιδίου και των νομικών του παραστατών στο διαδίκτυο για το Ίδρυμα, ανακάλυψε με κατάπληξη επίσης πως αφενός μεν ότι εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Διαύγεια» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, το οποίο σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και τα Προγράμματα ΕΣΠΑ, επιδοτεί θέσεις εργασίας και εντάχθηκε το Ίδρυμα στο Πρόγραμμα αυτό. Επιδοτήθηκε για θέσεις εργασίας, ενώ στο Ίδρυμα «Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Κλειστής Νοσηλείας Εύης Λούλη «Η Αγία Υπομονή» ουδεμία εργασία γίνεται εδώ και χρόνια -πλέον της δεκαετίας- και αυτό είναι απόλυτα αδρανές, συνεπώς η ένταξη στο πρόγραμμα αυτό κατά την άποψη του κ. Λούλη, δεν είναι σύννομη, δεδομένου δε ότι εμπλέκεται σ' αυτή, πάντοτε εν αγνοία του, το όνομα του. Θα προβεί δε σε σχετική αναφορά προς τις αρμόδιες υπηρεσίες. «Στην αναφορά μου κρίνω αναγκαίο να δώσω και την απαραίτητη δημοσιότητα και αφετέρου δε ότι σε όλες τις σχετικές δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο απαραδέκτως φέρεται ως ταμίας του Ιδρύματος... η σύζυγός μου Άννα Λούλη (!), η οποία ουδεμία γνώση περί αυτού έχει, ουδέποτε εξεδήλωσε παρόμοια επιθυμία, ουδέποτε συνήνεσε σε κάτι τέτοιο, η δε χρήση του ονόματός της είναι αυθαίρετη και παράνομη και μάλιστα στην ευαίσθητη θέση του ταμία».

Η ΜητρόποληΔημητριάδος

Το περασμένο Σάββατο η Μητρόπολης Δημητριάδος έδωσε στη δημοσιότητα απάντηση στην εξώδικο πρόσκληση του κ. Λούλη. Στην απάντησή της αναφέρει:

«Εφόσον ο αξιότιμος κ. Κωνσταντίνος Λούλης επιλέξει να ανακαλέσει τη δωρεά προς την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος για την ανέγερση του Ιδρύματος Χρονίων Πασχόντων «Ίδρυμα Εύης Λούλη, η Αγία Υπομονή», ανάκληση την οποία η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος θεωρεί αβάσιμη και αναιτιολόγητη, η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος θα αναμείνει την απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, ενώπιον της οποίας θα εκθέσει τα επιχειρήματά της και θα σεβαστεί την όποια απόφαση εκδοθεί.

Εν τω μεταξύ θα προχωρήσει τις εργασίες ολοκλήρωσης του νέου Βρεφονηπιακού Σταθμού στην Αγριά Μαγνησίας, οι οποίες βρίσκονται σε ικανοποιητικό σημείο, προκειμένου ο εν λόγω βρεφονηπιακός σταθμός, σε σύντομο χρονικό διάστημα να τεθεί σε λειτουργία (όπως άλλωστε είχε συμφωνηθεί μεταξύ Ιεράς Μητροπόλεως και Κωνσταντίνου Λούλη).

Επίσης θα σεβαστεί όλους του όρους υπό τους οποίους τελούσε η δωρεά και θα ικανοποιήσει όποια άλλη μεταγενέστερη επιθυμία του κ. Κωνσταντίνου Λούλη κρίνει δίκαιη και εύλογη, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη της για την ανωτέρω δωρεά.

Τέλος η Ιερά Μητρόπολη θα συνεχίσει να τιμά και να μνημονεύει τον κ. Κωνσταντίνο Λούλη ως μεγάλο ευεργέτη της».

Δωρεές στον «αέρα»

Η υπόθεση του Κ. Λούλη σίγουρα δεν είναι η μοναδική. Εδώ και χρόνια βρίσκονται σε εκκρεμότητα άλλες δωρεές με χαρακτηριστική την περίπτωση της δωρεάς ασθενοφόρου του ευεργέτη Κ. Αντωνόπουλου από την Ζαγορά Πηλίου.

Η δωρεά αυτή χρονολογείται εδώ και μία περίπου δεκαετία. Η δωρεά είχε αποδέκτη το Νοσοκομείο Βόλου, όμως έως και σήμερα δεν έχει υλοποιηθεί. Όπως έγινε γνωστό μάλιστα υπήρξε πόρισμα αρμόδιου συμβουλίου του Νοσοκομείου Βόλου που ζητούσε να γίνει ενημέρωση της Εισαγγελίας για την διερεύνηση τυχόν ευθυνών προς μη ικανοποίηση της δωρεάς.

Ρεπορτάζ: ΤΟΥΛΑ ΚΕΚΑΤΟΥ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ .... ΣΧΕΣΗ ΣΤΟΡΓΗΣ ή ΜΙΣΟΥΣ ;;;;

• Κάθε ένα από αυτά τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου έχει δική του ανεξάρτητη οικονομική διαχείριση, γεγονός που καθιστά το εγχείρημα για την καταμέτρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας λίγο-πολύ ανέφικτο. Εξάλλου και για τη γνωστή ιδιοκτησία της Εκκλησίας δεν μπορεί να βγει ασφαλές συμπέρασμα, διότι κανείς δεν μπορεί να αποτιμήσει, λόγου χάρη, την αξία των δασών, των λιβαδιών αλλά και των δεσμευμένων οικοπέδων.
• Στο ποσό αυτό προστίθεται και η ανυπολόγιστη-αμύθητη περιουσία των περίπου δυόμισι χιλιάδων (2.500) μοναστηριών. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, εκατοντάδες οικοδομικά τετράγωνα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και καταθέσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ αποτελούν την εκκλησιαστική περιουσία. Ωστόσο, το «ιερό» θησαυροφυλάκιο είναι τόσο βαθύ που αρκεί μία και μόνο αναφορά.
• Πέντε μονές που προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του νόμου Τρίτση αποτιμούσαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο αστρονομικό ποσό των 8 τρισ. δρχ. (!!!). Και μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους επιδίκασε το ποσό των 3 τρισ. δρχ. Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι εάν η περιουσία των 5 μονών άγγιζε πριν μια 20ετία τα 3 ή 8 τρισ. δρχ., τότε πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει την περιουσία των 2.500 μοναστηριών και ναών σε όλη τη χώρα; Mόνο η μοναστηριακή περιουσία υπολογίζεται περί τα 4 με 5 τρις ευρώ δηλαδή 10-12 φορές μεγαλύτερη του χρέους της Ελλάδος
• Όταν τα τελευταία χρόνια όλος ο ελληνικός λαός, και το κράτος ψάχνουν να βρουν χρήματα για την αποφυγή της χρεοκοπίας, κανείς δεν διανοείται να θίξει το καυτό θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Λες και όλοι είναι συνεννοημένοι και το όλο θέμα το κάνουν «γαργάρα».Πηγή: verianews.blog-spot.gr<

Το σύνολό της η εκκλησιαστική περιουσία πρέπει να ξεπερνά τα 5 τρις ευρώ, δηλαδή δεκαπέντε φορές το ελληνικό χρέος! Σύμφωνα με εκτιμήσεις αλλά και στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η συνολική έκταση της εκκλησιαστικής περιουσίας φτάνει τα 1.300.000 στρέμματα. Απ΄ αυτά 732.000 είναι βοσκότοποι, 367.000 δασικές εκτάσεις και 189.000 γεωργικές. Και περίπου 400.000 στρέμματα χαρακτηρίζονται ως «διακατεχόμενα» αφού γι΄ αυτές τις εκτάσεις δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. Έχει, επίσης, σημειωθεί ότι η Εκκλησία της Ελλάδος διαθέτει παράλληλα και ολόκληρα νησιά και βραχονησίδες (!) σε νησιωτικά συμπλέγματα, όπως π.χ στις Σποράδες και στις Κυκλάδες. Η Εκκλησία της Ελλάδος φέρεται μεταξύ άλλων να διαθέτει περίπου οκτακόσια (800) κτήρια με γραφεία, καταστήματα, εμπορικά κέντρα, θέατρα, ξενοδοχεία, ακόμα και μισθωμένα βενζινάδικα. Όσον αφορά δε την ρευστότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπολογίζεται σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα η Εκκλησία της Ελλάδος έχει συστήσει δύο Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Ε.), μία για την διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, με την επωνυμία «Υποστήριξη Επιχειρησιακών και Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων Μελετών και Έργων, Ανώνυμη Εταιρία» και μία για την διαχείριση της περιουσίας της. Επίσης είναι μέτοχος στην Εθνική Τράπεζα στην Alpha Bank και σε άλλες που έχουν δανείσει το ελληνικό κράτος με τοκογλυφικά επιτόκια 6% και έχουν στα χέρια τους περίπου το 40 % του ελληνικού χρέους! Και μην ξεχνάμε ότι η μισθοδοσία των κληρικών γίνεται από το τον κρατικό προϋπολογισμό, που το ετήσιο κονδύλι φτάνει στο ύψος του 1 εκατομμυρίου ευρώ ετησίως. Λοιπόν, είναι να αναρωτιόμαστε αν υπάρχουν λεφτά και ποιοι τα έχουν;

Λεφτά υπάρχουν: Για την εκκλησία

Την ώρα που τα Ολυμπιακά ακίνητα ρημάζουν και σαπίζουν, το κράτος εξακολουθεί να συνάπτει συμβάσεις με την Εκκλησία για τη μίσθωση των ακινήτων της.

• • Φθινόπωρο του 2009, ο Γιώργος Παπανδρέου άνοιξε το στόμα του και κάτω από το παχύ μουστάκι του βγήκε η έκφραση που θα τον ακολουθούσε έκτοτε. Το «λεφτά υπάρχουν» είχε και συνέχεια ως φράση, αλλά ο λαϊκισμός και ο πολιτικός κανιβαλισμός επιβάλλουν την υιοθέτηση αποσπασματικής λογικής. Αυτό που είχε πει ο Παπανδρέου -κι αργότερα ο Σαμαράς, και πάντοτε ο ΣΥΡΙΖΑ- είναι πως υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι, εάν κοπούν οι παροχές χρημάτων στους φορείς που δεν έχουν πραγματική ανάγκη κι εάν γίνει ένας εξορθολογισμός της λειτουργίας του κράτους. Να δούμε ένα παράδειγμα; Γιατί, για παράδειγμα, το κράτος να πληρώνει για την Εκκλησία για υπηρεσίες που μπορεί να καλύψει μόνο του; Και δεν αναφέρομαι στις τελετές γάμων και κηδειών ή στη Θεία Λειτουργία.

Την Τετάρτη, ο Γιάννης Μανιάτης απέστειλε επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Δεν ζητούσε ούτε την πνευματική του καθοδήγηση, ούτε να μεσολαβήσει στον Ύψιστο για να τελεσφορήσουν θετικά οι υπηρεσιακές εκκρεμότητες του. Ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ενημέρωσε τον θρησκευτικό ηγέτη της χώρας πως οι υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ μετεγκαθίστανται σε κτίριο στη Μητροπόλεως.

Λεπτομέρεια: Το κτίριο ανήκει στην Εκκλησία.
Υπολεπτομέρεια: Είχε προηγηθεί επιστολή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος που εκδήλωνε σχετικό ενδιαφέρον.
Ανθυπολεπτομέρεια: Προηγουμένως, στεγάζονταν εκεί το Υπουργείο Παιδείας.

Εδώ και η σχετική ανακοίνωση.

• • ράτος και Εκκλησία συνεχίζουν χέρι-χέρι, σε πολύ πιο σοβαρά θέματα από το ποιος θα πληρώνει τον μισθό των κληρικών. Ο ένας χρειάζεται τον άλλον κι όπως γίνεται -σχεδόν πάντα- σε αυτές τις περιπτώσεις το ζήτημα έχει να κάνει με τη συνέχιση της ροής χρήματος. Από και προς την Εκκλησία, από και προς την πολιτεία. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, πάντως, για το τι άλλο θα μπορούσε να γίνει, υπενθυμίζω πως υπάρχουν τόσα Ολυμπιακά ακίνητα που μένουν ανεκμετάλλευτα και σαπίζουν. Η Εταιρία Ακινήτων Δημοσίου έχει και θεματικό χάρτη για να τα δείτε εάν θέλετε. Βοήθειά μας.

Ξέρετε πόσο κοστίζει η μοναστηριακή περιουσία;

Ο Θοδωρής Κατσαρός έχει τη σοκαριστική απάντηση και σχολιάζει τη συμφωνία Ελλάδας - Ευρωπαίων.

• Θοδωρή Κατσαρό

Εδώ ταιριάζει η φράση "ο Θεός να βάλει το χέρι του". Να το βάλει και μάλιστα βαθιά στην τσέπη. Τόσα χρόνια οι Έλληνες πολίτες συνεισέφεραν με τον οβολό τους για να χτιστεί μια αυτοκρατορία στα χέρια των κληρικών και όχι μόνο.

Τεράστιες εκτάσεις, ρευστό χρήμα και οικοδομήματα εκατομμυρίων έχει στην κατοχή της η Εκκλησία μας, που νοιάζεται για το καλό του συνανθρώπου της. Πού είναι τώρα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή. Μάλλον μας έχει γίνει "καραμέλα" η φράση "έχει ο θεός"...

Ο Θεός έχει... οι υπόλοιποι δεν έχουμε... Δεν έχω ακούσει όλο αυτό το διάστημα να βγει ο Αρχιεπίσκοπος να κάνει μια προσφορά, δεν έχω ακούσει κάποιον πολιτικό να καλέσει την Αρχιεπίσκοπο να κάνει μια προσφορά.

Mόνο η μοναστηριακή περιουσία υπολογίζεται στα 2,5 με 5 τρις ευρώ, δηλαδή 6 με 12 φορές μεγαλύτερη από το ελληνικό χρέος. Καλές οι προσευχές αλλά "με τον Σταυρό στο χέρι" δεν πάμε πουθενά.

Ο «ιερός» τιμοκατάλογος των μυστηρίων

ΤΙ ΧΡΕΩΝΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΓΑΜΟΥΣ, ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΗΔΕΙΕΣ

Του Λευτέρη Ζαβλιάρη

«Ό,τι έχετε ευχαρίστηση» είναι η απάντηση που λαμβάνουν οι πιστοί που τελούν μυστήριο σε εκκλησία από τους εφημέριους του ναού. Το κοινό μυστικό της χρηματικής αμοιβής προς τον ιερό ναό που πραγματοποιείται γάμος, βάπτιση, μνημόσυνο ή κηδεία ισχύει εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο έχει αποτελέσει ουκ ολίγες φορές αντικείμενο διένεξης μεταξύ πιστών και ιερέων, κυρίως στην περίπτωση που το ποσό το οποίο θα ζητηθεί είναι υψηλό.

Τα δεδομένα της εποχής βέβαια φαίνεται να έχουν αλλάξει, αφού η οικονομική δυσπραγία έχει στρέψει πολλά ζευγάρια από την εκκλησία στο δημαρχείο, με τους πολιτικούς γάμους να παρουσιάζουν αλματώδη αύξηση τα τελευταία χρόνια. Βέβαια, στις περιπτώσεις μυστηρίων όπως οι βαπτίσεις, οι κηδείες και τα μνημόσυνα η εκκλησία αποτελεί μονόδρομος. Γι' αυτό το λόγο, αρκετές είναι οι μητροπόλεις που έχουν πραγματοποιήσει συ-

στάσεις στους ναούς που έχουν υπό τη σκέπη τους, ώστε να κρατούν χαμηλά το οικονομικό αντίτιμο και να μην κάνουν υπερβολές. Την ίδια ώρα, η φυσιολογική ζήτηση που έχουν οι ιεροί ναοί τα σαββατοκύριακα προκειμένου να τελεστούν γάμοι και βαπτίσεις, αλλά και η επιλογή αρκετών ζευγαριών να ανακηρυχθούν σύζυγοι σε κάποιο ξωκλήσι σε παραλιακή περιοχή, ανεβάζουν κατακόρυφα το «ιερό» κασέ. Όπως μπορεί να δείξει μια μικρή έρευνα αγοράς, τα χρήματα που καλούνται να καταβάλουν οι ενδιαφερόμενοι διαφέρουν, ανάλογα με την περιοχή και την ημερομηνία.

Το όριο των 100 ευρώ

Στην ελληνική νομοθεσία αλλά και σε επίσημα έγγραφα της ελλαδικής Εκκλησίας, όσο και αν ψάξει κανείς δε θα βρει κάποιον όρο που να υποχρεώνει τον Έλληνα πολίτη να καταβάλει ορισμένο ποσό για την τέλεση μυστηρίου σε ιερό ναό. Ωστόσο ο άγραφος κανόνας και οι συνεννοήσεις πιστών και ιερέων συνήθως μετά την τέλεση ενός γάμου ή μιας βάπτισης, φέρνουν.

«Ποτέ δε θα πούμε σε κάποιον πιστό να δώσει ένα συγκεκριμένο ποσό μετά την τέλεση ενός μυστηρίου», επισημάνει στην «Κ» ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης Αρχιμ. Στέφανος Τόλιος.

Όπως επισημαίνει ο ίδιος, δεν είναι λίγες οι φορές που όταν «κλείνει» κάποιος την εκκλησία για την τέλεση ενός μυστηρίου έρχεται σε μια προφορική συμφωνία με τους υπεύθυνους ιερείς του ναού ώστε το ποσό να καθοριστεί και να μην υπάρχει κάποια παρεξήγηση.

«Τα μυστήρια έχουν κάποιο κόστος για τη λειτουργία του ναού, την απασχόληση του νεωκόρου και την καθαριότητα στη συνέχεια», επισημαίνει από την πλευρά του ο υπεύθυνος του λογιστηρίου της Ιεράς Μητρόπολης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως π. Ιωάννης Δημητριάδης.

Ωστόσο, όπως τονίζουν στελέχη των διοικήσεων των Μητροπόλεων, τα χρήματα που καταβάλλονται από τους πιστούς είναι κάτι το αναμενόμενο και πολλές φορές το κάνουν δίχως να τους το ζητήσουν.

• • ως αναφέρουν από την εμπειρία τους οι ιερείς, το ελάχιστο ποσό που καταβάλει κάποιος για ένα γάμο ή μια βάπτιση αγγίζει τα 100 ευρώ. Βέβαια το ποσό αυτό μπορεί να αυξηθεί όταν ο ναός που προορίζεται για το μυστήριο είναι από τους κεντρικούς της Θεσσαλονίκης και μάλιστα σε περιόδους «υψηλής ζήτησης», όπως είναι η περίοδος του Μαΐου-Ιουνίου ή Αυγούστου-Σεπτεμβρίου. Σε αυτές τις περιπτώσεις η τιμή μπορεί να φτάσει τα 200 ευρώ, ενώ ο «λογαριασμός» μπορεί να είναι υψηλότερος όταν το μυστήριο τελεστεί σε παραλιακό μέρος. «Για το γάμο μου σε ναό που βρίσκεται σε παραλία της Χαλκιδικής μου ζήτησαν 500 ευρώ, ενώ χρειάστηκε να δώσω και προκαταβολή 200 ευρώ», εξηγεί στην «Κ» πιστός που αναγκάστηκε να βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη για ένα γάμο δίπλα στο κύμα.

Τα άλλα μυστήρια και οι... αποδείξεις

Όσον αφορά τα υπόλοιπα μυστήρια που τελούνται στους ιερούς ναούς, οι βαπτίσεις κοστίζουν το λιγότερο 100 ευρώ και ισχύει ό,τι περίπου και στους γάμους, δηλαδή η τιμή ποικίλει ανάλογα με το ναό και την ημερομηνία. Ωστόσο τα χρήματα σε αυτήν την περίπτωση είναι λιγότερα. Όσον αφορά τις κηδείες και τα μνημόσυνα τα χρήματα που καταβάλλονται καθορίζονται μετά από συνεννόηση με το γραφείο τελετών που έχει αναλάβει το μυστήριο. Οι τιμές κυμαίνονται από 120 ευρώ έως 200 συνήθως, ενώ όσον αφορά τα μνημόσυνα, οι τιμές πέφτουν κάτω από τα 100 ευρώ.

Βέβαια, οι πιστοί θα πρέπει να ζητήσουν και να λάβουν απόδειξη για το ποσό που έδωσαν, μιας και η πρακτική αυτή εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια.

«Για κάθε ποσό που δίνουν οι πιστοί διαθέτουμε μπλοκ χειροπραξιών όπου γράφουμε το ποσό που δίδεται. Δεν παίρνουμε ούτε 20 ευρώ χωρίς απόδειξη», εξηγεί ο π. Ιωάννης από τη Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως. Βέβαια, ο ίδιος προσθέτει ότι δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι πιστοί επιθυμούν να ρίξουν στο παγκάρι του ναού το ποσό που επιθυμούν.

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του λογιστηρίου της Μητρόπολης της δυτικής Θεσσαλονίκης, στη Βόρεια Ελλάδα η πρακτική τον αποδείξεων είναι διαδεδομένη, ωστόσο σε νότιες περιοχές της χώρας, οι πιστοί συνηθίζουν ακόμα να καταβάλουν τα χρήματα στον ιερέα μέσα σε «φακελάκι».

«Ελάτε καθημερινή»

Δεν είναι λίγες οι φορές όμως που η έλλειψη χρημάτων οδηγεί στο να τελούνται τα μυστήρια δωρεάν. «Πολλές φορές καλούμε τους πιστούς να τελέσουν το μυστήριο του γάμου καθημερινή και όχι σαββατοκύριακο, προκειμένου να είναι ελάχιστο το κόστος ή και καθόλου», σημειώνει ο υπεύθυνος του γραφείου γάμων της Μητρόπολης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, π. Στέφανος Βασιλείου. Όπως τονίζει ο ίδιος, το γεγονός ότι στη δυτική Θεσσαλονίκη τα εισοδήματα είναι μικρά, έχει προσαρμόσει και τις απαιτήσεις των ναών. «Ζούμε καθημερινά την ανεργία και την ανέχεια, δε μπορούμε να έχουμε τέτοιες απαιτήσεις από τους πιστούς», καταλήγει ο π. Στέφανος Βασιλείου.

Οικοδομική άδεια σε ναό, αλλά σε ξένο οικόπεδο

Μια παράξενη ιστορία αποκαλύφθηκε στο Ναύπλιο, έπειτα από καταγγελία στους επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης. Οπως προέκυψε, η δημοτική πολεοδομία εξέδωσε οικοδομική άδεια για λογαριασμό ενός ναού, η οποία όμως αφορούσε και οικόπεδο, το οποίο δεν του ανήκε. Περαιτέρω, οι κρατικές υπηρεσίες ουδέποτε αναζήτησαν από τη συγκεκριμένη εκκλησία την οφειλόμενη εισφορά σε χρήμα όταν η περιοχή εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης, με αποτέλεσμα η ζημία για το Δημόσιο να ξεπερνά τις 420.000 ευρώ.Η υπόθεση κοινοποιήθηκε στην Εισαγγελία Ναυπλίου και στους επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Μια γυναίκα, η οποία κατείχε από κοινού με την οικογένειά της οικόπεδο στην περιοχή Πρόνοιας του Ναυπλίου, ανακάλυψε ότι η πολεοδομία του δήμου είχε εκδώσει οικοδομική άδεια στον ιερό ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου για να χτίσει και σε τμήμα του οικοπέδου τους.Το συγκεκριμένο τμήμα, 200 τ.μ., επρόκειτο μεν να προσκυρωθεί στην εκκλησία, εφόσον όμως ολοκληρωνόταν η σχετική διαδικασία (η εκκλησία να αποζημίωνε τους ιδιοκτήτες βάσει του ποσού που θα όριζε δικαστήριο και εκείνοι να μεταβίβαζαν την έκταση). Οπως σημειωνόταν δε στην καταγγελία, όχι μόνο δεν ελέγχθηκαν οι τίτλοι, αλλά το τοπογραφικό που κατατέθηκε στην πολεοδομία και συμπεριλάμβανε παρανόμως την ιδιοκτησία της καταγγέλλουσας ήταν... ανυπόγραφο.Εκτός όμως από αυτή την παράλειψη υπήρχε και μια πολύ πιο σοβαρή αμέλεια της διοίκησης. Οπως καταγγελλόταν, κατά την ένταξη της περιοχής Πρόνοιας στο σχέδιο πόλης, ο ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου θα έπρεπε να καταβάλει (λόγω της μεγάλης έκτασης του οικοπέδου του) εισφορά σε χρήμα περί τις 420.000 ευρώ. Το ποσό αυτό, όμως, ουδέποτε βεβαιώθηκε και επομένως δεν καταβλήθηκε.Οι επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης παρενέβησαν άμεσα. Με έγγραφό του ο γενικός επιθεωρητής Λέανδρος Ρακιντζής ζήτησε από την πολεοδομία του Δήμου Ναυπλιέων να διενεργήσει έλεγχο τίτλων. Και να διερευνηθεί η καταγγελία για τη «σβησμένη» εισφορά σε χρήμα. «Σε περίπτωση που ο γενικός επιθεωρητής διαπιστώσει ότι έχει λάβει χώρα απώλεια δημοσίων εσόδων μέσω της αμέλειας για την είσπραξη εισφοράς σε χρήμα ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, θα αποστείλει τον σχετικό φάκελο στον αρμόδιο εισαγγελέα Πλημμελειοδικών», καταλήγει η επιστολή.Η «Κ» επικοινώνησε με την πολεοδομία Ναυπλίου σχετικά με την εξέλιξη της υπόθεσης. Οπως προέκυψε, και οι δύο καταγγελίες είναι αληθείς. Ετσι, η οικοδομική άδεια ανακλήθηκε στα τέλη Ιανουαρίου. Τώρα ερευνάται από την ταμειακή υπηρεσία του δήμου κατά πόσο μπορεί η εισφορά σε χρήμα του ναού να αναζητηθεί, έστω και με δεκαετή καθυστέρηση. Σε κάθε περίπτωση, αν τα χρήματα εισπραχθούν, τότε ο δήμος θα μπορέσει να αποζημιώσει όσους πολίτες είχαν ακίνητα που ρυμοτομήθηκαν ή δεσμεύτηκαν για κοινόχρηστους χώρους.

Σύνοδος, χρήμα και επενδύσεις: Άλλο οι επιχειρήσεις, το κέρδος και διαφορετικό ο αφορισμός...

Δεν έχει και τόση σημασία να αγγίξει κανείς τις «διαφορές» που προέκυψαν μεταξύ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου και του θεολόγου, Ανδρέα Πιτσιλλίδη. Οι διαφορές, θεολογικού, θρησκευτικού ή άλλου χαρακτήρα, αποτελούν είτε την αφορμή είτε ακόμη αφορούν κάποιους «εσωτερικούς λόγους», που οδήγησαν στον αφορισμό του Αντρέα Πιτσιλλίδη. Δηλώνοντας αναρμόδιος (και παγερά αδιάφορος) για τα αίτια και τα αιτιατά το βασικό, το μείζον στην περίπτωση αυτή είναι η νοοτροπία και οι προσεγγίσεις που έχουν επικρατήσει. Μια Σύνοδος, η οποία ασχολείται με επιχειρήσεις και επενδύσεις, οικόπεδα, με τράπεζες και μετοχές, θα ανέμενε κάποιος να ήταν και πιο «ευέλικτη» και σε άλλα ζητήματα.

Παίζει από τη μια με τους κανόνες της αγοράς, ασχολείται με δάνεια και τις εισπράξεις από τα παγκάρια, τσακώνεται υπερασπιζόμενη πρώην μετόχους τραπεζών ενώ δεν αποδέχεται μια άλλη άποψη και προσέγγιση. Στην προκειμένη περίπτωση δεν συνυπάρχουν οι «ανοικτόμυαλοι» της ελεύθερης αγοράς και οι δογματικοί, ισοπεδωτικοί που δεν δέχονται να συζητήσουν, να διαλεχτούν. Ουσιαστικά ένας οργανισμός, θεσμός που ασχολείται με το κέρδος και τον ανταγωνισμό της οικονομίας δεν μπορεί να κηρύττει κιόλας την αγάπη, τον σεβασμό, την πίστη. Συγκρούονται μεταξύ τους. Όμως αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Όπως ένα άλλο κεφάλαιο, είναι και η επιμονή τις Κυριακές, έξω από τις εκκλησίες, να αναδεικνύονται θέματα επενδύσεων, να διαπιστώνεται ένα άγχος γι' αυτό και τα υπόλοιπα τα μείζονα για την αποστολή τους, να αφήνονται στο περιθώριο και στα κατηχητικά.

Όλα αυτά δεν αφορούν μόνο όσους συμμετείχαν στην επιτροπή που αποφάσισε για την υπόθεση αυτή, αλλά και το σύνολο των Συνοδικών. Γιατί ακούστηκε για κάποιες διαφορετικές απόψεις και διαφωνίες. Δεν τις άκουσε κανείς μέχρι σήμερα. Δεν ορθώθηκε η διαφορετική άποψη, εάν και εφόσον υπάρχει. Η Εκκλησία δεν είναι κλειστό κλαμπ και δεν ασκείται εξουσία πίσω από κλειστές πόρτες. Υποτίθεται ανήκει στο «ποίμνιό της».

Είναι αλήθεια πως οι φορείς των θρησκειών ακόμη και στις πιο προηγμένες χώρες δεν προάγουν δημοκρατικές διαδικασίες. Γι' αυτό και βρίσκονται σε έναν παράλληλο δρόμο, σε μια παράλληλη πορεία με την κοινωνία. Επιμένουν στον απόλυτο έλεγχο και την άσκηση διαχείρισης που αποκλείει κάθε αμφισβήτηση της καθεστηκυίας τάξης. Στην περίπτωση της Κύπρου, μόνο εάν η μνήμη είναι κοντή, δεν έχουν ξεχαστεί οι στημένες δίκες, οι τρύπιες κάλπες και οι διαρροές με τις φημολογίες. Υπάρχει μια μεγάλη ολόκληρη παράδοση σε αυτά, που είναι βαθιά εδραιωμένη.

Οι προσεγγίσεις και οι πρακτικές που εφαρμόζονται παραπέμπουν σε συμπτώματα υπανάπτυξης και είναι αιχμάλωτες της αδυναμίας να δοθούν απαντήσεις σε εξελίξεις και φαινόμενα που βιώνουμε. Είναι όμως και προσπάθεια κυριαρχίας του απόλυτου. Λειτουργούν στη Σύνοδο ως πόλος εξουσίας που δεν αποδέχεται την αμφισβήτηση. Δεν μπορούν να λειτουργούν με όρους μεσαίωνα, όταν διεκδικούν διά άλλων δράσεων, χώρο στον σύγχρονο κόσμο.

Κώστα Βενιζέλου - MIgnatiou

Το πολίτευμα έχει πέμπτη εξουσία: την Εκκλησία

• • ίναι η αγιαστούρα δεξιά; Δεν ξέρω αλλά εχθές, ενόψει των υποχρεωτικών σχολικών αγιασμών, την ασπάσθηκε και ο επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης· ο Αλέξης-δεν-φορώ-αμπέχονο-πια-Τσίπρας. Υποθέτω πως το χριστεπώνυμο πλήθος δεν αντιμετωπίζει πολιτειακά την εμφάνιση του στη σχολική αυλή, αλλά θρησκευτικά, σαν τον επιτάφιο ας πούμε. Εκκλησιασμός...
• • ίναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ένας πολιτευτής δύσκολα εκλέγεται χωρίς τη στήριξη της ενορίας του. Η επιλογή είναι σαφής για τους παλαιοκομματικούς, ακόμα κι αν ο παππούλης είναι ο αντιδραστικός Σεραφείμ. Δεν είναι μία συνεργασία που περιορίζεται στις προεκλογικές περιόδους, αλλά η αρχή μίας υπέροχης σχέσης. Λαμπρή στιγμή όταν ο Πρωθυπουργός σε ρόλο βυζαντινού Αυτοκράτορα - κάτι σε Βουλγαροκτόνο ενδεχομένως - είπε στον μητροπολίτη Άνθιμο αναφερόμενος στο φαινόμενο Ρεπούση: "αυτά τέλος Παναγιώτατε".Τις τελευταίες μέρες είχαμε νέο επεισόδιο όπου η βουλευτής, στο πλαίσιο της συζήτησης στη Βουλή για το Νέο Λύκειο, πρότεινε της περιορισμό της ελληνο-ορθόδοξης κατήχησης με το μάθημα των θρησκευτικών, και τον περιορισμό των αρχαίων ελληνικών που σήμερα καταλαμβάνουν το 1/3 των ωρών διδασκαλίας ακόμα και όσων δεν σκοπεύουν να ακολουθήσουν κλασικές σπουδές. Ο υπουργός παιδείας πιάστηκε από τον επιστημονικό όρο "νεκρή γλώσσα", για να απαντήσει ότι δεν είναι νεκρή η αρχαία ελληνική, αλλά "μιλιέται και εξελίσσεται". Ουδείς αντέδρασε στην προφανή ανοησία. Αντιθέτως, δημοσιογράφος ζήτησε από τηλεοράσεως την εξομολόγηση της βουλευτού στον μητροπολίτη Άνθιμο.
• Συντηρητικοί δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι έσπευσαν να μαλακώσουν τις εντυπώσεις μιλώντας για τους θεσμούς και τις αρμοδιότητες του Μορφωτικού Συμβουλίου, λέγοντας πως είναι αναρμόδια η Βουλή και η βουλευτής για μία τέτοια συζήτηση. Ένα αστείο επιχείρημα, εφόσον η συζήτηση ήδη γινόταν εντός της ολομέλειας, ενώ όπως δείχνουν οι αντιδράσεις το ζήτημα είναι εξόχως πολιτικό. Ομοίως με τα θρησκευτικά και τη διαμόρφωση εθνικο-θρησκευτικού φρονήματος στα παιδιά μας, όπως προβλέπεται ακόμα και σήμερα από το σύνταγμα.
• Η Ελλάδα με τα δύο πόδια σε δύο βάρκες για μία ακόμα φορά, το ένα στην ελευθερία και την ανεξιθρησκεία της Ευρώπης του 2013, και με το άλλο στην εποχή που ιερομόναχοι αφαιρούσαν με καλέμια τα πέη από τα γλυπτά του Παρθενώνα - μία κίνηση φανατικών που στερούνταν κάθε ίχνους ανεκτικότητας σε άλλους πολιτισμούς και απόψεις. Το 2006 έβαλε "καλέμι" και ο τότε υπουργός Πολιτισμού κ. Σαμαράς στο animation του Κώστα Γαβρά, όταν ενοχλήθηκε η Εκκλησία της Ελλάδος από την συμπερίληψη της εν λόγω σκηνής με την καταστροφή των γλυπτών από τους μουτζαχεντίν της ορθόδοξης πίστης. Χωρίς την άδεια του δημιουργού, αφαίρεσαν το επίμαχο στιγμιότυπο, παραποιώντας το δημιούργημα του σκηνοθέτη και την ιστορία του ναού.
• • σο τέτοιες εμμονές περιορίζονται σε προσωπικά πιστεύω, θρησκευτικά ή μη, και δεν καταλήγουν σε εγκληματικές πράξεις, δεν αφορούν την πολιτεία. Όταν όμως η κυρίαρχη θρησκεία, ειδικά με τη θέση που της δίνει το ελληνικό σύνταγμα αποκτά ανοικτά τέτοιο χαρακτήρα με μητροπολίτες υπάρχει πρόβλημα. Όταν δε, εμφανίζεται ο υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος δίπλα σε κληρικούς σαν τον μητροπολίτη Σεραφείμ, ενώ παράλληλα υποστηρίζει ανοησίες προκειμένου να καλύψει τις ακροδεξιές εμμονές του κάτω από τσιτάτα περί "ζώσας αρχαίας ελληνικής" που μάλιστα "εξελίσσεται", οφείλουμε να αναζητήσουμε το αντίπαλον δέος - την πολιτική αντιπρόταση. Αυτή, σίγουρα δεν είναι ο νεαρός της αριστεράς, ο οποίος φάνηκε εσχάτως απολύτως συμβιβασμένος με το προσκύνημα της εκκλησιαστικής εξουσίας μέσα στη σχολική αυλή. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Είναι θεσμοθετημένη εξουσία η Ελληνική Εκκλησία. Ο πέμπτος πόλος της τρίτης δημοκρατίας μας - της Μεταπολιτευτικής - αυτής που αποδέχτηκε να ορκιστεί το 1974 από τον αρχιεπίσκοπο της Χούντας, αυτής που πριμοδότησε τον Κώστα Καραμανλή επειδή υπόγραψε κατά της απαλοιφής του θρησκεύματος από τις αστυνομικές ταυτότητες, αυτής που δέχτηκε χρυσόβουλα 200 χρόνια μετά την σύσταση του ελληνικού κράτους (που για μυστηριώδη λόγο δεν λέει να αποκτήσει Κτηματολόγιο), αυτής που δέχεται να μπαίνει μοχλός η ελληνο-ορθόδοξη θρησκεία, με τα απόλυτα θέσφατα και τις ιστορικές ανακρίβειες της, στα παιδικά μυαλά από την πρώτη μέρα στο σχολειό, μη και ξεφύγουν "της φώτισης του Θεού" και της επιρροής της Εκκλησίας.Ας το αποφασίσει αυτό η πλειοψηφία, κι ας μην κρυφτούμε άλλο πίσω από γλυκές κουβέντες και "παππούληδες". Ας πει το ναι στη σημερινή πραγματικότητα η πλειοψηφία, κι ας προχωρήσουμε σε συνταγματική αναθεώρηση όπου θα ορίσουμε την Αρχιεπισκοπή τον πέμπτο πυλώνα της πολιτείας. Ας φανούμε ειλικρινείς αν αυτή είναι η θέση της εκ των πραγμάτων. Αν δεν το επιθυμούμε κάτι τέτοιο, τότε καλό είναι να μην ξαναβγάλετε παπά να μιλήσει για τη διδασκαλία των "θρησκευτικών" στο σχολείο, αν δεν συνοδεύεται από έναν καθολικό, έναν ραβίνο, έναν ιμάμη κ.ο.κ. Μην ξαναστείλετε "παππούληδες" σαν τον Σεραφείμ στα σχολεία μας για αγιασμό, δίπλα στους πολιτειακούς εκπροσώπους. Αλλάξτε το σύνταγμα, και αντιμετωπίστε την Εκκλησία ισότιμα, ως ιδιοκτήτη γης, επιχειρηματία και ΜΚΟ.

Μπορεί οι δεξιοί, σαν τον κ. Βορίδη, να δηλώνουν ότι η ελευθερία είναι σύμφυτη της δεξιάς, αλλά μάλλον έχουν διαφορετικό ορισμό της ελευθερίας. Πρέπει να εννοεί την "ελευθερία" της δικής τους εκδοχής των πραγμάτων, και την "ελευθερία" να αποκλείσουν κάθε άλλη, οπότε δεν καταλαβαίνω την διαφοροποίηση που επιχειρούν κατόπιν με τη Χρυσή Αυγή. Υποθέτω ότι πρόκειται για εκλογικό/επικοινωνιακό τερτίπι, παρά για διαφορά ουσίας. Ένα ένστικτο προστασίας της εκλογικής πίτας στο σημερινό χυλό. Αν τα παραπάνω ευσταθούν, τότε μάλλον ευσταθεί και η χθεσινή πρόταση του κ. Παπαδημητρίου στο ΣΚΑΙ, όπου έμοιασε να θεωρεί αποδεκτή τη συνεργασία "μίας σοβαρότερης Χρυσής Αυγής σε μία συντηρητική κυβέρνηση, όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες". Παρουσία του Αδώνιδος αυτά, ο οποίος για πρώτη φορά δεν βρήκε κάτι να προσθέσει ή να διευκρινήσει. Η ερμηνεία της "σοβαρότερης" Χρυσής Αυγής, μένει στη φαντασία του καθενός μας, αλλά δεν πρέπει να είναι μακρυά από κάποιον που εχθρεύεται ενδεχομένως τους Εβραίους, αλλά είναι διατεθειμένος να το παραμερίσει ενόψει μεγαλύτερου (φανταστικού) "εχθρού". Ίσως να μπορώ να σκεφτώ μέχρι και Πρωθυπουργικό φίλο/σύμβουλο με αυτά τα χαρακτηριστικά. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό: εκεί που οι προοδευτικοί ψάχνουν να βρουν σημεία συνεννόησης με τον διπλανό, οι συντηρητικοί αποζητούν πλήρη ταύτιση ή κάθετη αντιπαλότητα. Κάτι σαν το δόγμα Μπους, με το "όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας". Κι αν τα καταφέρετε αυτά, κοιτάξτε να αποφύγετε την ταύτιση του "εγώ" σας με το κράτος και τη χώρα που κληθήκατε να διοικήσετε για μία θητεία. Γιατί αυτή είναι η βάση του αυταρχισμού, και είναι αυτή ακριβώς η δεξαμενή που σας συνδέει με την ακροδεξιά. Γελάμε με το κωμικό στοιχείο της κάθε "εντολής Σαμαρά", αλλά μόνο αστείες δεν είναι. Αν θέλετε να είστε το "Συνταγματικό Τόξο της Ευρωπαϊκής πορείας της χώρας", και όχι αυτοί που θα μετατρέψουν την χώρα σε Ιράν του Βορρά, εν μέσω οικονομικής εξαθλίωσης των πολλών. Γιατί αυτές οι μονοσήμαντες εκδοχές για έναν λαό, πάντα καταλήγουν σε εμφυλίους. Άστε το κυνήγι μαγισσών με την κάθε Ρεπούση στην τελική, και τραβάτε να ανοίξετε κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείτε. Γιατί είστε επικίνδυνοι. Όπως και η "κεντροαριστερά" που σας παρακολουθεί μουγκή κι αμήχανη, καλυπτόμενη πίσω από ένα αφήγημα που δεν βγαίνει. Της σωτηρίας της χώρας μέσα από μία κλιμακούμενη πολιτική κρίση.

02 Ιαν 2016

Χωρίς Σχόλια

"Αν ζούσαμε δηλαδή σε μια ευνομούμενη χώρα, θα υπήρχε εισαγγελέας που θα ασκούσε ποινική δίωξη στον Αμβρόσιο" αναφέρει μεταξύ άλλων ο αρθροφράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας "η Αυγή" Δημήτρης Χριστόπουλος. ο οποίος διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και είναι αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (FIDH). Για πρώτη φορά λέει τα πράγματα με το όνομά τους λέγοντας οτι η Εκκλησία "νέμεται την δημόσια εξουσία με τα λεφτά μας" .

• • o σύμφωνο συμβίωσης είναι, από τις 24 Δεκεμβρίου, νόμος του κράτους, και πολύς κόσμος, πολύ πέραν της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, πρέπει, νομίζω, να είμαστε χαρούμενοι: Οι φιλελεύθεροι που πιστεύουν στα ατομικά δικαιώματα, οι αριστεροί που πιστεύουν στην ισότητα, οι καλοί χριστιανοί, άνθρωποι που αγαπάνε τον πλησίον τους, ακόμα και συντηρητικοί εχέφρονες, καθόσον η σχετική διάταξη δεν έχει κάτι το ριζοσπαστικό σε σχέση με αντίστοιχες νομοθετικές προβλέψεις των περισσοτέρων ευρωπαϊκών κρατών που συνομολογούν δικαίωμα γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, ακόμα και τεκνοθεσίας από αυτούς. Μέρες που 'ναι, το σύμφωνο συμβίωσης λοιπόν είναι μια πραγματική ευχή. Την ευχή αυτή αρνούνται (εκτός της Χρυσής Αυγής, όπως είναι απολύτως αναμενόμενο), το ΚΚΕ που υπόσχεται πως «με τη διαμόρφωση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, οπωσδήποτε θα διαμορφωθεί νέος τύπος συμβίωσης, ως σχετικά σταθερής ετεροφυλικής σχέσης και αναπαραγωγής», η μη δημοκρατική Δεξιά --οι Αν.Ελ. (με λίγες εξαιρέσεις) και τμήμα της ΝΔ-- και, δυστυχώς, η Εκκλησία της Ελλάδας. Ο προκαθήμενός της δήλωσε, κάπως ενοχικά (αφού πρώτα είχε χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία «εκτροπή») πως «Όλα είναι παιδιά του Θεού, αλλά ό,τι κάνουν δεν σημαίνει ότι είναι και σωστό» ενώ, απολαμβάνοντας την καθιερωμένη επίσημη εκκλησιαστική ανοχή στη μισαλλοδοξία τους, οι «συνήθεις ύποπτοι» Καλαβρύτων, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης άνοιξαν τον στόμα τους και τι δεν είπαν ...

• • αναρωτηθεί, ωστόσο, κανείς: Γιατί να μη λένε ό,τι θέλουν; Σε ελεύθερη χώρα ζούμε, και ο καθείς --πολλώ δε μάλλον ο ιερωμένος που ζει διακονώντας μια ηθική θέση-- έχει δικαίωμα, ακόμα και καθήκον, να τη βροντοφωνάζει. Θα συμφωνήσω, με δύο όμως όρους. Ο πρώτος έχει δεόντως αναδειχθεί. Η πολιτεία αυτή έχει μια νομοθεσία εναντίον του μίσους που τιμωρεί όποιον «με πρόθεση, δημόσια [ ...] υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση [ ...] το σεξουαλικό προσανατολισμό». Αν ζούσαμε δηλαδή σε μια ευνομούμενη χώρα, θα υπήρχε εισαγγελέας που θα ασκούσε ποινική δίωξη στον Αμβρόσιο όταν εκείνος κραυγάζει «Φτύστε τους!» (τους ομοφυλόφιλους). Ζούμε όμως σε μια χώρα που ο εισαγγελέας δραστηριοποιήθηκε για να ασκήσει ποινική δίωξη για τη Μάχη της Κρήτης του Χ. Ρίχτερ. Αυτό δεν είναι τυχαίο ή γραφικό: η κραυγαλέα μεροληψία της δικαιοσύνης υπέρ των μισαλλόδοξων ιεραρχών συνιστά αντανάκλαση συγκεκριμένων ιδεολογικοπολιτικών συσχετισμών ισχύος εντός της κοινωνίας, καθώς και προνομιούχες σχέσεις βαθέων μηχανισμών της δικαιοσύνης με την Εκκλησία, ειδικότερα. Δεν πάνε, άλλωστε, ούτε δέκα χρόνια από τις αποκαλύψεις σχετικά με το παραδικαστικό κύκλωμα και τα μπες-βγες συγκεκριμένων ιεραρχών στα δικαστικά μέγαρα.
• Επομένως, το κρίσιμο θέμα δεν αφορά μόνο το ύφος ή περιεχόμενο των δηλώσεων των ιεραρχών μας. Αφορά τη δημόσια εξουσία που εξ αντικειμένου ασκεί ένας δημόσιος λειτουργός-ιεράρχης, ανεξάρτητά του εάν παρεκτρέπεται ή όχι. Όποιοι αποδοκιμάζουν τους ομοφοβικούς ιεράρχες μας και τους ανακαλούν στην τάξη πρέπει να σκεφτούν ότι το πρόβλημα, στον πυρήνα του, είναι αυτή ακριβώς η «τάξη» που θέλει μια Εκκλησία υπό την πατερναλιστική εποπτεία ενός κράτους, το οποίο, σε αντάλλαγμα, της έχει εκχωρήσει μείζον τμήμα των δικών του αρμοδιοτήτων. Το πρόβλημα είναι ακριβώς το ότι η Εκκλησία στην Ελλάδα είναι κράτος.
• • λύση λοιπόν δεν είναι --παρότι θα ήταν σημαντικό-- να μάθουν οι ιεράρχες να μιλούν καλύτερα, να πάψουν να εχθρεύονται την ομοφυλοφιλία ή να μη μιλούν για όσα εμείς πιστεύουμε ότι δεν τους πέφτει λόγος. Αν η Εκκλησία της Ελλάδος θέλει να μιλάει για όλους και για όλα, όπως αυτή επιθυμεί, μέσα στο πλαίσιο της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της έκφρασης και των περιορισμών της, τότε απλώς πρέπει να πάψει να είναι κράτος, αναλαμβάνοντας τον διακριτό ρόλο που της αρμόζει σε ένα πολίτευμα που στηρίζεται στη διάκριση των εξουσιών. Αυτό είναι το επίδικο.

Εκκλησία και φασισμός (1)

• Με αφορμή κάποια σχόλια που συνόδευσαν την κοινοποίηση του χτεσινού κειμένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λέω να επεκτείνω σήμερα την κουβέντα ρίχνοντας μια ματιά στην όλη στάση της εκκλησίας (*) απέναντι στην χούντα και τον φασισμό γενικά.Πρώτα-πρώτα, να ξεκαθαρίσουμε ότι η άποψη πως η εκκλησία στηρίζει την εκάστοτε εξουσία (και, μάλιστα, όσο πιο απολυταρχική είναι αυτή η εξουσία τόσο περισσότερο την στηρίζει) είναι μάλλον ανακριβής. Και τούτο διότι η εκκλησία

• διατριβή, Αθήνα, 2011).Αύριο θα συνεχίσουμε με μερικά ακόμη όμορφα στιγμιότυπα.-------------------------------------------

8 σχόλια:

2016 χρονια στο κουρμπετι,ειναι απαιχτοι !!!!!

• 5 Μαΐου 2016 - 4:25 μ.μ. Ανώνυμος είπε...

Ο Παντελεημονας ηταν απο το Κρανιδι όπου τον εχουν ακομα σε μεγαλη εκτιμηση. Και οι Χιωτες τον θυμουνται ακομα και λενε οτι ηταν καλος δεσποτης. Αυτα δεν νομιζω οτι μας επιτρεπουν να τον χαρακτηριζουμε «περιβοητο».
Λιλιαν

• 5 Μαΐου 2016 - 4:47 μ.μ. Teddy είπε...

@ Λίλιαν
Χαρακτήρισα τον Παντελεήμονα Φωστίνη ως "περιβόητο" επειδή υπάρχουν κάποιοι που λένε και καλά λόγια. Αλλιώς θα τον έλεγα "διαβόητο".
Πάντως, μ' αρέσει που με τσιγκλάτε! Να, τώρα, ας πούμε, σκέφτομαι να ετοιμάσω ένα κειμενάκι και για το "αγαπημένο τέκνο" του Κρανιδιού. Είπα ότι, σκαλίζοντας τα χαρτόκουτα, βρήκα κάμποσο υλικό, οπότε... ας μη πάει χαμένο! *γέλια*

• 5 Μαΐου 2016 - 4:57 μ.μ. Ανώνυμος είπε...

@teddy
έμενα με "τσιγκλισε" η αναφορά σου στα χαρτοκουτα....
για δώσε μια εξήγηση , τι χαρτοκουτα (πανω απο ενα? ) ειναι και τι έχουν μέσα???
γιαννης

• 5 Μαΐου 2016 - 8:20 μ.μ. Ανώνυμος είπε...

Δλδ το οτι στα ΔΣ των τραπεζων υπαρχουν παπαδες ή/και εκπροσωποι της εκκλησιας, δεν τους κανει εξουσια;
Η εξουσια εχει σχεση με την δομη και τον θεσμο εκκλησια ή με το κεφαλαιο της εκκλησιας; (γη, τραπεζικο)
σαπορ τουτουρκι

• 5 Μαΐου 2016 - 8:53 μ.μ. ΝΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ είπε...
• 5 Μαΐου 2016 - 9:39 μ.μ. Γκεόργκυ Ζούκωφ είπε...

Μερικά πραγματάκια για το "διαβόητο" Παντελεήμονα Φωστίνη.
Ο ΠΦ δεν ηταν καποιος ιερεας αμετοχος στην καθημερινοτητα.Το αντιθετο.Και στην πολιτικη και στην εκκλησιαστικη ζωη ειχε δραση και παρεμβασεις.
Στα μέσα του 1954 ο Μητροπολίτης Χίου, Παντελεήμων Φωστίνης, υποβάλλει έκθεση στην Ιερά Σύνοδο για το βιβλίο «Καπετάν Μιχάλης» το οποίο θεωρεί «αντεθνικόν και υβριστικόν» για την Εκκλησία και ζητά να αφορισθεί ο Καζαντζάκης.

• αντικομμουνιστής και αρχιεθνικόφρων Παντελεήμων είναι συγγραφέας του «Ο κομμουνισμός. Ούτος εστίν ο πλάνος και ο αντίχριστος»- (Απ. Διακονία, Αθ. 1950)
• ο Τάγμα του Φωστίνη σύμφωνα με τον επίσης εθνικόφρονα Αυγούστίνο της Φλώρινας ήταν «εστία μολύνσεως» της οποίας τα έργα «απειλούν να προκαλέσουν ναυτίαν και εις αυτούς τους βουβάλους του βορβορώδους Αλιάκμονος» (περιοδικό «Σπίθα»-Γ.Δ.Καρανικόλα «Ανορθόδοξοι Έρωτες Ορθοδόξων Αρχιερέων»).
• πήρξαν 3 ΕΑΜικοί Μητροπολίτες εθνοσύμβουλοι της ΠΕΕΑ, ο Κοζάνης Ιωακείμ ο Ηλείας Αντώνιος και ο Χίου Ιωακείμ (Στρουμπής-από το 1943 οργανωμένος στο ΕΑΜ). Το κλίμα των διώξεων του 1946 κατά του Χίου Ιωακείμ συμπαρέσυρε και έναν ακόμη ιερέα της μητρόπολης Χίου , τον παπα-Νικόλα Ξενάκη, ανθυπολοχαγό στη Μ. Ανατολή και πατέρα πέντε παιδιών. Καθώς αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας, διώχθηκε από τον νέο μητροπολίτη, τον διαβόητο Παντελεήμονα Φωστίνη, με αποτέλεσμα να εκτελεστεί ως «συμμορίτης» στις 6 Σεπτεμβρίου 1948, στο Γουδί.

Αν γινει ποτε διαχωρισμος Κρατους και Εκκλησιας (πραγμα αδυνατο σ αυτο το συστημα )και ας κοπει επιτελους ο κρατικος μισθος απο τους κληρικους και θασας πω εχω ποσοι τσοπαναρεοι ("ποιμενες") θα μεινουν στο μαντρι να σαλαγαν τα προβατα.

• 6 Μαΐου 2016 - 12:53 μ.μ. Ανώνυμος είπε...

ως γνωστόν , κάθε πολιτική για να πετύχει, χρειάζεται μια θρησκεία, όπως είπε και ο Ναπολέων Βοναπάρτης